filmov
tv
ΔΟΥΚΙΣΣΑ - ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕΣ Vinyl

Показать описание
LP ΔΟΥΚΙΣΣΑ PHILIPS / POLYGRAM 1970
Α1 Άνθρωποι Είμαστε (Γ. Κοινούσης)
Α2 Ο Δρόμος Ο Αμαρτωλός (Γ. Ζαμπέτας - Πυθαγόρας)
Α3 Κλάψε Και Δώσε Μου Ένα Δάκρυ (Θ. Στουραΐτης - Ε. Γιγουρτάκης)
Α4 Τον Χώρισα Τον Χώρισα (Γ. Ζαμπέτας - Πυθαγόρας)
Α5 Ρίξε Θεέ Μου Μια Βροχή (Σπ. Παπαβασιλείου - Κ. Βέργος)
Α6 Γιατί Με Πρόδωσες (Ν. Πετρίδης - Κ. Βέργος)
Β1 Η Μοντέρνα Η Αθήνα (Γ. Ζαμπέτας - Ν. Ελευθερίου)
Β2 Ανηφόρες Κατηφόρες (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας)
Β3 Όλοι Αγαπάμε (Σπ. Παπαβασιλείου - Κ. Βέργος)
Β4 Τι Κρίμα (Ν. Πετρίδης - Γ. Βρουβάς)
Β5 Να 'Χα Την Χαρη Σου Ουρανέ (Γ. Κοινούσης)
Β6 Το Θλιμένο Παλληκάρι (Ν. Πετρίδης - Ν. Ιασονίδης)
Στίχοι: Κώστας Βέργος
Μουσική: Νάκης Πετρίδης
1. Δούκισσα
Ποιον να ρωτήσω να μου πει
γιατί με άφησες, γιατί;
Κανείς δε μου το λέει
κι ο προδομένος κλαίει.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω με πόνο τα πουλιά,
μα δε μου λένε.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω τα μάτια μου ξανά,
μα κείνα κλαίνε.
Μονάχη μου σε μια γωνιά
χαράματα και δειλινά
για το χαμό σου κλαίω
κι όμως εγώ δε φταίω.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω με πόνο τα πουλιά,
μα δε μου λένε.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω τα μάτια μου ξανά,
μα κείνα κλαίνε.
Α1 Άνθρωποι Είμαστε (Γ. Κοινούσης)
Α2 Ο Δρόμος Ο Αμαρτωλός (Γ. Ζαμπέτας - Πυθαγόρας)
Α3 Κλάψε Και Δώσε Μου Ένα Δάκρυ (Θ. Στουραΐτης - Ε. Γιγουρτάκης)
Α4 Τον Χώρισα Τον Χώρισα (Γ. Ζαμπέτας - Πυθαγόρας)
Α5 Ρίξε Θεέ Μου Μια Βροχή (Σπ. Παπαβασιλείου - Κ. Βέργος)
Α6 Γιατί Με Πρόδωσες (Ν. Πετρίδης - Κ. Βέργος)
Β1 Η Μοντέρνα Η Αθήνα (Γ. Ζαμπέτας - Ν. Ελευθερίου)
Β2 Ανηφόρες Κατηφόρες (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας)
Β3 Όλοι Αγαπάμε (Σπ. Παπαβασιλείου - Κ. Βέργος)
Β4 Τι Κρίμα (Ν. Πετρίδης - Γ. Βρουβάς)
Β5 Να 'Χα Την Χαρη Σου Ουρανέ (Γ. Κοινούσης)
Β6 Το Θλιμένο Παλληκάρι (Ν. Πετρίδης - Ν. Ιασονίδης)
Στίχοι: Κώστας Βέργος
Μουσική: Νάκης Πετρίδης
1. Δούκισσα
Ποιον να ρωτήσω να μου πει
γιατί με άφησες, γιατί;
Κανείς δε μου το λέει
κι ο προδομένος κλαίει.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω με πόνο τα πουλιά,
μα δε μου λένε.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω τα μάτια μου ξανά,
μα κείνα κλαίνε.
Μονάχη μου σε μια γωνιά
χαράματα και δειλινά
για το χαμό σου κλαίω
κι όμως εγώ δε φταίω.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω με πόνο τα πουλιά,
μα δε μου λένε.
Γιατί με πρόδωσες, γιατί,
ρωτάω τα μάτια μου ξανά,
μα κείνα κλαίνε.