Οι Καρμικές σας συμπτώσεις!

*SUBSCRIBE

ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΘΕ : ΚΥΡΙΑΚΗ :)))

FOLLOW ME:

*Tik Tok: @dat_lilly
*Facebook: DAT LILLY

[datlilly]

Η ταινία λέγεται «οι ρυθμιστές» οι αλλιώς «the adjustment bureau»

[konstantinosm.]

Ήμουνα τέρμα μόνος μου στο λύκειο και μέσα στην απελπισία ένα βράδυ λέω:
Κάνε Θεέ μου να βρω ένα φίλο γτ αλλιώς δεν θα την παλέψω.

Την επόμενη μέρα ΗΡΘΕ ένα παιδι από το πουθενά και τώρα είμαστε κολλητοί δώδεκα χρόνια 😃

[Νίκη-τμ]

Ήμουν φωτογράφος σε ενα μαγαζί που ήταν γεμάτο εκτός απο ενα τραπέζι. Έβγαλα ολα τα τραπέζια με τις παρέες φωτογραφία μεμονωμένα εκτός απο το τραπεζι που ηταν άδειο.Μόλις γέμισε και το τελευταίο τραπέζι, έβγαλα μια μακρινή φωτογραφία το μαγαζί ώστε να φανεί ότι πλέον είναι γεμάτο αλλα δεν πήγα να τους βγάλω και εκείνους ξεχωριστά γιατί ήταν η ώρα να σχολάσω. Εναν μήνα μετά γνώρισα το αγόρι μου που είμαστε πλέον μαζί και τυχαία βρήκα εκείνη τξν μακρινή φωτογραφία του μαγαζιού και το τραπέζι πουνδεν είχα βγάλει φωτογραφία ξεχωριστά γιατί άργησε να γεμίσει ήταν αυτός με έναν φίλο του. Δηλαδή για λίγο δεν τομ είχα γνωρίσει νωρίτερα. Αργότερα πάλι τυχαία ανακάλυψα ότι πρίν δυο χρόνια φαίνεται σε ένα στορι που είχα βγάλει σε ενα μαγαζί εγώ ως πελάτισσα και εκείνος ως εργαζόμενος.

[gch]

Το 2011 γνωρισα τον μεγαλυτερο ερωτας της ζωης μου. Χωρισαμε το 2014, χωρις καποιον ουσιαστικο λογο. Προφανως, οφειλεται στο νεαρο της ηλικιας μας (ημασταν και οι 2 ανωριμοι, μιας και ημασταν 23 χρονων) και οτι δεν μπορουσαμε να διαχειριστουμε καποια πραγματα! Απο τον χωρισμο μας και μετα παντα καπου θα εμφανιζοταν στη ζωη μου, σε δυσκολες στιγμες ως δια μαγειας, οπως κι εγω στην δικη του! Το 2016 αποφασιζω να κανω ενα τατου, στο δεξι μου χερι, με ενα σχεδιο που μου αρεσε το οποιο ειναι τελειως ακυρο με αυτον ή με οτι τον αφορα. (Ενα βελος με μια πυξιδα). Το 2018 ειμαι με την σχεση μου και παμε για ποτο με τους κολλητους μας σε ενα μαγαζι εκτος περιοχης μας. Και μαντεψε. Δουλευε σερβις ο πρωην μου (ο οποιος δεν ειχε σοσιαλ κανα 2 χρονια οποτε δεν ειχαμε καμια επαφη). Και οπως γυρναει πλατη βλεπω στο δεξι του χερι να εχει το ιδιο τατου με εμενα. Παγωσε το αιμα μου. Παντα μας συνδεει κατι και παντα για μενα θα ειναι ενα πολυ σημαντικο μου κομματι! Ελπιζω να ειναι καλα!

[maradalla]

Πριν οχτώ χρόνια, αρραβωνιασμένη με έναν Ιταλό, πάω πρώτη μέρα στην μπυραρία για δουλειά (Μόναχο) και βλέπω έναν ψηλό ξανθό Γερμανό να περιμένει έξω από το μαγαζί.. ενάμιση χρόνο φίλοι και μου λέει σε αγαπάω και θέλω να ζήσουμε μαζί..(χωρίς καμία κοινή γλώσσα επικοινωνίας)εγώ σταμάτησα από την δουλειά για άσχετους λόγους, στην πορεία χώρισα, έμαθα γερμανικα, έχασα την μαμά μου, έπεσα σε αλκοολική κατάθλιψη για δύο χρόνια και ένα μήνα πριν τα γενέθλια μου, σκεφτόμουν τι να μου μαγειρέψω για τα γενέθλιά μου μιας και δεν θα τα γιορταζα.. χτύπησε στο μυαλό μου ότι ξέρω τον Στέφαν που δουλεύει στα σφαγεία.. παρότι είχα χάσει το κινητό μου, το λάπτοπ είχε κρατήσει τις επαφές.. του έστειλα μήνυμα και από την πρώτη μας συνάντηση μένουμε μαζί και παντρευόμαστε 8 Νοεμβρίου.. κρίμα που έχασα τόσα χρόνια ευτυχίας αλλά στα 38 βρήκα τον άνθρωπο μου και παρότι χάσαμε το πρώτο μας μωρό, ο άνθρωπος αυτός άλλαξε όλη μου την ζωή μέσα σε ένα χρόνο 😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍σας το εύχομαι από καρδιάς ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

