filmov
tv
Ένα τριβόλι (Tribulus terrestris) στο δρόμο μας

Показать описание
"ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ". Γεν. 3,18
Ο Tribulus terrestris είναι ένα κοινό πολυετές φυτό - αγκάθι, με ευρεία εξάπλωση σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και ιδιαίτερα στις θερμές περιοχές. Σχεδόν όλοι ή τουλάχιστον όσοι έχουμε μεγαλώσει σε αγροτικές περιοχές, έχουμε δοκιμάσει τον οδυνηρό πόνο, από το πάτημα πάνω στο φυτό, αφού οι αγκαθωτοί καρποί τρυπάνε και σόλες ακόμη από ελαφρά καλοκαιρινά παπούτσια ή σαγιονάρες. Δεν μιλώ βέβαια, για την ατυχία να πέσεις πάνω σε τριβόλια την ώρα που κάνεις ποδήλατο!
Μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε είδος εδάφους (βοσκότοπους, δρόμους, οπωρώνες, αμπελώνες) και γενικά σε ξηρούς ανοιχτούς οικότοπους, συμπεριλαμβανομένων των ξηρών ερήμων. Η ανάπτυξή του γίνεται σε έρπουσα μορφή, αλλά και ύψος, τμημάτων του φυτού που φτάνει τα 10 έως 60 εκ. Θεωρείται επιβλαβές ζιζάνιο και είναι γνωστό και με τις ονομασίες τριόλι, πεντάξυλο και κολλιτσίδα. Ανήκει στην οικογενεία Zygophyllaceae
(Ζυγοφυλλοειδή).
Συνώνυμα: Tribulus saharae A. Chev.
Τα φύλλα του Tribulus terrestris είναι αντίθετα και σύνθετα. Τα ερμαφρόδιτα (τέλεια) άνθη είναι μικρά και κίτρινα, με πενταπλή συμμετρία. Η ωοθήκη χωρίζεται σε κοιλότητες, που με τη σειρά τους χωρίζονται από ψευδοδιαφράγματα. Ανθίζει από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο και η γονιμοποίηση γίνεται από τα έντομα.
Ο στρόγγυλος αγκάθινος καρπός του αναπτύσσεται στη βάση των φύλλων και είναι πεντάσπορος. Είναι έτσι διαμορφωμένος από τη φύση, για την αντιμετώπιση των εχθρών του, που κάποιο από τα αγκάθια του πάντοτε να κοιτά προς τα πάνω. Οι Αρχαίοι Έλληνες εμπνεόμενοι από τη δομή του φυτού κατασκεύασαν ένα σιδερένιο όπλο, το τετράεδρο ή τρίβολο, με τέσσερις αιχμηρές μύτες, εκ των οποίων η μία πάντα κινείται προς στα πάνω, με σκοπό την καταστροφή του ιππικού του αντιπάλου.
Το όνομα του γένους Tribulus οφείλεται στην αρχαία ελληνική λέξη "Τρίβολος", αναφορά στο αγκάθια του καρπού (που συνήθως είναι τέσσερα).
Το όνομα του είδους terrestris (=χερσαίος),
είναι αναφορά, στην διάκριση από τον υδάτινο Τρίβολο (όπως περιγράφεται από τον Θεόφραστο 4.9.1-3). Επιπλέον, ο Διοσκουρίδης, όταν περιγράφει τον Τρίβολο της στεριάς τον ονομάζει «επίγειο». Αναφορές για τον Tribulus terrestris έχουμε, επίσης, σε ποιήματα του Αλκαίου (6ος αι. π.Χ.) , στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (412 π.Χ.), καθώς και στη Βίβλο (Γένεσις, 3.18, Hσαΐας 10.8, Ευαγγέλιο του Ματθαίου 7.16 «μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα», Παύλος προς Εβραίους 6.8).
Το φυτό απεικονίζεται με ακρίβεια, από έναν άγνωστο βυζαντινό καλλιτέχνη στην πρώτη συλλογή βοτανικών σχεδίων (512 μ.Χ.), η οποία συμπλήρωσε την πραγματεία του Διοσκουρίδη "De Materia Medica" του 1ου αι. μ.Χ.). Οι καρποί απεικονίζονται με συνέπεια (υπάρχουν 8 καρποί στο σχέδιο) ως 6-μερείς, ενώ στην πραγματικότητα είναι 5-μερείς.
Παραδοσιακά, χρησιμοποιούνται σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου – ο καρπός, τα φύλλα, οι ρίζες – σε διάφορες παθήσεις και καταστάσεις υγείας. Εδώ και πολλά χρόνια, το τριβόλι χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική πολλών χωρών, όπως Κίνα και Ινδία, για την υγεία του ουροποιητικού, την ενίσχυση της λίμπιντο, καθώς και για τη μείωση του πρηξίματος.
Πιο πρόσφατα, το tribulus terrestris έκανε την εμφάνισή του σαν συστατικό σε πολλά συμπληρώματα διατροφής, και δεν είναι λίγοι αυτοί που το χρησιμοποιούν για ενίσχυση της αθλητικής τους απόδοσης, των σεξουαλικών τους επιδόσεων, για γονιμότητα, αλλά και στο body building. Μάλιστα, έχει αποκτήσει τη φήμη ότι ανήκει στα βότανα για αύξηση της τεστοστερόνης. Όμως, οι απόψεις των ειδικών διίστανται ως προς τα παραπάνω.
Οι πιο κοινότυποι τρόποι χρήσης του είναι ως έγχυμα, αφέψημα, αλοιφή, βάμμα και λοσιόν. Μια επίσκεψη σε φαρμακείο θα μας εκπλήξει για την πληθώρα των προϊόντων Tribulus terrestris που υπάρχουν.
