filmov
tv
chris grey – prada&versace [türkçe çeviri]

Показать описание
çeviri şahsıma aittir.
sanatçı: chris grey
şarkı: prada and versace
cidden yazın kanalda daha çok aktif olurum demiştim fakat hiç öyle olmadı bir şekilde geri dönmem gerek fazla boş kaldı buralar ancak içinde bulunduğum süreç cidden fazla sancılı, üniversite tercih dönemi gerçekten düşündüğüm gibi asla değilmiş stres ve uykusuzluk bir yana mental olarak da hiç değilim Mart ayından beri sürekli hastahane işleri ile uğraşmak zorunda kaldım ki bu durum hâlâ daha devam ediyor durumum hakkında kesin bir şey söylenmiyor ve bu artık canımı çok sıkmaya başladı.
Gerçekten hiçbir şeyden zevk alamıyorum son zamanlarda aldığım kitapları okumadım bile sadece kitaplığımda öylece tozlanıyorlar ki bu çok garip kitap okumaya aşık bir insanımdır normalde fakat kitabın kapağını açıp bir satır okumak dahi o kadar zor ve bunaltıcı geliyor ki anlatamam. Müzik dinleyemiyorum bile bu en kötüsü sanırım. Olmuyor işte başım ağrıyor ve katlanılmaz bir ağrıya dönüşüp resmen bedenimi ele geçiriyor. Gün boyu tek yapmak istediğim şey uyumak fakat bunu bile yapmaktan acizim işte uykusuzluk berbat bir şey.
Göz altlarım berbat bir halde aldığım kilolar da cabası bunlarla beraber gelen stres ve uyku bozukluğu ise tuzu biberi sanki. Keyif almak istiyorum bu sene güzel geçer diyordum lakin kendimi kandırmaktan başka bir şey yapmamış gibiyim çünkü ne ben değiştim ne de bu acınası ruhum değişti. Bir şeyleri neden değiştirmek istiyorum bunu da bilmiyorum gerçi sadece değiştirmek istiyorum, bu kötü huyu bir kenara alırsam daha mutlu olur gibiyim.
Yaklaşık 3 yıldır temizdim. Sonra yine yeni yara izleri edindim. Asla hoş bir görüntü değil normalde geçen izler bu sefer gerçekten kaldı ve bu his hiç iyi değil kendime bunu yapmayı istemiyorum ama sikik bir bağımlılık gibi kanına işliyor insanın. Her bir olayda her hissettiğim o boşlukta jiletle başbaşa kalmak o kadar kötü ki hiç arkadaşı olmayan yalnız birisini teselli eden birisi gibi geliyor o anlarda. Bu çok ezikce.
Özgüvenden yoksun berbat birisiyim. Bu çok kötü. Çok... Yaşayamıyorum ama yaşamak istiyorum yaşamayı bilmiyorum ama öğrenmek de istemiyorum yaparım diyorum elime yüzüme bulaştırıyorum. Ne yapsam bilmiyorum. Bu hisler büyüdükçe geçer diyordum. Aptal ergence bir dönem olarak görüyordum. Geçmedi.
Ölmek istiyorum ama yaşayıp görebileceğim şeyler beni tutuyor.
Ölmek istiyorum ama ölmeyi istemiyorum.
işte böyle de boktan bir çelişki içerisindeyim.
sanatçı: chris grey
şarkı: prada and versace
cidden yazın kanalda daha çok aktif olurum demiştim fakat hiç öyle olmadı bir şekilde geri dönmem gerek fazla boş kaldı buralar ancak içinde bulunduğum süreç cidden fazla sancılı, üniversite tercih dönemi gerçekten düşündüğüm gibi asla değilmiş stres ve uykusuzluk bir yana mental olarak da hiç değilim Mart ayından beri sürekli hastahane işleri ile uğraşmak zorunda kaldım ki bu durum hâlâ daha devam ediyor durumum hakkında kesin bir şey söylenmiyor ve bu artık canımı çok sıkmaya başladı.
Gerçekten hiçbir şeyden zevk alamıyorum son zamanlarda aldığım kitapları okumadım bile sadece kitaplığımda öylece tozlanıyorlar ki bu çok garip kitap okumaya aşık bir insanımdır normalde fakat kitabın kapağını açıp bir satır okumak dahi o kadar zor ve bunaltıcı geliyor ki anlatamam. Müzik dinleyemiyorum bile bu en kötüsü sanırım. Olmuyor işte başım ağrıyor ve katlanılmaz bir ağrıya dönüşüp resmen bedenimi ele geçiriyor. Gün boyu tek yapmak istediğim şey uyumak fakat bunu bile yapmaktan acizim işte uykusuzluk berbat bir şey.
Göz altlarım berbat bir halde aldığım kilolar da cabası bunlarla beraber gelen stres ve uyku bozukluğu ise tuzu biberi sanki. Keyif almak istiyorum bu sene güzel geçer diyordum lakin kendimi kandırmaktan başka bir şey yapmamış gibiyim çünkü ne ben değiştim ne de bu acınası ruhum değişti. Bir şeyleri neden değiştirmek istiyorum bunu da bilmiyorum gerçi sadece değiştirmek istiyorum, bu kötü huyu bir kenara alırsam daha mutlu olur gibiyim.
Yaklaşık 3 yıldır temizdim. Sonra yine yeni yara izleri edindim. Asla hoş bir görüntü değil normalde geçen izler bu sefer gerçekten kaldı ve bu his hiç iyi değil kendime bunu yapmayı istemiyorum ama sikik bir bağımlılık gibi kanına işliyor insanın. Her bir olayda her hissettiğim o boşlukta jiletle başbaşa kalmak o kadar kötü ki hiç arkadaşı olmayan yalnız birisini teselli eden birisi gibi geliyor o anlarda. Bu çok ezikce.
Özgüvenden yoksun berbat birisiyim. Bu çok kötü. Çok... Yaşayamıyorum ama yaşamak istiyorum yaşamayı bilmiyorum ama öğrenmek de istemiyorum yaparım diyorum elime yüzüme bulaştırıyorum. Ne yapsam bilmiyorum. Bu hisler büyüdükçe geçer diyordum. Aptal ergence bir dönem olarak görüyordum. Geçmedi.
Ölmek istiyorum ama yaşayıp görebileceğim şeyler beni tutuyor.
Ölmek istiyorum ama ölmeyi istemiyorum.
işte böyle de boktan bir çelişki içerisindeyim.
Комментарии