ΠΑΝΑΓΙΟΣ ΤΑΦΟΣ 2 ΓΟΛΓΟΘΑΣ Holy Sepulchre 2 ΙΣΡΑΗΛ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ 5 ISRAEL HOLY LAND

Ηλεκτρονικό χρονικό περιήγησης και Προσκυνήματος στον Πανάγιο Τάφο 2ο μέρος.
ΙΣΡΑΗΛ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ 5 Τετάρτη 08/03/2023.
Το Παρεκκλήσιον τοῦ Ἀδὰμ
Κάτω ἀπὸ τὸ βόρειον τμῆμα τοῦ Γολγοθᾶ εὑρίσκεται μικρὸν προσκύνημα, τὸ ὁποῖον φέρει σήμερον τὴν ὀνομασίαν «Παρεκκλήσιον τοῦ Ἀδάμ». Συμφώνως πρὸς τὴν παράδοσιν, εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ ἦσαν τοποθετημένα τὸ κρανίον καὶ τὰ ὀστὰ τοῦ Ἀδάμ, τὰ ὁποῖα ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὸν ρύπον τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν Σταύρωσιν.
Τὸ παρεκκλήσιον τοῦ Ἀκανθίνου Στεφάνου
Βορειανατολικῶς τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἀδὰμ σχηματίζεται ἡ καλουμένη «ἱερὰ στοά», ἡ ὁποία διατρέχει τὴν κόγχην τοῦ Καθολικοῦ. Εἰς τὴν στοὰν αὐτὴ ἔχουν διαμορφωθεῖ τρία παρεκκλήσια, τὸ πρῶτον ἐκ τῶν ὁποίων ὀνομάζεται τοῦ «Ἀκανθίνου Στεφάνου» καὶ ἀνήκει ἀποκλειστικῶς εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους.
Συμφώνως πρὸς τὰς εὐαγγελικὰς διηγήσεις, ἐνῶ ὁ Χριστὸς εὑρίσκετο εἰς τὸ Πραιτώριον, οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶται του ἐφόρεσαν τὴν κόκκινην χλαμύδαν καὶ “πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ”
Τὸ παρεκκλήσιον τῆς Εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
Εἰς τὴν νότιον πλευρὰν τοῦ παρεκκλησίου ὑπάρχει ἄνοιγμα πρὸς τὸ σπήλαιον τῆς Εὑρέσεως, ἀπὸ τὸ ὁποῖον, συμφώνως πρὸς τὴν παράδοσιν, ἡ Ἁγία Ἑλένη ἐπιστατοῦσε τὰς ἐργασίας διὰ τὴν ἀνεύρεσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ σήμερον καλεῖται «Κάθισμα τῆς Ἁγίας Ἑλένης».
Ἀπὸ τὴν νότιον πλευρὰν τοῦ παρεκκλησίου τῆς Ἁγίας Ἑλένης δευτέρα κλίμαξ μὲ δεκατρία σκαλοπάτια καταλήγει εἰς τὸ σπήλαιον ὅπου εὑρέθησαν ὁ Τίμιος Σταυρός, οἱ ἧλοι καὶ οἱ σταυροὶ τῶν δύο ληστῶν. Ὁ ὅλος χῶρος διαιρεῖται εἰς δύο ἀνισοϋψῆ τμήματα, εἰς τὸ νότιον, ὅπου κατὰ τὴν παράδοσιν εὑρέθη ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐκεῖνοι τῶν ληστῶν, καὶ εἰς τὸ βόρειον, ὅπου ἀνεκαλύφθησαν οἱ ἧλοι.
Εἰς τὴν ἀνατολικὴν πλευρὰν τοῦ δαπέδου τοῦ νοτίου σπηλαίου ἔχει τοποθετηθεῖ πλάξ, ἡ ὁποία δηλώνει τὸ σημεῖον τῆς Εὑρέσεως τοῦ Σταυροῦ.
Τὸ παρεκκλήσιον «Διεμερίσαντο»
Βορείως τοῦ χώρου τῆς Εὑρέσεως εὑρίσκεται τὸ παρεκκλήσιον «Διεμερίσαντο», τὸ ὁποῖον ἀνήκει εἰς τοὺς Ἀρμενίους. Ἡ ὀνομασία του συνδέεται μὲ τὰς εὐαγγελικὰς διηγήσεις, συμφώνως πρὸς τὰς ὁποίας οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶται, ἀφοῦ ἐσταύρωσαν τὸν Χριστόν, “διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ” . Ἐπειδὴ ὅμως ὁ χιτὼν τοῦ Κυρίου ἦτο ὑφαντὸς καὶ ἄραφος, καὶ ἦτο ἀδύνατον νὰ διαμοιρασθῇ, ἀποφάσισαν νὰ ρίψουν κλῆρον.
Εἰς τὴν κόγχην τοῦ παρεκκλησίου αὐτοῦ σχηματίζεται ἁγία Τράπεζα καὶ ἔχουν ἀναρτηθεῖ εἰκόνες, αἱ ὁποῖαι ἱστοροῦν τὸν διαμερισμὸν τῶν ἱματίων τοῦ Κυρίου.
Τὸ παρεκκλήσιον τῶν Κλαπῶν