[kosar_xx]

Δεν υπαρχει κάρμα, υπαρχει μονο ο Θεός ο οποιος εχει το πλανο του για εμας απτην στιγμη που γεννιομαστε μεχρι κ να πεθανουμε, τιποτα δεν ειναι τυχαιο ☦️

[Thekla]

Λιλαρα θέλω να σου πω και την ιστορία μου ήμουν αρραβωνιασμένη είχα σχέση 10 χρόνια!! Πήγα στο περίπτερο στη γειτονιά μου για δουλειά και γνώρισα τον άντρα μου !! Ήταν καρμικο χώρισα με τον πρώην μου και παντρεύτηκα μέσα σε 1 χρόνο!! Ένιωσα τόσα πολλά για αυτόν τον άνθρωπο μέσα σε 2 λεπτά με τον που τον είδα !! Είμαστε μαζί ήδη 5 χρόνια ❤❤❤έμαθα μετά από χρόνια πως ο πρώην μου είχε παράλληλη σχέση ! Ε νομίζω πως ήταν καρμικο πραγματικά!!

[christinamavridis]

Παιδιά σε φίλη έτυχε να είναι μέσα στο συγκεκριμένο τρένο μαζί με παρέα αλλά κατά λάθος έκλεισαν εισητηρια σε διαφορετικά βαγόνια. Είχαν στεναχωρηθει φουλ. Τέλος πάντων... 5 λεπτά πριν γίνει το δυστύχημα- έγκλημα της στέλνουν μήνυμα οι φίλοι της να πάει εκεί για να της πουν κάτι. Πάει και 5λ μετά έγινε το δυστύχημα. Αν η κοπέλα εμένε στο βαγόνι του εισιτηρίου της θα ήταν τώρα νεκρή.❤

[gouroulou]

Ο αδερφος μου την μερα που εγινε το δυστυχημα στα τεμπι ταξιδευε (με το ενα τρενο πριν του δυστυχηματος) για να γυρισει θεσσαλονικη οπου σπουδαζε. Οταν εφτασε στον σταθμο με την μητερα μου ειχε ενα προαισθημα και δεν ηθελε να φυγει με το κανονισμενο αλλα με αυτο του δυστυχηματος. Παλι καλα τον επεισε η μητερα μου και εφυγε με το κανονικο. Μεχρι τωρα ανατριχιαζουμε οταν το σκεφτομαστε και λεμε οτι ηταν τυχερος που δεν ακολουθησε το προαισθημα του.Και φυσικα η μανα μ οταν ακουσε για το ατυχημα πηγε να παθει καρδιακο και για μερες ηταν σε μονιμο σοκ! + πως οταν ταξιδευει παντα κλεινει στο 3ο βαγονι

[valiakrom]

Γενικά στα εφηβικά μου χρόνια έψαχνα πολύ να βρω αγόρι, γιατί ήμουν ανασφαλής και ήθελα κάποιον να με αγαπάει. Στη δευτέρα λυκείου, ανέκτησα αυτοπεποίθηση και έφυγε αυτό το κόμπλεξ. Ήταν τότε που είπα πως το σωστό αγόρι θα το βρω τυχαία και να είμαι χαρούμενη με αυτά που έχω. Λίγες μέρες μετά, σχολάω νωρίτερα, γτ έλειπε καθηγήτρια, και πάω στη στάση του λεωφορείου να γυρίσω σπίτι μου όπως κάθε μέρα. Βλέπω έναν νεαρό να κουβαλάει 2 σακίδια, και από ευγένεια έκανα λίγο χώρο να κάτσει. Κάθεται, έρχεται το λεωφορείο, μπαίνουμε, κάθομαι και κάθεται δίπλα μου και αρχίζουμε να μιλάμε. Εν τέλει τα φτιάξαμε και ήμασταν μαζί οριακά 1 χρόνο και ήταν από τις πιο όμορφες σχέσεις. Αυτός τότε δούλευε μοιράζοντας φυλλάδια και έτυχε να μοιράζει στη περιοχή που πήγαινα σχολείο. Το σκέφτομαι και λέω πως αν δεν έλειπε η καθηγήτρια δεν θα τον είχα γνωρίσει ποτέ, όπως και ότι γνώρισα τυχαία, όπως είπα πως θα έρθει ο σωστός😅

