Dead Wonderland - Πριν τα φώτα πέσουν

Dead Wonderland:
Avec (μουσική παραγωγή)
Sarkastis (στίχοι, ερμηνεία)
Wisper (στίχοι, ερμηνεία)

Μίξη ήχου: Avec, Sarkastis

Μπορείτε να κατεβάσετε το κομμάτι από εδώ σε mp3 :

πληροφορίες, επικοινωνία:

Στίχοι:

Sarkastis
Όραση παραδομένη στην υποκρισία
Βλέφαρα βαριά, μισή καρδιά, σκληρή δοκιμασία
Βάδην στο σκοτάδι και χωρίς δίχτυ ακροβασία
Μπορεί να ζούμε αλλά η ευτυχία μένει εικασία
Αναλωμένοι στη κοινή διαδικασία αναπαραγωγής προτύπων
-Καλούπια στα μέτρα πιθήκων
Μόνο επιφάνεια, ύπνωση, σκλαβιά, περνώντας με ψιλά
Μη μεγαλώσετε παιδιά είναι παγίδα ο κόσμος των ενηλίκων
Μιά ελπίδα ψάχνουμε, κάποιον να βεβαιώσει
Πως αύριο δε θα 'ναι αργά και ότι θα ξημερώσει
Τοπίο γκρεμισμένο από συγκρούσεις για συμφέρον
Μόνο απέχθεια από τη γενιά με το κλεμμένο μέλλον
Παλεύουμε. Τι κι αν τα περιθώρια στενέβουνε
Θυμάμαι πάντα τα ίδια πράγματα να με μπερδεύουνε
Δηλώνω ρεαλιστής την εποχή της ακατάπαυστης οργής
Απαλλαγμένος από το αίσθημα ενοχής
Διαλέξαμε άλλους δρόμους όχι αυτούς που μας δείξαν
Τόση σιωπή θαρρείς και μέσα στο πηγάδι μας ρίξαν
Τα δόντια σφίξαν. Οι ρόλοι μοιραστήκαν.
Σε αυτό το show κάποιοι για λίγο εμφανιστήκαν
Προσπαθώ να πειστώ και μετά να πείσω
Δεν είναι όλα μάταια, δε βοηθά η θλίψη, δε τελειώνουνε τα δάκρυα
Όσο βλέπω γύρω να βράζει το μένος
Σε εγρήγορση πάντα προετοιμασμένος

Wisper
Κρατώ το γκρίζο στην καρδιά μ' αυτό να ντύσω τους χειμώνες μου
Όπως έγδυσα τις εικόνες μου από χρώματα αισθήματα χαμόγελα και σένα
λες και φυτρώσαμε σε χωράφια καμμένα.
Είμαι αποτέλεσμα αγιάτρευτων πληγών αντιλήψεων βίας, διεστραμμένων παιδικών εκπομπών
και είναι πλάνα αμοντάριστων σκηνών σα να σου δείχνω εικόνες από κάψιμο μυαλού ωρών.
Ξεθωριασμένες νύχτες, αστικές νευρώσεις τρέλας δόσεις,
το μόνο που ζητάω ένα φιλί πριν με προδώσεις,
υστερίες για αγρίους ενα μπουκάλι υποχρεώσεις,
ένα πακέτο μίσος, μια βόλτα ψυχικές κακώσεις.
Χωρίς αποσκευές ταξίδι συνεχόμενο επιβίωσης παιχνίδι,
καλώς ή κακώς. Ένα ακόμα άσχημης κατάληξης ξενύχτι
πρίν τα φώτα πέσουν της σιωπής μου διάβασε τα χείλη.
Μόνος μετράς ό,τι σου έχει απομείνει μα ο απολογισμός σε κρίνει
σε βυθίζει στην ευθύνη, μια φτηνή υποταγή τυφλά νιώσε τη σκοτοδίνη,
δε θα κάνω τον ανήξερο κι ό,τι είναι να γίνει ας γίνει.
Λίγο νωρίτερα ποτήρι μισοάδειο μέχρι σήμερα,
αφού το κάλπικο εγώ σου έχει πλέον σταματήσει να κρατάει τα προσχήματα
εξαγνισμός στο μέσο της νυκτός άπο ανομήματα.
Τα βήματα των λάκων πατάν σε σκαλοπάτια επί πτωμάτων
κι ανεβαίνεις για να νιώθεις πως υπάρχεις,
στον πλαστικό μας κόσμο οι ευθύνες είναι απλές απατηλά σενάρια
για να μπορείς όλα να τα 'χεις.