filmov
tv
Πάρνηθα - Aθήνα | Ο κύριος «πνεύμονας» της Αττικής 4K

Показать описание
Πάρνηθα - Aθήνα | Ο κύριος «πνεύμονας» της Αττικής 4K
Η Πάρνηθα δεν είναι απλά ένα βουνό του λεκανοπεδίου. Αποτελεί τον πιο σημαντικό πνεύμονα πρασίνου της Αττικής, αλλά και τον βασικότερο μηχανισμό μείωσης της θερμοκρασίας του αέρα που ρέει από τον Βορρά προς την Αθήνα.
Κατά τη σύγχρονη εποχή αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί βουνό με έντονο ορειβατικό και αναρριχητικό ενδιαφέρον. Εντός του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας λειτουργούν δύο ορειβατικά καταφύγια. Το πρώτο είναι το Μπάφι, που κατασκευάστηκε το 1937 και το δεύτερο κατασκευάστηκε το 1981 και βρίσκεται στην τοποθεσία Φλαμπούρι.
Επιπλέον, αποτελεί ένα φυσικό μνημείο και ένα απόθεμα διαφύλαξης μεσογειακού ορεινού περιβάλλοντος που βρίσκεται δίπλα στην πρωτεύουσα, καθώς στην περιοχή έχουν καταγραφεί 1.116 περίπου είδη φυτών, εκ των οποίων τέσσερα είναι ενδημικά είδη που συναντώνται αποκλειστικά στην Πάρνηθα (Καμπανούλα του Κέλσιου- Campanula Celsii Subsp. Parnesia, Αγριογαρύφαλλο Πάρνηθας – Silene Oligantha Subsp. Parnesia, Allium Brussalisii).
Η Πάρνηθα είναι το μοναδικό βουνό της Ελλάδας στο οποίο υπάρχουν ελάφια του είδους cervus elaphus και ένας πραγματικός «θησαυρός» χλωρίδας και πανίδας.
Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη (Abies cephalonica), η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το πλείστον από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis), ενώ έχει φυτευθεί σε κάποιες περιοχές και μαύρη Πεύκη (Pinus nigra).
Η πλούσια χλωρίδα της Πάρνηθας, αριθμεί πάνω από 1000 είδη και υποείδη.
Περνώντας στην πανίδα, έχουν καταγραφεί ~40 είδη θηλαστικών και ιδιαίτερα μεγάλος πλυθησμός, ~120 είδη πτηνών. Ανάμεσα στα πτηνά είναι ο Τρυποφράχτης (Troglodytes troglodytes), το Βραχοκιρκίνεζο (Falco tinnunculus), ο Χουχουριστής (Strix aluco), ο Φιδαετός (Circaaetus gallicus), η Γερακίνα (Buteo buteo) και άλλα πολλά, ενώ μερικά από τα θηλαστικά είναι ο Λαγός, η Αλεπού, το Αγριογούρουνο, το Αγριόγιδο, ο Λύκος που έχει επιστρέψει και πάλι από το 2013 και το κόκκινο ελάφι που κυριαρχεί αριθμητικά.
Με άλλα λόγια, η Πάρνηθα είναι μια περιοχή υψηλής περιβαλλοντικής, αλλά και συμβολικής, σημασίας που συνδέεται άρρηκτα με τη ζωή στην πρωτεύουσα, και δημιουργεί από την αρχαιότητα, συναισθηματικούς δεσμούς με την πόλη της Αθήνας και τους κατοίκους της, διασφαλίζοντας παράλληλα, καλύτερες συνθήκες ζωής και περιβαλλοντική ισορροπία στον ευρύτερο αστικό ιστό.
Η Πάρνηθα είναι το υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες, ρεματιές και οροπέδια.
Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961) και αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (έκτασης ~38.000 στρ.) και την περιφερειακή ζώνη (έκτασης ~220.000 στρ.).
