Orkiestra Wojciecha Trzcińskiego 1977 Na pozór i inne przeboje #WojciechaTrzcińskiego #polskamusic

#Homenaje #Hołd
Włodzimierz Puzio Un Gran #Atleta, #Entrenadordeatletismo #Pianista, #Pintor y
#Bailaríndeballet #WłodzimierzPuzio #EnriquetaBasilio
La Ultima vez que vi al Profesor Puzio fue en Polonia en 1979 después de 11 años que partió de México .
La convivencia fue hermosa en recuerdos y viviendo sus experiencia personales en su diaria acontecer como entrenador, Pintor y Musico la Danza había quedado atrás.
Nos acercamos a una tienda de Music en Varsovia y me recomendó esos casetes, por ello ahora quiero rendirle un homenaje con este álbum de Wojciecha Trzcińskiego. Se escucha mal el sonido ya que es en directo y por cierto la cinta siempre se escucho mal a pesar de limpiar y ajustar la maquina toca casetes.
Aquí les dejo la historia del Profesor Włodzimierz Puzio del cual tuve un gran aprendizaje como entrenador, amigo y padre. Siempre en mi memoria.
Włodzimierz Puzio (nacido el 1 de junio de 1920 en Czeladź, fallecido el 27 de julio de 1993 en Varsovia [1]): atleta, corredor de vallas y velocista polaco, más tarde entrenador de atletismo, además de bailarín y pianista.
Fue un atleta destacado en Polonia en los primeros años después de la Segunda Guerra Mundial. Se especializó en los 400 metros con vallas, pero también compitió con éxito en la carrera de 400 metros.
En el primer campeonato polaco de la posguerra en 1945, ganó la carrera de 200 metros. Campeón de Polonia en la carrera de 400 metros en 1946, en la carrera de 400 metros con obstáculos en 1946, 1947, 1948, 1949 y 1950, y también en el relevo de 4 × 400 metros en 1946, 1947 y 1950. Subcampeón en el 4 × relevos de 100 metros en 1946 y en los 400 metros con vallas en 1952 y medallista de bronce en los 400 metros y relevos 4 × 100 metros en 1947 y en los 200 metros con vallas en 1953 [2].
En los años 1949-1952 jugó en 5 partidos de la selección polaca (6 como titular), sin victorias individuales [3].Registros de vida:
Competición Fecha y lugar Resultado Fuente
Carrera de 400 metros 12 de octubre de 1947, Cracovia 50,9
400 metros con vallas, 31 de julio de 1949, Varsovia 55,6
Fue jugador de Cracovia y Gwardia Kraków. Después de terminar su carrera competitiva, fue entrenador de atletismo. Sus cargos fueron, entre otros Andrzej Zieliński. En 1966, junto con un grupo de entrenadores polacos, viajó a México para preparar a los jugadores locales para los Juegos Olímpicos de Verano de 1968 .
Además de las actividades deportivas, también fue bailarín de la Ópera de Poznań, así como pianista, intérprete de las obras de Chopin .
Włodzimierz Puzio Wybitny lekkoatleta, pianista, malarz i tancerz baletowy.
Ostatni raz widziałem profesora Puzio w Polsce w 1979 roku, po 11 latach od wyjazdu z Meksyku.
Koegzystencja była piękna we wspomnieniach i przeżywaniu osobistych doświadczeń w codziennym życiu jako trener, malarz i muzyk, Taniec pozostał w tyle.
Poszliśmy do sklepu muzycznego w Warszawie i polecił mi te kasety, więc teraz chcę oddać mu hołd tą płytą Wojciecha Trzcińskiego. Dźwięk jest słabo słyszalny, ponieważ jest na żywo, a przy okazji taśma była zawsze źle słyszana pomimo czyszczenia i regulacji magnetofonu.
Tutaj zostawiam Wam historię profesora Włodzimierza Puzio, od którego jako trener, przyjaciel i ojciec miałem wielką naukę. Zawsze w mojej pamięci.
Włodzimierz Puzio (ur. 1 czerwca 1920 w Czeladzi, zm. 27 lipca 1993 w Warszawie[1]) – polski lekkoatleta, płotkarz i sprinter, później trener lekkoatletyczny, a także tancerz i pianista.
Był czołowym lekkoatletą w Polsce pierwszych lat po II wojnie światowej. Specjalizował się w biegu na 400 metrów przez płotki, ale z powodzeniem startował również w biegu na 400 metrów.
Na pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zwyciężył w biegu na 200 metrów. Mistrz Polski w biegu na 400 metrów w 1946, w biegu na 400 metrów przez płotki w 1946, 1947, 1948, 1949 i 1950, a także w sztafecie 4 × 400 metrów w 1946, 1947 i 1950. Wicemistrz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1946 i w biegu na 400 metrów przez płotki w 1952 oraz brązowy medalista w biegu na 400 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów w 1947 oraz w biegu na 200 metrów przez płotki w 1953[2].
W latach 1949-1952 wystąpił w 5 meczach reprezentacji Polski (6 startów), bez zwycięstw indywidualnych[3].
Rekordy życiowe:
Konkurencja Data i miejsce Wynik Źródło
bieg na 400 metrów 12 października 1947, Kraków 50,9 [4]
bieg na 400 metrów przez płotki 31 lipca 1949, Warszawa 55,6 [5]
Strona A
01.Gdzie nie ma nas
02.Fontanna deszczu
03.Wśród Twoich listów
04.Jeszcze nie raz
05.Ludzkie gadanie
Strona B
06.Niech moje serce kołysze Ciebie do snu
07.Czekam na miłość
08.Na pozór
09.Wymyśliłam Cię
10.Dziewczyna z konwaliami
11.W świetle nocy, w mroku dnia.