[kristinagellci]

Περίμενα την μαμά μου σε ένα στενό και κοιτούσα τα σπίτια τριγύρω μέχρι να ρθει και έλεγα από μέσα μου ότι σε ένα τέτοιο σπιτι θα ήθελα να ζούσα και ένα χρόνο μετά γνώρισα στην δουλειά ενα παιδι που χωρίς να το ξέρω ζει σε εκείνο το σπίτι, και τωρα ζούμε 5 χρόνια μαζί εκεί :)

[mystique]

Σε μένα μια από τις πολλές ιστορίες που Μ έχουν τύχει ήταν όταν ήμουν περίπου 16 και έκανα ποδήλατο με την 13 χρόνων ξαδέρφη μου .Τρεχαμε και ενώ ήμουν πιο μπροστά της περίπου 3 μέτρα της φωναζω να σταματήσει γιατί ερχόταν αμάξι .Ταυτόχρονα γύρισα με το ποδήλατο καλύπτοντας τον μισό δρόμο .Δεν με άκουσε ΠΟΤΕ και έπεσε με τρομερη δύναμη επάνω μου .Δεν χτυπήσαμε πολύ αλλά το αμάξι που ερχόταν έτρεχε με τέτοια ταχύτητα χωρίς ποτέ να σταματησει(διότι ερχόμασταν από στενο )που θα την είχε σκοτώσει αν δεν κάλυπτα τον δρόμο..

[Jesss_ika]

Εγώ θέλω να πω ότι το να παντρευτείς είναι το πιο εύκολο πράγμα το θέμα είναι να βρεις τον σωστό άνθρωπο ο οποίος θα είναι πάντα εκεί για σένα στα δύσκολα και στα εύκολα!

[ven-tea]

Μαμα γωγω οπως παντα στην ωρα σου! ενα τεραστιο ευχαριστω που ομορφαινεις καθε κυριακη μου αυτη η σχεση μας με εσενα ειναι κατι που δεν μπορει κανεις να αλλαξει κανεις μην το ξεχνας αυτο ποτε σε ευχαριστουμε για την σκληρη σου δουλεια !

[xrinaballarina]

Πέρυσι είχα μια καλοκαιρινή σχέση που δεν πήγε τόσο καλά. Από τον Αύγουστο που χωρίσαμε μέχρι και τον Απρίλιο είχαμε μιλήσει και είχαμε βρεθεί από κοντά μόνο 2 φορές. Ήταν δηλαδή πόσοι μήνες που δεν τον έβλεπα τακτικά στην καθημερινότητα μου. Μια μέρα, λοιπόν, τέλη Απριλίου, αποφασίζω να ξαναγράψω στο ημερολόγιο μου που είχα να γράψω από τον Αύγουστο που χώρισα και είχα μείνει στο γεγονός του χωρισμού. Οπότε συνεχιζω να γράφω για αυτόν πάλι και άρχισα να θυμάμαι στιγμές μας. Περιττό να πω ότι έτυχε να αλλάξω διαδρομή εκείνη την μέρα για την σχολή μου, και πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο έξω από το μέτρο, και αρχίσαμε να μιλάμε πάλι. Μέχρι που τα φτιάξαμε παλι και έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση εδώ και 4 μήνες. Απλά σκέφτομαι συνεχώς ότι αν δεν είχα αλλάξει εκείνη την μέρα την διαδρομή μου, πως ίσως δεν θα ήμασταν μαζί τώρα. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται.

[anastasiaanastasiou]

Προφανως και χρειάζεται δεύτερο παρτ 💁‍♀️

[Athanasia_Forever.]

Μια σωστή Γωγώ είναι πάντα στην ώρα της ❤❤❤

[annadelavinia]

Η δική μου καρμικη ιστορία, αν και δεν πιστεύω στο κάρμα, όταν έχασα το νονό μου, σκρολαρα στο ινσταγραμ και πετυχενω ένα βιντεακι που έλεγε: -Ξέρεις τι γίνεται όταν κάποιος πεθάνει; Στην αρχη όλοι κλαίνε και μετα συνεχίζουν την ζωη τους . Συγκινήθηκα γιατί ήταν σαν να μου έλεγε ότι θα το ξεπεράσω σύντομα. Την συγκεκριμένη ιστορία ακόμη την σκέφτομαι και ανατριχιάζω.