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της Πάρνηθας είναι η μεγάλη ποικιλομορφία της. Από ανατολή σε δύση απλώνονται μακριές κορυφογραμμές που σχηματίζουν 16 κορυφές με υψόμετρο άνω των 1.000 μ, ενώ η υψηλότερη κορυφή είναι η Καραβόλα με υψόμετρο 1.413 μ
Στην Πάρνηθα έχουν καταγραφεί 45 πηγές συνεχούς ροής, ενώ πολύ γνωστή είναι η πηγή της Κιθάρας, που τροφοδοτούσε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το Αδριάνειο υδραγωγείο, της οποίας το νερό περνώντας κάτω από τον Κηφισό, μεταφέρεται στη δεξαμενή του Κολωνακίου.
Ποταμοί με συνεχή ροή δεν υπάρχουν στο βουνό, αλλά υπάρχουν πολλά εποχιακά ρέματα, το νερό των οποίων είναι διαυγές, γιατί η Πάρνηθα σκεπάζεται με βλάστηση που προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση.
Στις 28 Ιουνίου 2007 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε 25.000 από τα περίπου 35.000 στρέμματα δασικής έκτασης του δρυμού της Πάρνηθας. Σήμερα (2021), ένα αρκετά μεγάλο μέρος της καμένης έκτασης έχουν καταλάβει τα πεύκα και (εν μέρει) τα φρύγανα.
Το δάσος αποτελεί το καταφύγιο για χιλιάδες είδη φυτών και ζώων. Έχει τους δικούς του κανόνες και λειτουργίες, συχνά αόρατες στο ανθρώπινο μάτι. Αποτελεί τη φυσική μας ασπίδα έναντι των πλημμυρών, της διάβρωσης του εδάφους και της κλιματικής κρίσης, ενώ είναι ο πνεύμονας Γης και ανθρώπου και το ζωογόνο εργοστάσιο παραγωγής οξυγόνου.
Το δάσος είναι πάνω από όλα η ίδια μας η υγεία, η ίδια μας η ζωή. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι μας, είναι να το προστατεύουμε από σκουπίδια και από πιθανές πυρκαγιές.
Η Πάρνηθα δεν είναι απλά ένα βουνό του λεκανοπεδίου. Αποτελεί τον πιο σημαντικό πνεύμονα πρασίνου της Αττικής, αλλά και τον βασικότερο μηχανισμό μείωσης της θερμοκρασίας του αέρα που ρέει από τον Βορρά προς την Αθήνα.
Κατά τη σύγχρονη εποχή αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί βουνό με έντονο ορειβατικό και αναρριχητικό ενδιαφέρον. Εντός του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας λειτουργούν δύο ορειβατικά καταφύγια. Το πρώτο είναι το Μπάφι, που κατασκευάστηκε το 1937 και το δεύτερο κατασκευάστηκε το 1981 και βρίσκεται στην τοποθεσία Φλαμπούρι.
Επιπλέον, αποτελεί ένα φυσικό μνημείο και ένα απόθεμα διαφύλαξης μεσογειακού ορεινού περιβάλλοντος που βρίσκεται δίπλα στην πρωτεύουσα, καθώς στην περιοχή έχουν καταγραφεί 1.116 περίπου είδη φυτών, εκ των οποίων τέσσερα είναι ενδημικά είδη που συναντώνται αποκλειστικά στην Πάρνηθα (Καμπανούλα του Κέλσιου- Campanula Celsii Subsp. Parnesia, Αγριογαρύφαλλο Πάρνηθας – Silene Oligantha Subsp. Parnesia, Allium Brussalisii).
Η Πάρνηθα είναι το μοναδικό βουνό της Ελλάδας στο οποίο υπάρχουν ελάφια του είδους cervus elaphus και ένας πραγματικός «θησαυρός» χλωρίδας και πανίδας.
Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη (Abies cephalonica), η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το πλείστον από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis), ενώ έχει φυτευθεί σε κάποιες περιοχές και μαύρη Πεύκη (Pinus nigra).
