filmov
tv
ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΑΝΑΤΟΡΙΟΥ ? ( PARANORMAL ACTIVITY IN SANATORIUMS MORGUE )
Показать описание
Στο σημερινό επεισόδιο επισκεφτήκαμε το απομονωμένο σανατόριο της Καβάλας αλλά αυτή την φορά όχι για την ιστορία του αλλά για την προσπάθεια να ανακαλύψουμε αν υπάρχει αποτυπωμένο στους χώρους του το παραφυσικό φαινόμενο ! Μιας και επί σειρά ετών ακόμα και πριν ανεγερθεί όλο αυτό το μεγάλων διαστάσεων οίκημα αποτελούσε χώρο όπου κάποιος ερχόταν για να αποδεχτεί το μοιραίο ειδικά την εποχή που δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα τα φάρμακα για την θεραπεία της φυματίωσης ! Για τον λόγο αυτό λοιπόν αποφασίσαμε να μελετήσουμε με τα όποια μέσα είχαμε στην διάθεση μας αν όντως υπάρχει κάποιο απομεινάρι των ψυχών που πέρασαν μέσα απ οτο σανατοριο !
Στην προσπάθεια μας αυτή χρησιμοποιήσαμε μια θεωρητική επιστημονική μέθοδο η οποία έχει να κάνει με ηλεκτρομαγνητικά πεδία που μπορούσαμε να ανακαλύψουμε μέσο ενός μηχανήματος EMF !
Η ποιο αποδεκτή θεωρία είναι πως ανώμαλη EMF δημιουργείται όταν εμφανίζεται παραφυσική δραστηριότητα. Πιστεύεται ότι τα φαντάσματα δημιουργούν ένα παλμικό EMF πεδίο το οποίο εμφανίζεται σαν μία ξαφνική ένδειξη στον μετρητή EMF. Τα αννθρωπογενή EMF έχουν σχεδόν πάντα σταθερή τιμή.
Οι διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές εκπέμπουν διάφορα επίπεδα EMF. Οι άνθρωποι εκπέμπουν ένα χαμηλό πεδίο της τάξης των 0,2 miliGauss (mG). Τα EMF είναι γύρω μας σε χαμηλά επίπεδα και μερικές φορές σε υψηλά επίπεδα. Η παραφυσική δραστηριότητα τυπικά δίνει τιμές μεταξύ των 2 έως και 6 mG έτσι θα λαμβάνεται μετρήσεις .
Η ιδέα ότι οι νεκροί παραμένουν μαζί μας ως πνεύματα υπάρχει από την αρχαιότητα και εμφανίζεται σε αμέτρητες ιστορίες, από τη Βίβλο έως το «Μακμπέθ».
Η πίστη στα φαντάσματα είναι μέρος ενός ευρύτερου ιστού σχετικών παραφυσικών πεποιθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της εμπειρίας κοντά στο θάνατο, της ζωής μετά το θάνατο και της πνευματικής επικοινωνίας.
Οι άνθρωποι προσπαθούσαν (ή έτσι ισχυρίστηκαν) να επικοινωνούν με πνεύματα για αιώνες. Στη Βικτωριανή Αγγλία, για παράδειγμα, ήταν μοντέρνο για τις κυρίες της ανώτερης κοινωνικής τάξης να διοργανώνουν σεάνς στα σαλόνια τους με φίλους.
Μάλιστα, δημιουργήθηκαν και κλαμπ αφιερωμένα στην αναζήτηση φαντασμάτων που δημιουργήθηκαν σε διάσημα πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένων των Cambridge και της Οξφόρδης, και το 1882 ιδρύθηκε η πιο εξέχουσα οργάνωση, η Εταιρεία Ψυχικής Έρευνας.
Μια γυναίκα με την ονομασία Eleanor Sidgwick ήταν ερευνήτρια (και αργότερα πρόεδρος) αυτής της ομάδας. Στην Αμερική στα τέλη του 1800, πολλά μέντιουμ ισχυρίστηκαν ότι μιλούσαν στους νεκρούς – αλλά αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν απατεώνες από δύσπιστους ερευνητές όπως ο Χάρι Χουντίνι.
Δεν είναι λίγες και οι σειρές Ghosthunting που έχουν βγει με επίδοξους κυνηγούς φαντασμάτων που ισχυρίζονται ότι βρίσκουν πνεύματα σε στοιχειωμένα κτήρια. Μάλιστα, χρησιμοποιούν και ειδικά γκάτζετ για να αποδείξουν ότι όντως κάτι υπάρχει.
Μία δυσκολία στην επιστημονική αξιολόγηση των φαντασμάτων είναι ότι μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία φαινομένων αποδίδεται στα φαντάσματα, από μια πόρτα που κλείνει μόνη της, σε κλειδιά που χάνονται, ένα κρύο σημείο σε ένα διάδρομο, ή ένα όραμα ενός νεκρού συγγενή.