[Alf]

Δεν εχω καποια καρμικη σύμπτωση με ανθρώπους εχω ομως με καταστασεις. Είναι σοκ να γλυτώνεις την τελευταία στιγμή απο ατυχήματα, φυσικες καταστροφές κτλ .Λογο καλοκαιρινής δουλειας με την οικογένεια μου κλείναμε συνήθως διακοπες τον χειμώνα .Τον Δεκέμβριο του 2004 ( ήμουν 12 ετων τοτε)ειχαμε κλήσει για την περίοδο των Χριστουγέννων να παμε στην Ινδονησία ( ειχαμε παει τον προηγούμενο χρονο και μας αρεσε) αλλα 2 μερες πριν την πτηση μας επαθα οξεία γαστρεντερίτιδα και αναβαλλαμε το ταξίδι μας .Το ξενοδοχείο που ειχαμε κλησει ηταν ενα απο τα πολλα που καταστραφηκαν απο το τσουναμι του 2004 και το ιδιο ξενοδοχείο που πήγαμε τον προηγούμενο χρόνο. Εχω άλμπουμ με φωτογραφίες απο ενα ξενοδοχείο που καταστράφηκε1 χρονο μετα 😲.Το 2007 τον Δεκέμβριο είχαμε κλησει να παμε στην Κένυα ( ειχαμε παει και το 2006 και μας αρεσε πολυ) Θέλαμε να κανουμε μια αγορά επενδυτική εκει και θέλαμε να κλείσουμε ραντεβού με την πρεσβεία. Βγάλαμε λοιπον τα εισιτήρια μας κανονικά πετάξαμε Θεσσαλονίκη- Αθηνα, Αθηνα - Ντουμπάι και στο Ντουμπάι περιμέναμε στο αεροδρόμιο κάποιες ώρες μεχρι την πτήση για Ναϊρόμπι ( οι βαλίτσες μας πήγαιναν κατευθείαν Ναϊρόμπι απο Αθηνα ) Εγινε κάποιο λάθος ομως ειχαν φύγει με αεριπλανο που γύριζε πισω Ντουμπάι για ανεφοδιασμό ) ετσι οι βαλίτσες μας πήγαν απο Αθηνα - Ναϊρόμπι και γύρισαν πίσω στο Ντουμπάι οσο είμασταν στο αεροδρόμιο .Τις πήραμε και περιμέναμε να περάσει η ωρα .Δυστυχώς όμως η πτηση μας ακυρώθηκε 3 φορες μέχρι το ξημέρωμα. Κλείσαμε ενα ξενοδοχείο και μείναμε μερικες μερες είπαμε να κανουμε τα Χριστούγεννα εκει και περιμέναμε να πετάξουμε στις 28 Δεκεμβρίου ( λογο εορτών ο πρέσβης δεν μπορούσε να μας δει πριν τις 28 και αναβαλλαμε το ραντεβού για τις 29 Δεκεμβρίου ) Στις 27 Δεκεμβρίου ενημερωθηκαμε οτι κηρύχθηκε εμφύλιος στην Κένυα .😳 Και κατα την περίοδο της πανδημίας μου ειχε τύχει πολλες φορές να κανονίζω κατι( τύπου να παω σε ενα εστιατόριο) και να το ακυρωνω ειτε γιατι κατι αλλο μου τύχαινε που δεν μπορουσα να αποφύγω ειτε γιατι βαριόμουν και την επόμενη μερα έβλεπα επιγραφή "κλειστά λογο covid. "

[xristina_sou]

Γενικά από τα 12 μου άρεσε να γράφω και έλεγα οτι ήθελα να εκδώσω μια ιστορία μου καποια στιγμή.Οταν ένα καλοκαίρι είχα πάει με την μητέρα μου στην Επίδαυρο να παρακολουθήσω μια θεατρική παράσταση την επόμενη ημέρα επειδή μείναμε στην περιοχή πήγαμε σε μια παραλία για μπανιο .Όταν μεσα στήν θάλασσα είδαμε δυο στέφανα γάμου με σκισμένες τις κορδέλες.Φάνηκε πολυ παράξενο και στις δυο μας και η μητέρα μου ξέροντας την αγάπη μου για το γράψιμο με προέτρεψε να το κανω βιβλίο.Έτσι μετα απο δυο χρόνια εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο!! Ταξίδι στις αναμνήσεις του έρωτα απο εκδοσεις Κομνηνός .