Over hoop, vertrouwen, licht en vrede

Sola Scriptura 2024

Ik hoorde laatst een mens van de wereld.
Hij sprak woorden van hoop en van vertrouwen.
Hij noemde het licht, hij noemde de vrede,
het was alles ijdelheid.
Want hij kent niet de ware bron van hoop,
hij weet niet op wie te vertrouwen,
Hij heeft niet het licht, en hij weet niet
wanneer de vrede komt na deze donkere tijd.
Deze mens hoopt dat het beter wordt,
veel beter dan voorheen.
Maar hij weet niet dat verdrukking komt.
Hij wil het ook niet weten, welneen.
Maar wij, wij hebben een heerlijke toekomst,
wij hebben in de Heer toch zoveel meer,
wij hebben immers de zalige hoop,
het eeuwige leven met de Heer!

Ik hoorde laatst een mens van de wereld.
Hij sprak woorden van hoop en van vertrouwen.
Hij noemde het licht, hij noemde de vrede,
het was alles ijdelheid.
Deze mens vertrouwt op de mens,
vertrouwt op zichzelf en op zijn moeder aarde.
Hij omarmt de bomen, vertrouwt op zijn wens,
maar het is allemaal zonder waarde.
Maar wij leggen ons hele lot
in handen van Hem, die ons geschapen heeft.
Wij vertrouwen niet op de mens maar op God,
op Hem, die in ons leeft.

Ik hoorde laatst een mens van de wereld.
Hij sprak woorden van hoop en van vertrouwen.
Hij noemde het licht, hij noemde de vrede,
het was alles ijdelheid.
Deze mens kiest voor het licht,
denkt hij, deze mens heeft echt geen idee,
de satan is als een engel van het licht,
de mens loopt zo graag met hem mee.
Het ware licht van de wereld, dat is onze Heer,
Hij verloste ons uit de duisternis,
en stelde ons in Zijn wonderbaarlijk licht,
gaf ons een leven dat toch zoveel beter is.

Ik hoorde laatst een mens van de wereld.
Hij sprak woorden van hoop en van vertrouwen.
Hij noemde het licht, hij noemde de vrede,
het was alles ijdelheid.
Deze mens zegt: maar ik kies voor de vrede,
brandt een kaars voor de vrede en loopt een mars.
Satan brengt straks deze valse vrede mede,
de mens gelooft hem, en ziet hierin niets dwars.
Wij hebben de vrede in ons hart,
die gaat alle verstand te boven.
En straks brengt Jezus ons in 't Vrederijk,
en wij mogen Hem altijd loven.

Ik hoorde laatst een mens van de wereld.
Hij sprak woorden van hoop en van vertrouwen.
Hij noemde het licht, hij noemde de vrede,
het was alles ijdelheid.
Want hij kent niet de ware bron van hoop,
hij weet niet op wie te vertrouwen,
Hij heeft niet het licht, en hij weet niet
wanneer de vrede komt na deze donkere tijd.
In zalige hoop mogen wij dan gaan,
wij vertrouwen op onze God, ook in de strijd.
In Zijn wonderbaarlijk licht mogen wij steeds staan,
Hij geeft ons vrede voor altijd.