Για ποιο λόγο δεν οδηγούν πια την μηχανή τους;

preview_player
Показать описание
📌Δεν είναι λίγες οι φορές, που κάποιος μοτοσυκλετιστής σταματά πια να οδηγεί την μηχανή του. Οι λόγοι είναι αρκετοί και διαφορετικοί. Νομίζω όμως ότι έχω εντοπίσει ίσως τον πιο σημαντικό. Αλήθεια εσείς τι πιστεύετε;

👍 Αν σας αρέσει αυτό το video, μην ξεχάσετε να κάνετε like, να εγγραφείτε στο κανάλι, και να πατήσετε το κουμπί του κουδουνιού για να λαμβάνετε ειδοποιήσεις!
👍 Και μην ξεχνάς....τα αυτοκόλλητα KRIKRI RIDER σου δίνουν +10 άλογα στην μηχανή.

#krikriridermotovlog #motovlog #motorcyclevlog #motorcycleadventures #bikelife #motorcycletravel #motorcyclephotography #motorcyclelife #motorcyclecommunity #motorcycleenthusiast
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Στα τριάντα έκανα οικογένεια και πούλησα τη μηχανη τώρα στα πενηντα πηρα μηχανη και ζω τη νιωτη

ΛΕΥΤΕΡΗΣΜΑΝΩΛΗΣ-θξ
Автор

Θεωρώ ότι ο σημαντικότερος λόγος είναι το οικονομικό. Εγώ λόγω υποχρεώσεων πούλησα την μηχανή μου και ξαναπήρα μετά από 8 χρόνια και αφού είχα γίνει πατέρας. Αυτά τα 8 χρόνια καθόμουν στο μπαλκόνι τα καλοκαίρια και έκλαιγα κρυφά όταν άκουγα μηχανές 😂. Σίγουρα στο μυαλό του καθενός μας πάντα υπάρχει ο φόβος ενός ατυχήματος και γι αυτόν τον λόγο είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί αλλά αν έχεις το μικρόβιο μέσα σου δύσκολα κατεβαίνεις από την μηχανή.

γιάννηςΑρβανιτιδης-δυ
Автор

Με μικρα παιδια πουλησα μοτο και πηρα ΙΧ...πριν 25 χρονια περιπου.
Τωρα μεγαλωσαν τα παιδια, ξαναπηρα μοτο και πηρε ο γιος και η κορη....
Ολοι με μηχανες ...
Η ζωη μας κυκλους κανει..