31-7-2020
Ο Tribulus terrestris είναι ένα κοινό πολυετές φυτό - αγκάθι, με ευρεία εξάπλωση σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και ιδιαίτερα στις θερμές περιοχές. Σχεδόν όλοι ή τουλάχιστον όσοι έχουμε μεγαλώσει σε αγροτικές περιοχές, έχουμε δοκιμάσει τον οδυνηρό πόνο, από το πάτημα πάνω στο φυτό, αφού οι αγκαθωτοί καρποί τρυπάνε και σόλες ακόμη από ελαφρά καλοκαιρινά παπούτσια ή σαγιονάρες. Δεν μιλώ βέβαια, για την ατυχία να πέσεις πάνω σε τριβόλια την ώρα που κάνεις ποδήλατο!
Μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε είδος εδάφους (βοσκότοπους, δρόμους, οπωρώνες, αμπελώνες) και γενικά σε ξηρούς ανοιχτούς οικότοπους, συμπεριλαμβανομένων των ξηρών ερήμων. Η ανάπτυξή του γίνεται σε έρπουσα μορφή, αλλά και ύψος, τμημάτων του φυτού που φτάνει τα 10 έως 60 εκ. Θεωρείται επιβλαβές ζιζάνιο και είναι γνωστό και με τις ονομασίες τριόλι, πεντάξυλο και κολλιτσίδα. Ανήκει στην οικογενεία Zygophyllaceae
(Ζυγοφυλλοειδή).
Συνώνυμα: Tribulus saharae A. Chev.
Τα φύλλα του Tribulus terrestris είναι αντίθετα και σύνθετα. Τα ερμαφρόδιτα (τέλεια) άνθη είναι μικρά και κίτρινα, με πενταπλή συμμετρία. Η ωοθήκη χωρίζεται σε κοιλότητες, που με τη σειρά τους χωρίζονται από ψευδοδιαφράγματα. Ανθίζει από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο και η γονιμοποίηση γίνεται από τα έντομα.
Ο στρόγγυλος αγκάθινος καρπός του αναπτύσσεται στη βάση των φύλλων και είναι πεντάσπορος. Είναι έτσι διαμορφωμένος από τη φύση, για την αντιμετώπιση των εχθρών του, που κάποιο από τα αγκάθια του πάντοτε να κοιτά προς τα πάνω. Οι Αρχαίοι Έλληνες εμπνεόμενοι από τη δομή του φυτού κατασκεύασαν ένα σιδερένιο όπλο, το τετράεδρο ή τρίβολο, με τέσσερις αιχμηρές μύτες, εκ των οποίων η μία πάντα κινείται προς στα πάνω, με σκοπό την καταστροφή του ιππικού του αντιπάλου.
Το όνομα του γένους Tribulus οφείλεται στην αρχαία ελληνική λέξη "Τρίβολος", αναφορά στο αγκάθια του καρπού (που συνήθως είναι τέσσερα).
Το όνομα του είδους terrestris (=χερσαίος),
είναι αναφορά, στην διάκριση από τον υδάτινο Τρίβολο (όπως περιγράφεται από τον Θεόφραστο 4.9.1-3). Επιπλέον, ο Διοσκουρίδης, όταν περιγράφει τον Τρίβολο της στεριάς τον ονομάζει «επίγειο». Αναφορές για τον Tribulus terrestris έχουμε, επίσης, σε ποιήματα του Αλκαίου (6ος αι. π.Χ.) , στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (412 π.Χ.), καθώς και στη Βίβλο (Γένεσις, 3.18, Hσαΐας 10.8, Ευαγγέλιο του Ματθαίου 7.16 «μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα», Παύλος προς Εβραίους 6.8).
Το φυτό απεικονίζεται με ακρίβεια, από έναν άγνωστο βυζαντινό καλλιτέχνη στην πρώτη συλλογή βοτανικών σχεδίων (512 μ.Χ.), η οποία συμπλήρωσε την πραγματεία του Διοσκουρίδη "De Materia Medica" του 1ου αι. μ.Χ.). Οι καρποί απεικονίζονται με συνέπεια (υπάρχουν 8 καρποί στο σχέδιο) ως 6-μερείς, ενώ στην πραγματικότητα είναι 5-μερείς.
Παραδοσιακά, χρησιμοποιούνται σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου – ο καρπός, τα φύλλα, οι ρίζες – σε διάφορες παθήσεις και καταστάσεις υγείας. Εδώ και πολλά χρόνια, το τριβόλι χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική πολλών χωρών, όπως Κίνα και Ινδία, για την υγεία του ουροποιητικού, την ενίσχυση της λίμπιντο, καθώς και για τη μείωση του πρηξίματος.
Πιο πρόσφατα, το tribulus terrestris έκανε την εμφάνισή του σαν συστατικό σε πολλά συμπληρώματα διατροφής, και δεν είναι λίγοι αυτοί που το χρησιμοποιούν για ενίσχυση της αθλητικής τους απόδοσης, των σεξουαλικών τους επιδόσεων, για γονιμότητα, αλλά και στο body building. Μάλιστα, έχει αποκτήσει τη φήμη ότι ανήκει στα βότανα για αύξηση της τεστοστερόνης. Όμως, οι απόψεις των ειδικών διίστανται ως προς τα παραπάνω.
Οι πιο κοινότυποι τρόποι χρήσης του είναι ως έγχυμα, αφέψημα, αλοιφή, βάμμα και λοσιόν. Μια επίσκεψη σε φαρμακείο θα μας εκπλήξει για την πληθώρα των προϊόντων Tribulus terrestris που υπάρχουν.
31-7-2020
Комментарии