Όταν οι κοινωνιολόγοι Dennis και Michele Waskul πήραν συνέντευξη από τους εμπειρογνώμονες φαντασμάτων για το βιβλίο τους 2016 «Ghostly Encounters: The Hauntings of Everyday Life» διαπίστωσαν ότι «πολλοί συμμετέχοντες δεν ήταν σίγουροι ότι είχαν συναντήσει ένα φάντασμα και παρέμειναν αβέβαιοι ότι τέτοια φαινόμενα ήταν ακόμη και εφικτό, απλώς και μόνο επειδή δεν είδαν κάτι που να προσεγγίζει τη συμβατική εικόνα ενός ‘φαντάσματος’. Αντ ‘αυτού, πολλοί από τους ερωτηθέντες ήταν απλώς πεπεισμένοι ότι είχαν βιώσει κάτι παράξενο – κάτι ανεξήγητο, εξαιρετικό, μυστηριώδες ή απόκοσμο.»
Έτσι, πολλοί που ισχυρίζονται ότι είχαν μια παραφυσική εμπειρία δεν είδαν απαραίτητα κάτι αλλά στην πραγματικότητα είχαν εντελώς διαφορετικές εμπειρίες των οποίων ο μόνος κοινός παράγοντας είναι δεν μπορούσαν να εξηγηθούν εύκολα.
Η προσωπική εμπειρία είναι ένα πράγμα, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία είναι ένα άλλο θέμα. Μέρος της δυσκολίας στη διερεύνηση των φαντασμάτων είναι ότι δεν υπάρχει ένας καθολικά συμφωνημένος ορισμός του τι είναι ένα φάντασμα.
Μερικοί πιστεύουν ότι είναι πνεύματα των νεκρών που για οποιονδήποτε λόγο έχασαν το δρόμο τους προς την άλλη πλευρά. Άλλοι ισχυρίζονται ότι τα φαντάσματα είναι τηλεπαθητικές οντότητες που προβάλλονται στον κόσμο από το μυαλό μας.
Επίσης, κάποιοι άλλοι δημιουργούν τις δικές τους ειδικές κατηγορίες για διαφορετικούς τύπους φαντασμάτων, όπως poltergeists, στοιχειωμένα κτήρια, ευφυή πνεύματα και ανθρωπόμορφες σκιές.
Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στις ιδέες για τα φαντάσματα. Για παράδειγμα, είναι υλικά φαντάσματα ή όχι; Είτε μπορούν να κινηθούν μέσα από συμπαγή αντικείμενα χωρίς να τα ενοχλούν, είτε μπορούν να κλείσουν τις πόρτες και να ρίξουν αντικείμενα στο δωμάτιο. Σύμφωνα με τη λογική και τους νόμους της φυσικής, είναι ή το ένα ή το άλλο.
Μερος του κειμενου εχει αντληθει από την πηγη : Live Science
Στην προσπάθεια μας αυτή χρησιμοποιήσαμε μια θεωρητική επιστημονική μέθοδο η οποία έχει να κάνει με ηλεκτρομαγνητικά πεδία που μπορούσαμε να ανακαλύψουμε μέσο ενός μηχανήματος EMF !
Η ποιο αποδεκτή θεωρία είναι πως ανώμαλη EMF δημιουργείται όταν εμφανίζεται παραφυσική δραστηριότητα. Πιστεύεται ότι τα φαντάσματα δημιουργούν ένα παλμικό EMF πεδίο το οποίο εμφανίζεται σαν μία ξαφνική ένδειξη στον μετρητή EMF. Τα αννθρωπογενή EMF έχουν σχεδόν πάντα σταθερή τιμή.
Οι διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές εκπέμπουν διάφορα επίπεδα EMF. Οι άνθρωποι εκπέμπουν ένα χαμηλό πεδίο της τάξης των 0,2 miliGauss (mG). Τα EMF είναι γύρω μας σε χαμηλά επίπεδα και μερικές φορές σε υψηλά επίπεδα. Η παραφυσική δραστηριότητα τυπικά δίνει τιμές μεταξύ των 2 έως και 6 mG έτσι θα λαμβάνεται μετρήσεις .
Η ιδέα ότι οι νεκροί παραμένουν μαζί μας ως πνεύματα υπάρχει από την αρχαιότητα και εμφανίζεται σε αμέτρητες ιστορίες, από τη Βίβλο έως το «Μακμπέθ».
Η πίστη στα φαντάσματα είναι μέρος ενός ευρύτερου ιστού σχετικών παραφυσικών πεποιθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της εμπειρίας κοντά στο θάνατο, της ζωής μετά το θάνατο και της πνευματικής επικοινωνίας.