Η πλούσια χλωρίδα της Πάρνηθας, αριθμεί πάνω από 1000 είδη και υποείδη.
Περνώντας στην πανίδα, έχουν καταγραφεί ~40 είδη θηλαστικών και ιδιαίτερα μεγάλος πλυθησμός, ~120 είδη πτηνών. Ανάμεσα στα πτηνά είναι ο Τρυποφράχτης (Troglodytes troglodytes), το Βραχοκιρκίνεζο (Falco tinnunculus), ο Χουχουριστής (Strix aluco), ο Φιδαετός (Circaaetus gallicus), η Γερακίνα (Buteo buteo) και άλλα πολλά, ενώ μερικά από τα θηλαστικά είναι ο Λαγός, η Αλεπού, το Αγριογούρουνο, το Αγριόγιδο, ο Λύκος που έχει επιστρέψει και πάλι από το 2013 και το κόκκινο ελάφι που κυριαρχεί αριθμητικά.
Με άλλα λόγια, η Πάρνηθα είναι μια περιοχή υψηλής περιβαλλοντικής, αλλά και συμβολικής, σημασίας που συνδέεται άρρηκτα με τη ζωή στην πρωτεύουσα, και δημιουργεί από την αρχαιότητα, συναισθηματικούς δεσμούς με την πόλη της Αθήνας και τους κατοίκους της, διασφαλίζοντας παράλληλα, καλύτερες συνθήκες ζωής και περιβαλλοντική ισορροπία στον ευρύτερο αστικό ιστό.
Η Πάρνηθα είναι το υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες, ρεματιές και οροπέδια.
Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961) και αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (έκτασης ~38.000 στρ.) και την περιφερειακή ζώνη (έκτασης ~220.000 στρ.).
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της Πάρνηθας είναι η μεγάλη ποικιλομορφία της. Από ανατολή σε δύση απλώνονται μακριές κορυφογραμμές που σχηματίζουν 16 κορυφές με υψόμετρο άνω των 1.000 μ, ενώ η υψηλότερη κορυφή είναι η Καραβόλα με υψόμετρο 1.413 μ
Στην Πάρνηθα έχουν καταγραφεί 45 πηγές συνεχούς ροής, ενώ πολύ γνωστή είναι η πηγή της Κιθάρας, που τροφοδοτούσε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το Αδριάνειο υδραγωγείο, της οποίας το νερό περνώντας κάτω από τον Κηφισό, μεταφέρεται στη δεξαμενή του Κολωνακίου.
Ποταμοί με συνεχή ροή δεν υπάρχουν στο βουνό, αλλά υπάρχουν πολλά εποχιακά ρέματα, το νερό των οποίων είναι διαυγές, γιατί η Πάρνηθα σκεπάζεται με βλάστηση που προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση.
Στις 28 Ιουνίου 2007 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε 25.000 από τα περίπου 35.000 στρέμματα δασικής έκτασης του δρυμού της Πάρνηθας. Σήμερα (2021), ένα αρκετά μεγάλο μέρος της καμένης έκτασης έχουν καταλάβει τα πεύκα και (εν μέρει) τα φρύγανα.
Το δάσος αποτελεί το καταφύγιο για χιλιάδες είδη φυτών και ζώων. Έχει τους δικούς του κανόνες και λειτουργίες, συχνά αόρατες στο ανθρώπινο μάτι. Αποτελεί τη φυσική μας ασπίδα έναντι των πλημμυρών, της διάβρωσης του εδάφους και της κλιματικής κρίσης, ενώ είναι ο πνεύμονας Γης και ανθρώπου και το ζωογόνο εργοστάσιο παραγωγής οξυγόνου.
Το δάσος είναι πάνω από όλα η ίδια μας η υγεία, η ίδια μας η ζωή. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι μας, είναι να το προστατεύουμε από σκουπίδια και από πιθανές πυρκαγιές.
Комментарии