trehanero
Автор

Εγώ μετά από 48 χρόνια με "εμπλοκή" με τις μηχανές θα πω το εξής: σίγουρα έχω και εγώ ακούσει ότι η έλευση ενός παιδιού οδηγεί πολλούς στο να εγκαταλείψουν όχι μόνο την μηχανή αλλά και το αγαπημένο τους σπορ αυτοκίνητο και να οδεύουν σε αγορά ενός ...."οικογενειακού" αυτοκινήτου, τι να λέμε τώρα. Ο κολλητός μου φίλος που έχουμε γυρίσει όλη την Ελλάδα σχεδόν με μηχανές μόνοι μας (αυτό είναι που πρέπει να προσέξει κάποιος ΑΝ θέλει όμορφο ταξίδι δηλαδή, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, όχι και με το έτερο ήμισυ από πίσω μαζί του), παντρεύτηκε απέκτησε παιδί και ....άραξε την μηχανή στο γκαράζ και ψάχνει για άλλο αυτοκίνητο. Φυσικά και το να οδηγάς μηχανή είναι περισσότερο επικίνδυνο απο ότι ένα αυτοκίνητο, το έχουμε πει αλλά και ζήσει, με τη μηχανή σε κάθε τυχόν "στραβή' το σώμα είναι εκτεθειμένο περισσότερο απο ότι μέσα στις λαμαρίνες του αυτοκινήτου. Προσωπικά μετά την επέμβαση στη χολή με περιπλοκές, μόλις βγήκα ανέβηκα στην παρκαρισμένη στο πάρκινγκ του νοσοκομείου μηχανή μου για να γυρίσω σπίτι. Μετά τη δεύτερη επέμβαση για κακοήθεια στο δεξί νεφρό, μετά το κόψιμο των ραμμάτων σε ολόκληρη τη δεξιά πλευρά (είναι τεράστια η τομή για να φτάσουν στα νεφρά) το γιατρό τον ρώτησα εάν φορέσω ελαστική ζώνη μπορώ να οδηγήσω τη μηχανή μου και μόνο που δεν με πέταξε έξω από το ιατρείο - τελικά ναι την οδήγησα μέσα σε δέκα ημέρες ΜΕ ελαστική ζώνη για να αντέχει στις πιέσεις. Τέλος τη μηχανή την οδηγώ 365 ημέρες το χρόνο με ήλιο, αέρα, βροχή, χιόνι, χαλάζι, κ.λπ. και δεν περιμένω έχοντας την κλειστή στο γκαράζ να ....καλοκαιριάσει. Ο καθένας ή οδηγεί μηχανή ή απλά "έχει" και κάποια μηχανή ! Υ.Σ. 1) μετά την επέμβαση ρωτούσα το γιατρό εάν μπορώ γιατί μιλάμε για BMW GS 1200 που έχει και κάποιο σχετικό βάρος δεν είναι σκούτερ ή παπάκι. 2) Με τη μηχανή έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη και όταν λέμε όλη εννοώ μέχρι και το Βόρειο Ακρωτήρι εκτός όλων των άλλων, με το αυτοκίνητο απλά ....δεν. Αυτά.

ioannispapoutsakis
Автор

Γιαχμενα όλα αυτά που είπες παιδί και συντήρηση μοτοσυκλέτας και λιγότερο ελεύθερος χρόνος ❤.

Dreamst
Автор

Kοιτα φιλε μου μεχρι τα 60 δεν ειχα διπλωμα αυτοκινητου Στα 60 πηρα λογω μιας εγχειρησης στην κυστη αλλα απο τοτε αλλαξα αλλες 8 μοτο με την ΝΤ1100 στο τελος τωρα στα 65 εχω καρκινο επιθετικο grade3 με in citu στην κυστη Αν ζησω και δεν χασω την κυστη μου θα συνεχισω Αν μου αφαιρεσουν την κυστη δεν ξερω με σακουλακι στην κοιλια αν θα γινεται να καβαλαω Μετα απο 45 χρονια και 48 μοτο ΙΣΩΣ και να σταματησω Εκτος αν ζησω και αν μπορω να καβαλαω με σακουλακι τοτε μπορει να σε ξαναδω στην αραδαινα η οπου αλλου

παυλοςΝΤ
Автор

Πολύ καλησπέρα. Άκρως ενδιαφέρον..ο μηχανοκίνητος είναι η ψυχοθεραπεία είναι τρόπος ζωής ακόμα απο τα παιδικά μας χρόνια εθισμός και τρόπος να ξεφύγει λίγο η ψυχή στους 4 ή στους 2 τροχούς❤🙂✊✊

monaxikoslykos
Автор

δεν ειναι ακριβός το απλά όταν εχεις παιδί αναγκαστικά εχεις και αυτοκίνητο (μπορει να είχες και πριν αλλα πλέον μετακινήσεις ειναι πολυυυυ συχνές) σαν συνέπεια πολλοί απλά δεν ειναι στην θέση να έχουν και τα δυο

avtosdemis
Автор

Βασικός λόγος είναι τα οικονομικά .Αυτό και τίποτα άλλο .Να είστε καλά καλή δύναμη .