Οι άνθρωποι προσπαθούσαν (ή έτσι ισχυρίστηκαν) να επικοινωνούν με πνεύματα για αιώνες. Στη Βικτωριανή Αγγλία, για παράδειγμα, ήταν μοντέρνο για τις κυρίες της ανώτερης κοινωνικής τάξης να διοργανώνουν σεάνς στα σαλόνια τους με φίλους.
Μάλιστα, δημιουργήθηκαν και κλαμπ αφιερωμένα στην αναζήτηση φαντασμάτων που δημιουργήθηκαν σε διάσημα πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένων των Cambridge και της Οξφόρδης, και το 1882 ιδρύθηκε η πιο εξέχουσα οργάνωση, η Εταιρεία Ψυχικής Έρευνας.
Μια γυναίκα με την ονομασία Eleanor Sidgwick ήταν ερευνήτρια (και αργότερα πρόεδρος) αυτής της ομάδας. Στην Αμερική στα τέλη του 1800, πολλά μέντιουμ ισχυρίστηκαν ότι μιλούσαν στους νεκρούς – αλλά αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν απατεώνες από δύσπιστους ερευνητές όπως ο Χάρι Χουντίνι.
Δεν είναι λίγες και οι σειρές Ghosthunting που έχουν βγει με επίδοξους κυνηγούς φαντασμάτων που ισχυρίζονται ότι βρίσκουν πνεύματα σε στοιχειωμένα κτήρια. Μάλιστα, χρησιμοποιούν και ειδικά γκάτζετ για να αποδείξουν ότι όντως κάτι υπάρχει.
Μία δυσκολία στην επιστημονική αξιολόγηση των φαντασμάτων είναι ότι μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία φαινομένων αποδίδεται στα φαντάσματα, από μια πόρτα που κλείνει μόνη της, σε κλειδιά που χάνονται, ένα κρύο σημείο σε ένα διάδρομο, ή ένα όραμα ενός νεκρού συγγενή.
Όταν οι κοινωνιολόγοι Dennis και Michele Waskul πήραν συνέντευξη από τους εμπειρογνώμονες φαντασμάτων για το βιβλίο τους 2016 «Ghostly Encounters: The Hauntings of Everyday Life» διαπίστωσαν ότι «πολλοί συμμετέχοντες δεν ήταν σίγουροι ότι είχαν συναντήσει ένα φάντασμα και παρέμειναν αβέβαιοι ότι τέτοια φαινόμενα ήταν ακόμη και εφικτό, απλώς και μόνο επειδή δεν είδαν κάτι που να προσεγγίζει τη συμβατική εικόνα ενός ‘φαντάσματος’. Αντ ‘αυτού, πολλοί από τους ερωτηθέντες ήταν απλώς πεπεισμένοι ότι είχαν βιώσει κάτι παράξενο – κάτι ανεξήγητο, εξαιρετικό, μυστηριώδες ή απόκοσμο.»
Έτσι, πολλοί που ισχυρίζονται ότι είχαν μια παραφυσική εμπειρία δεν είδαν απαραίτητα κάτι αλλά στην πραγματικότητα είχαν εντελώς διαφορετικές εμπειρίες των οποίων ο μόνος κοινός παράγοντας είναι δεν μπορούσαν να εξηγηθούν εύκολα.
Η προσωπική εμπειρία είναι ένα πράγμα, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία είναι ένα άλλο θέμα. Μέρος της δυσκολίας στη διερεύνηση των φαντασμάτων είναι ότι δεν υπάρχει ένας καθολικά συμφωνημένος ορισμός του τι είναι ένα φάντασμα.
Μερικοί πιστεύουν ότι είναι πνεύματα των νεκρών που για οποιονδήποτε λόγο έχασαν το δρόμο τους προς την άλλη πλευρά. Άλλοι ισχυρίζονται ότι τα φαντάσματα είναι τηλεπαθητικές οντότητες που προβάλλονται στον κόσμο από το μυαλό μας.
Επίσης, κάποιοι άλλοι δημιουργούν τις δικές τους ειδικές κατηγορίες για διαφορετικούς τύπους φαντασμάτων, όπως poltergeists, στοιχειωμένα κτήρια, ευφυή πνεύματα και ανθρωπόμορφες σκιές.
Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στις ιδέες για τα φαντάσματα. Για παράδειγμα, είναι υλικά φαντάσματα ή όχι; Είτε μπορούν να κινηθούν μέσα από συμπαγή αντικείμενα χωρίς να τα ενοχλούν, είτε μπορούν να κλείσουν τις πόρτες και να ρίξουν αντικείμενα στο δωμάτιο. Σύμφωνα με τη λογική και τους νόμους της φυσικής, είναι ή το ένα ή το άλλο.
Μερος του κειμενου εχει αντληθει από την πηγη : Live Science
Комментарии