Γεωμαγείρεμα Ι - με μέλι , λάδι, χρώμα ζαχαροπλαστικής

Τίτλος Βίντεο: Γεω-μαγειρέματα από τους «Γεωταρακουνημένους»
Εκπαιδευτικό video για την κατανόηση των ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας στο εσωτερικό της Γης.
Γειά σας
Εσείς μπορεί να νομίζετε ότι η γη κάτω από τα πόδια σας είναι στέρεη και αμετάβλητη. Στην πραγματικότητα όμως κινείται αδιάκοπα.
Ευτυχώς η κίνηση αυτή είναι αργή και συνήθως δεν την καταλαβαίνουμε.
Θα προσπαθήσουμε μέσα από αυτή τη προβολή που θα παρακολουθήσετε χρησιμοποιώντας απλά υλικά που τα βρίσκουμε στην κουζίνα μας, να σας δείξουμε τι πιστεύουν οι επιστήμονες ότι συμβαίνει στο εσωτερικό της γης.
Θα θυσιάσουμε για το σκοπό αυτό λίγες ποσότητες εξαιρετικών προϊόντων της Ελληνικής Γης. Μέλι και λαδάκι . Επίσης θα χρειαστούμε λίγο κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Αυτός ο αναπτήρας υγραερίου θα παίξει το ρόλο του πυρήνα της Γης.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι στον πυρήνα της Γης οι θερμοκρασίες είναι πολύ πολύ μεγάλες. Φαντάζονται ότι φτάνουν τις 3700ο C.
Επίσης πιστεύουν ότι στο εσωτερικό του μανδύα η ύλη στριφογυρίζει.
Εκτέλεση
Παίρνουμε λοιπόν ένα πυρίμαχο δοχείο, προσθέτουμε μέσα σ΄αυτό μικρή ποσότητα μελιού που νωρίτερα το έχουμε ανακατέψει με την κόκκινη χρωστική ουσία. Από αυτό το ανακάτεμα προκύπτει ένα ομογενές μίγμα.
Αυτό θα παίξει το ρόλο των λιωμένων πετρωμάτων που βρίσκονται στο κάτω μέρος του μανδύα που ονομάζεται ασθενόσφαιρα .
Προσθέτουμε στο δοχείο το λαδάκι και το τοποθετούμε πάνω σε δύο ξύλινες βάσεις. Το λαδάκι θα παίξει το ρόλο του εξωτερικού μανδύα που είναι επίσης ρευστός και βρίσκεται κάτω από τον φλοιό της Γης. Θα παίξει δηλαδή το ρόλο του λιθοσφαιρικού μανδύα. Οι ξύλινες βάσεις θα μας προσφέρουν μόνωση και έτσι δεν θα έχουμε απώλεια θερμότητας.
Τα δύο υλικά δεν αναμιγνύονται, επειδή έχουν διαφορετική πυκνότητα. Το λάδι είναι λιγότερο πυκνό από το χρωματισμένο μέλι.
Ας τώρα δούμε τι θα συμβεί όταν θερμάνουμε
Βλέπουμε ότι κάποιοι σβώλοι κινούνται ανοδικά
Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Τα υλικά μας στο δοχείο μας θερμαίνονται .
Η θέρμανση προκαλεί τη διαστολή των υλικών και η πυκνότητά τους μειώνεται. Τα λιγότερο πυκνά υλικά ανεβαίνουν προς τα πάνω παραμερίζοντας τα πυκνότερα και ψυχρότερα. Απομακρυνόμενα από την πηγή θερμότητας ψύχονται και βυθίζονται ξανά στο εσωτερικό ή εξωθούνται στην επιφάνεια.
Οι τρομακτικές θερμοκρασίες λοιπόν που επικρατούν στο εσωτερικό της γης σπρώχνουν συνεχώς διάφορα λειωμένα πετρώματα προς τα πάνω και αυτά είτε βυθίζονται ξανά μετά την ψύξη τους είτε βρίσκουν διέξοδο με εκρήξεις ηφαιστείων και άλλες διαδικασίες στην επιφάνειά της.
Έτσι υπάρχει μέσα στο μανδύα της Γης μια διαρκής κυκλοφορία.
Αυτή η κυκλική ροή των υλικών λέγεται μεταφορά και τα ρεύματα που δημιουργούνται ονομάζονται από τους επιστήμονες ρεύματα μεταφοράς.
Τέτοιου είδους ρεύματα εμφανίζονται εκτός από το μανδύα της Γης, στους ωκεανούς και στην ατμόσφαιρα.