«Δρόμοι παλιοί» • Μαργαρίτα Ζορμπαλά | «Στον Αστερισμό του Μίκη Θεοδωράκη»

Показать описание

«Στον Αστερισμό του Μίκη Θεοδωράκη»

Μαργαρίτα Ζορμπαλά • Παντελής Θαλασσινός

Συμμετέχει η χορωδία «Ρωμανός ο Μελωδός»
υπό τη διεύθυνση του Πάτερ Νικόλαου Λυμπουρίδη

Ορχήστρα:

Βάσος Αργυρίδης • Πιάνο
Κωνσταντίνος Μακαρίτης • Φλάουτο
Ευγενία Καραπατάκη • Βιολοντσέλο
Γιώργος Σπύρου • Μπουζούκι και μαντολίνο
Κώστας Αποκίδης • Κιθάρες
Κώστας Χαλλούμας • Κοντραμπάσο

Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσού
Φεβρουάριος 2020

------------------------------------------ ------------------------------------------

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Άλμπουμ: Μπαλάντες
Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Βάσος Αργυρίδης

Δρόμοι παλιοί (1975)

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

------------------------------------------ ------------------------------------------

Ανδρέας Γεωργαλλής | Ηχοληψία

Μάριος Παπαδόπουλος και Χρίστος Χαραλάμπους | Φωτισμοί

Παπαδόπουλος & Σχοινής Παραγωγές | Επιμέλεια οργάνωσης

Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος | Σκηνοθεσία Βίντεο
MUSICERA | Παραγωγή Βίντεο

«Στον Αστερισμό του Μίκη Θεοδωράκη» θα μας ταξιδέψουν η Μαργαρίτα Ζορμπαλά και ο Παντελής Θαλασσινός.
Ο μεγάλος μας συνθέτης συμπληρώνει φέτος 95 χρόνια ζωής, γι’ αυτό και δικαιολογημένα το 2020 θεωρείται έτος Μίκη Θεοδωράκη.
Θα είναι σίγουρα μια μαγική νύκτα αν σκεφτεί κανείς το συναίσθημα και το χρώμα που θα δώσουν στα υπέροχα τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη αυτές οι δύο σπουδαίες φωνές.

Рекомендации по теме

Комментарии

Οταν ο ερμηνευτής νιώθει, αισθάνεται, βιώνει αυτό που ερμηνεύει...Υπέροχη!!!

kostastanguero

Πόσο υπέροχη.. Πόσο υπέροχη! Άνοιξη κι ανθίζει η φωνή και η ερμηνεία σας κυρία Ζορμπαλά Ολόψυχα σας ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου δώσατε

wfqwvbq

Μοναδική ερμηνεία, με τόση ευαισθησία για τους στίχους του σπουδαίου Θεσσαλονικιού ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη που εκφράζουν εγκατάλειψη και παρακμή, καταστάσεις που είναι δυνατό να πηγάζουν από την πραγματικότητα ή από μια νοσταλγία... Όμως, παρ΄ όλη την απαισιοδοξία που κυριαρχεί στο ποίημα, στο τέλος διαφαίνεται η ύπαρξη της ελπίδας η οποία δε χάνεται ποτέ: "κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες..."...κι αυτή που συνήθως νικά...

tinisinimini