ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΙΩ - Κώστας Καρουσάκης 1975 (HQ)

Показать описание

Ο Κώστας Καρουσάκης είναι Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και πρώην επιχειρηματίας. Γεννήθηκε στον χωριό Άγιος Γεώργιος Συκούσης της Χίου. Το όνομα του τραγουδιστή συνδέθηκε με την υπόθεση του Νίκου Κοεμτζή, που συντάραξε τα ελληνικά δικαστικά χρονικά εν μέσω χούντας. Τραγουδούσε στο νυχτερινό κέντρο Νεράιδα της Αθήνας στην Κυψέλη. Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 1973, ο Νίκος Κοεμτζής πήγε με την παρέα του και τον αδελφό του Δημοσθένη για να διασκεδάσουν. Ο αδερφός του έκανε παραγγελιά τις Βεργούλες του Μάρκου Βαμβακάρη και σηκώθηκε να χορέψει. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού δύο αστυνομικοί παρενόχλησαν επιδεικτικά τον Δημοσθένη την ώρα που χόρευε και ο Νίκος Κοεμτζής σηκώθηκε και σκότωσε με τον σουγιά τρεις ανθρώπους τραυματίζοντας άλλους επτά. Το 1974 άνοιξε το δικό του κέντρο "Καρουσάκης" στην περιοχή Τζιτζιφιές της Αττικής. Από το μουσικό σχήμα περάσαν πολλοί λαϊκοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες της εποχής και άλλοι που βρίσκονταν στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Μερικά από αυτά τα ονόματα είναι οι Ρένα Βιολάντη, Αντύπας, Κατερίνα Στανίση, Νάγια Τρώνη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κική Ασημακοπούλου, Χριστίνα Αλεξοπούλου, Μαρίνα Βλαχάκη, Κώστας Κόλλιας, Σπύρος Δεναξάς, το μπαλέτο της Έρρικα Μπρόγιερ, Τέρης Χρυσός, Άντζελα Δημητρίου και πολλοί άλλοι. Ο πρώτος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1974 με τίτλο «Ποιος μπορεί λογικά ν’ αγαπάει». Έκτοτε έχει δημιουργήσει πλουσιότατη δισκογραφία τόσο με προσωπικούς δίσκους όσο και με συμμετοχές...

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Άλμπουμ: ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΙΩ 1975

Αυτή η γυναίκα θα ’ναι το φινάλε μου,
βάλε μου να πιω και ξανάβαλε μου.
Βάλε μου να πιω και ξανάβαλε μου,
αυτή η γυναίκα θα ’ναι το φινάλε μου.

Τι με κοιτάς που πίνω αμίλητος στην άκρη
και τα τσιγάρα ανάβω σχεδόν απανωτά;
Υπάρχει μια γυναίκα, υπάρχει μια αγάπη,
αυτή είναι η ζωή μου και τίποτα μετά.

Βάλε μου να πιω και ξανάβαλε μου,
αυτή η γυναίκα θα ’ναι το φινάλε μου.

Εγνώρισα γυναίκες που ήρθανε και πάνε,
πληγή δε μου ’χει αφήσει κανένας χωρισμός,
αλλά αυτή η αγάπη που ήτανε και θα ’ναι
στο αίμα μου φαρμάκι, στα στήθια μου καημός.

Βάλε μου να πιω και ξανάβαλε μου,
αυτή η γυναίκα θα ’ναι το φινάλε μου...
_____________________________________________