mitsos
Автор

Είμαι πλέον 75 ετών, ζω σε μεγάλη επαρχιακή πόλη και από το 2005 έχω μία Triumph tiger 955i . Aπό 16 ετών με φίλους νοικιάζαμε πενηντάρια (φλορέτες κλπ) και συνέχισα κάπως έτσι και τα υπόλοιπα χρόνια. Η Tiger έκανε ταξίδια τριβάλιτση με σύζυγο ή με λίγους φίλους εντός Ελλάδος. Δεν είχα πρόβλημα με τα τρια παιδιά μου λόγω γονέων και πεθερικών (μετά μεγάλωσαν και γίναν φοιτητές). Εγώ αντιμετώπισα τα εξής: Οι φίλοι ένας-ένας αποσύρθηκαν λόγω ηλικίας(ίσως υγείας), νοοτροποίας, ως εγγονοφύλακες και λόγω αγοράς μικρού σκούτερ μόνο για την πόλη συν η γκρίνια των γυναικών. Δεν άλλαξα τη μηχανή τόσα χρόνια γιατί έχει 955 κυβικά 105 ίππους 10 χιλιογρ.ροπής από πολύ χαμηλά. 205 τελική, (δεν ξεπερνώ πιά τα 170), πολύ καλή ποιότητα βαφής, κανένα ηλεκτρονικό, την συντηρώ σαν αεροπλάνο και επιτέλους αν και έχω καλή υγεία, αν την άλλαζα τι χρονικό ορίζοντα έχω πιά ;

georgiosvoulgaris
Автор

Στα 30 έγινα πατέρας, οικονομικά έπαιξε στριμωγμα συν οτι δεν την χρησιμοποιούσα λόγω παιδιού, οπότε το tdm με τις akrapovic πουλήθηκε. 14 χρόνια μετά, τα οικονομικά βελτιώθηκαν Δόξα τω Θεώ, τα παιδιά εχουν μπει σε σειρά. Οπότε καταφερα και πήρα ενα σκούτερ και ενα ΚΤΜ. Πάντα με τις ευλογίες της γυναίκας εννοείται. Η μόνη διαφορά ειναι οτι πλέον οδηγάω σαν κότα.

socratisg
Автор

Ακριβώς το ίδιο ζώ τώρα. Φοβάμαι μην τύχει τίποτα και δε γυρίσω σπίτι. Το επάγγελμά μου δε βοηθάει και πολύ μιας και βλέπω τα πάντα στους δρόμους.

TarifasTV
Автор

Εγώ ξεκίνησα από σκουτερακι σε παπάκι μετά σε enduro και ξανά μεγάλο σκούτερ και πάλι παπάκι μέχρι οσπου γεννήθηκε ο γιος μου. Αφού έγινε 4 πούλησα το παπάκι και πήρα XT600

ΙωαννηςΛουσιοπουλος
Автор

Καλησπέρα, πολύ ωραίο βίντεο όπως πάντα. Αύτο το μέρος που βρίσκεται γιατί είναι πανέμορφο

hovercraft
Автор

Όταν γεννιέται το παιδί, κατ αρχάς δεν υπάρχει ο ελεύθερος χρόνος που υπήρχε πριν, αλλα και σημαντικό κομμάτι του οικογενειακού εισοδήματος, πρέπει πλέον να πηγαίνει σ΄αυτό. Ειδικά τον πρώτο χρόνο, η γυναίκα τον πίνει κυριολεκτικά και δεν μπορείς εσύ να βολτάρεις χαλαρός με τα φιλαράκια σου όπως πρίν ή και μαζί της. Το θέμα της επικινδυνότητας παίζει κι αυτό το ρόλο του για τέτοια απόφαση.

spider_fett
Автор

Εμενα προσωπικά δεν με επηρεασε κάνεις. Παντα ειχα παπακι απο τα 16 μου . Δεν κατεβηκα ποτε. Αλλα παντα οταν εβλεπα μηχανη μου γυρνουσαν τα εντοστια. Εμομως καποια αορατη δυναμη με σταματαγε. Πριν απο 2 χρονια ομως με ενα παιδι 5 χρονων αρρωστησα ( κυριολεκτικα αλλα τωρα ειμαι σχεδον μια χαρα) και είπα δεν παει αλλο.. μια ζωη την εχουμε! Ετσι λοιπον πηρα φυσικα το ΟΚ απο τη σύζυγο και προχωρησα στην αγορα μιας ολοκαινουριας honda.. απο τοτε και καθε μα καθε σκ παιρνω τη μηχανη και παω στα βουνά μονος ή με φιλους. Μετα τον μικρο μου ειναι οτι πιο ομορφο εχω κανει στη ζωη μου. ΘΑ ΚΑΒΑΛΑΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΡΕΕΕΕ!! να περνατε καλα και να χαμογελατε μαγκες!

