Υπό Σκιά: 'Η Κορώνα Της Βασίλισσας Ισαβέλλας'

Έτσι σαν εσένα ήμουν στην αρχή
Φιλόδοξη μα πάντα ερχόμουν δεύτερη
Μ’ άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία
Κ’ έβγαλα τα εμπόδια απ’ τη μέση

Πέταξα μια πέτρα στον σύζυγο μου
Θεατρικός ήτανε ο λυγμός μου
Σαν έπεσε απ’ τ’ άλογο, ω μα τι ατυχία
Όλοι με θεωρούσαν πληγωμένη

Κι εκεί που όλα πήγαιναν ρολόι

Ο αδερφός του μου πήρε το θρόνο
Μ’ έδιωξε απ’ το κάστρο από φόβο ή από φθόνο
Έτσι γύρισα στο βασίλειο του πατέρα
Που μ' αγκάλιασε μ’ αγάπη και συμπόνια

Μια νύχτα σε ένα γιορτινό τραπέζι
Το όπλο μου έσφιγγα κρυφά στο χέρι
Έσταξα δηλητήριο στη γραβιέρα
Κι’ έτσι φόρεσα επιτέλους την κορώνα

Κι’ αφού τα όνειρα μας συμβαδίζουνε
Εγώ κι’ εσύ μαζί θα κυβερνήσουμε
Βασιλιά μου

Βασιλιάς…

Ξέρω, ξέρω! Και μόνο η λέξη σου γαργαλάει ηδονικά τον ουρανίσκο. Σκέψου την ημέρα της στέψης σου. Η βασιλεία μας θα γράψει ιστορία.

Κι’ αφού τα όνειρα μας συμβαδίζουνε
Εγώ κι’ εσύ μαζί θα κυβερνήσουμε

Τι θα έλεγες για ένα βασιλικό τσιμπούσι στα βασιλικά λουτρά; Απόψε!

Κι’ αφού τα όνειρα μας συμβαδίζουνε
Εγώ κι’ εσύ μαζί θα κυβερνήσουμε