Verse #1
ξεκλειδώνω το μυαλό μου με κλειδί απ' την Εκάτη
έχω το κώνειο στο ποτήρι είναι δώρο από το Σωκράτη
αυτοί ό, τι κάτσει οι μπάρες μου είναι catchy
ηχογραφώ genjutsu διδαγμένα απ' τον Itachi
η βία είναι τροφή, ενστικτώδη διαστροφή,
το κουρδιστό μου πορτοκάλι η διατροφή
γράφω μερόνυχτα γεμάτα το στυλό να σιχαθεί
αλλό να γράφει κι ο διάβολος ίσως να κλάψει
τ' αριστερό μου χέρι devil bringer σαν τον Nero
όταν γράφω κάνω trigger τον Yamato είμαστε δύο
κινώ τον λόγο μου περίτεχνα σαν νυστέρι μέσα σε χειρουργίο
η φάση σας φωτοτυπίο
είν' αστείο
σα να μου λες πως σέβεσαι ενώ πας προς το πορνείο
σα να μου λες πως αγαπάς τα ζώα
ενώ δουλεύεις σε σφαγείο
είναι γελοίο σαν το καλοχτενισμένο σου λοφίο
Hook:
Η φάση καρναβάλι και εγώ κάνω γιορτή
ο mc κι η στιχουργία πάνε πάντα assorti
η λυρική ανηδονία είναι καταστροφή
κι η μελανίνη σου δεν είναι αρκετή
όσο και να κουνάς τον καρπό σου δεν εισαι mc
τόσο που το μαγειρεύεις στο τέλος θα σου καεί
αν σε εκφράζει ό, τι γράφεις να μην παρεξηγηθείς
αναφέρομαι στις bimbo που πατούν επί σκηνής
Verse #2
Έχω το χάος στο μυαλό μου σαν τον Lorentz
το φαινόμενο της πεταλούδας βλέπω στο γραπτό μου
ειμ' ανήσυχος πολυ και ας αράζω στο ναό μου
ένα τηλέφωνο στο χέρι για να βρώ το γιατρικό μου
έπ' ώμου βάζω βάρη κάνω σε αρασέ
δώσε αλήθεια στον γκισέ μου να σου δώσω respect
αλλιώς τον πούλο εγώ στον κύκλο μου δεν βάζω αυτό τον μούλο
δεν θα άντεχα να αράξω ούτε με μουδιασμένο ούλο
βγάζω τα μάτια μου συχνά και δεν την βλέπω ποτε
θέλω να μείνω ταπεινός δεν θέλω να 'χω τουπέ
δεν την βρίσκω με coupe θέλω μόνο να 'χω attic
να το γκρεμίζω blast-άροντας το Illmatic
είμαι ραπάς καυλωμένος να το τονίσω
δεν με νοιάζει άμα το 'χω απλα θέλω να το φτύσω
κι όταν το ραπ πεθάνει
μαζι του θα ξεψυχήσω
ώς τότε, πάμε προς τα πίσω