Κλάπες ὀνομάζεται ἡ πλὰξ μὲ δύο ὀπάς, ἡ ὁποία ἀπετέλει ὄργανον βασανιστηρίων. Ἡ ἵδρυσις τοῦ παρεκκλησίου ὀφείλεται εἰς ἀρχαιοτάτην παράδοσιν, συμφώνως πρὸς τὴν ὁποίαν οἱ βασανισταὶ τοῦ Χριστοῦ, πρὶν ἀπὸ τὴν Σταύρωσιν, ἀκινητοποίησαν τοὺς πόδας του εἰς τὰς ὀπὰς τῆς πλακός.
Ἡ θέσις τῆς πλακὸς τῶν Κλαπῶν ἦταν παλαιότερον εἰς τὸ Συνέδριον, ἀλλὰ οἱ Χριστιανοὶ τὴν μετέφεραν εἰς τὸ παρεκκλήσιον αὐτὸ μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς. Ἡ πλὰξ ἔχει τοποθετηθεῖ κάτω ἀπὸ μικρὰν ἁγίαν Τράπεζαν καὶ προστατεύεται μὲ κιγκλίδωμα.
Ἡ φυλακή τοῦ Χριστοῦ
Ὁ χῶρος ὀφείλει τὴν ὀνομασίαν του αὐτὴν εἰς παράδοσιν, συμφώνως πρὸς τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς καὶ οἱ λησταὶ ἐκρατήθησαν εἰς τὴν πρόχειρον αὐτὴν φυλακήν πρὶν ὁδηγηθοῦν εἰς τὸν σταυρόν. Μία δευτέρα ὅμως παράδοσις ἀναφέρει ὅτι εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ ἡ Θεοτόκος ἔπεσε λιπόθυμος, ὅταν ἀντίκρυσε ἐσταυρωμένον τὸν μονογενῆ Υἱὸν της. Ἔτσι ἐξεπληρώθη ἡ προφητεία τοῦ πρεσβύτου Συμεὼν: «καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία»
Ο κίων τῆς Φραγγελώσεως
Δυτικῶς καὶ μετὰ τὸ ἑπτακάμαρον ὑπάρχει τὸ παρεκκλήσιον τῶν Λατίνων. Κατὰ παράδοσιν τῶν Φραγκισκανῶν εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ ἐνεφανίσθη ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Θεοτόκον ἀμέσως μετὰ τὴν Ἀνάστασιν. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν καλεῖται καὶ «Παρεκκλήσιον τῆς Ἐμφανείας».
Τὸ παρεκκλήσιον ἔχει τρία μικρὰ ἀλτάρια, εἰς τὸ δεξιὸν ἐκ τῶν ὁποίων φυλάσσεται τεμάχιον τοῦ κίονος, ἐπάνω εἰς τὸν ὁποῖον ἔδεσαν καὶ ἐμαστίγωσαν τὸν Κύριον (Ματθ. κζ’, 26. Μάρκ. ιε’, 15). Εἰς τὸ γεγονός αὐτὸ ὀφείλει τὰς ὀνομασίας του «κίων τῆς Φραγγελώσεως» καὶ «κολώνα τοῦ Δαρμοῦ».
Τὸ παρεκκλήσιον «Μή μου ἅπτου» ἢ τῆς Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς
Νοτίως τοῦ παρεκκλησίου τῶν Λατίνων καὶ βορείως τοῦ ἱεροῦ Κουβουκλίου, σώζεται στρογγυλὴ μαρμάρινος πλάξ, ἡ ὁποία κατὰ τὴν λατινικὴν παράδοσιν, δηλώνει τὸν τόπον ὅπου ὁ Χριστὸς ἐνεφανίσθη εἰς τὴν Μαρίαν τὴν Μαγδαληνὴν μετὰ τὴν Ἀνάστασίν Του καὶ τῆς εἶπε: “Μή μου ἅπτου”
Ὁ Τάφος τοῦ Ἰωσήφ τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας
Εἰς τὸν τόπον αὐτὸν πλησίον τοῦ Παναγίου Τάφου ἔχει ταφεῖ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴν Ἀριμαθαίαν.
Ὁ Τόπος τῶν Ἁγίων Γυναικῶν κατά τήν Σταύρωσιν
Ὁ χῶρος αὐτὸς συνδέεται μὲ τὸν μαρτυρικὸν θάνατον τοῦ Θεανθρώπου καὶ πιστεύεται ὅτι ἐκεῖ ἦτο ἡ θέσις, εἰς τὴν ὁποίαν ἵσταντο αἱ ἅγιαι γυναῖκες καὶ ὁ Ἰωάννης κατὰ τὴν Σταύρωσιν.
Προσκυνηματικὸν Καθεστὼς
Τὸ ἰδιοκτησιακὸν καὶ προσκυνηματικὸν καθεστὼς τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων εἰς τὴν Ἁγίαν Γῆν ἔχει μεταβληθεῖ πολλάκις.
Σήμερον ἡ θέσις τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἶναι ἀπολύτως κυριαρχική, τόσο εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὸν Πανάγιον Τάφον, ὅσο καὶ εἰς τὰ λοιπὰ ἱερὰ προσκυνήματα τῆς Παλαιστίνης.

[ΕιρήνηΗλία-σφ]

Δοξασι το Όνομα σου ΘΕΕ μου την ευλογία σου να μας φωτίζει να μας προστατευει όσο αμαρτωλοί και να είμαστε το έλεος σου Αμην Κυριε