Άιντα - Μανωλάκης - Ζωή

Η Άιντα , ο Μανωλάκης και η Ζωή ανέμελα παίζουν – μπορώ και τους το επιτρέπω για 1,5 ώρα το 24ώρο. Η υιοθεσία είναι το ζητούμενο πλέον για περισσότερο παιχνίδι και τη διάσωση περισσότερων.

Η δημιουργία του ‘ Κέντρου Γάτας του Αιγαίου’ που οραματίζομαι θα περιλαμβάνει σίγουρα και χώρο εξυγίανσης μικρών γατιών που αργοπεθαίνουν στους δρόμους. Μετά την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης και ‘εξιτηρίου’ από όποια ασθένεια θα διαβιώνουν στα δωμάτια τους. Ζητούμενο είναι να είναι σε μικρές ομάδες σε άνετους κλειστούς χώρους με πρόσβαση σε ανοικτούς γατοπαιχνιδότοπους . Κάθε ομάδα στο δωμάτιο της και την αυλή της για να αποφεύγεται ο υπερπληθυσμός και η μετάδοση ασθενειών από μικρό σε μικρό

Έτσι , σε αντίθεση με τις κλινικές που διαβιώνουν 24 ώρες σ’ ‘ένα κλουβί, στα κέντρα υιοθεσίας τα γατάκια θα μπορούν να κοινωνικοποιηθούν, να παίξουν, να εξοικειωθούν με ανθρώπους και με σκύλους (το φροντίζει ο σκύλος μας η Χαρά προς το παρόν) και να εκδηλώσουν όλα τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα τους.

Κάτι τέτοιο εφαρμόζω άτυπα στο σπίτι μου με τη Ζωή , το Μανωλάκη και την Άιντα. 3 μπορώ , 3 έχω …. Όταν υιοθετηθούν ΟΛΑ , θα μπουν άλλα 2-3 μικρά … αλλά μόνο όταν υιοθετηθούν ΟΛΑ . Είναι υγειονομική βόμβα για τα ίδια τα ζώα να στριμώχνεις πολλά μαζί ακόμα και αν υπάρχει ανάγκη ή ο κόσμος σε πιέζει ‘ βρήκα κάτι γατάκια και δεν ξέρω τι να τα κάνω’ … υπάρχουν όμορφες ιστορίες διάσωσης που δημιουργώ , υπάρχουν και περιστατικά που αδυνατώ να κάνω κάτι και θα κλείσω την πόρτα … ο καθένας πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να πράττει από το απλά να μεταθέτει σε άλλους.