mike_mikeff
Автор

Δεν ειναι το παιδι.

Ειναι η φτωχια που ακολουθει την ελευση του παιδιου για τους περισσοτερους.

Η φτωχια του μεσου ανθρωπου ηταν παντα ο λογος.

Εγω απολαμβανω τα τελευταια μου χιλιομετρα.
Οταν χαλασει, δεν θα υπαρχει φραγκο να επισκευαστει.
Οποτε θα μεινει να σαπιζει σε μια γωνια.

bike-drop
Автор

Στα 40 μου διαγνώστηκα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, πόνοι και φάρμακα με έκαναν να παρατήσω τη μηχανή αφού δεν μπορούσα να καβαλήσω, προσπαθούσα να την αναπληρώσω που και που με κάτι πιο ελαφρύ όπως ένα παπί, αλλά δεν...τώρα στα 54 που είμαι λίγο καλύτερα και έχουμε σταματήσει κάπως την εξέλιξη της νόσου πήρα μια μεταχειρισμένη παλιά και προσπαθώ να αναπληρώσω τον χαμένο χρόνο με βόλτες και ταξίδια όσο μπορώ.

Joyrider
Автор

Χωρίς να πιάνω τα άκρα σαν νέος γονιός, μπορώ να καταλάβω το να χει κάποιος παρκαρισμένα 10+ χιλ για να μην τα οδηγάει και να σαπίζουν αλλά βρίσκω δικαιολογία τα 2χιλ αξία μηχανής ότι ''τα έβαλα για το παιδί '' ή ΄΄ αγοράσαμε αμάξι 30χιλ΄΄ α! τα 2 σε έσωσαν?!! Θέλω να πω ότι πιο λογικό βρίσκω να πει κάποιος ΄΄ μου πε η γυναίκα μου κλπ'' ή ''σκέφτηκα ότι κινδυνεύω κλπ'' τέλος πάντων προσωπικά μια απλή μηχανή έχω και είμαι νέος γονιός, η συντήρηση μια μηχανής +/- ξέρουμε πόσα είναι, κάνω 2-5χιλ/χρόνο, και αυτά μόνος με καναν φίλο ή γκρουπ στο οποίο παίρνω ρεπό από οικογενειακές υποχρεώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τις αμελώ και πάω εγώ για μένα, δεν έγινα από 40 ...70ετών, όλοι έχουμε τα χόμπι μας είτε με παιδί είτε χωρίς, βέβαια τα ξαφνικά πετάγματα έχουν σταματήσει καιρό τώρα αλλά αν υπάρχει ισορροπία στο ζευγάρι όλα γίνονται αλλιώς όχι μηχανή αλλά ούτε για καφέ δεν τους βλέπεις

BLoRist
Автор

Πριν από πολλά χρόνια είχα ένα «απλό» πέσιμο με την μηχανή μου. Δλδ έπεσα απλά…με 10χλμ. Έκανα να την ξανά καβαλήσω 4 χρόνια.
Φοβήθηκα αρκετά. Σίγουρα όμως αυτό που λες για την έλευση ενός παιδιού ισχύει. Όταν είμαστε μικροί κάνουμε πράγματα που δεν τα σκεφτόμαστε και πολύ. Όταν όμως κάποιος γίνει γονιός…..αλλάζει ο τρόπος σκέψης του σε πάρα πολλά πράγματα.
Πολύ ωραία τα βίντεο σου!!!

orestisemmanouilidis