filmov
tv
ΦΑΛΛΗΦΟΡΙΑ ΠΟΜΠΗ

Показать описание
25/02/2017 19:11:12
Με ζωτικό ενθουσιασμό και σκωπτική ευπρέπεια ένας σύγχρονος αριστοφανικός θίασος, αποτελούμενος από Μαινάδες, φαλλοφόρους Σατύρους και Σειληνούς, μεθοκόπους, τον Θεό Πάνα και τον εξάρχοντα ηθοποιό Διόνυσο, θα συναντήσει στο μουσείο τους συμμετέχοντες, με τη συνοδεία άσκαυλων (γκάιντες), αυλών, κροτάλων, κυμβάλων και τυμπάνων.
Αρχέγονοι κωμαστικοί χοροί (κόρδακας), αυστοσχέδια σκωπτικά φαλλικά άσματα και διαδραστικά δρώμενα, θα συμπαρασύρουν παρευρισκόμενους και περαστικούς μέσα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, τα στενά της Πλάκας, τους Αέρηδες, την πλατεία Μοναστηρακίου και το Θησείο. Η πομπή θα καταλήξει έξω από το αρχαίο νεκροταφείο του Κεραμεικού, όπου θα πραγματοποιηθεί αποκαθήλωση των προσωπείων του θιάσου και η ευωχία θα μετατραπεί σε κατανυκτική ατμόσφαιρα – ιερό φόρο τιμής – ως είθισται στην Ελληνική παράδοση, σε νεκρούς και προγόνους.
Οι ρίζες
Φαλληφόρια ονομάζονταν μία αρχαία εορτή που επιτελούνταν στην Αττική στα πλαίσια των κατ’ αγρούς Διονυσίων. Οι ρίζες των Φαλληφορίων, διακλαδώνονται αρμονικά από τα βάθη των αιώνων έως το σήμερα, με κυρίαρχο στοιχείο τους, τη μέθεξη και τον ερωτισμό (διονυσιασμό), για τη διασφάλιση της ευκαρπίας και της ευγονίας της γης, το καλωσόρισμα δηλαδή της Άνοιξης.
Οι απαρχές της Διονυσιακής λατρείας, έχουν σχέση με την παραγωγική διαδικασία. Τις συναντάμε στα πρώτα χρόνια που ο άνθρωπος εγκαταστάθηκε σε συγκεκριμένες περιοχές και άρχισε να καλλιεργεί και να παρακολουθεί τον ετήσιο κύκλο της ανθοφορίας και της βλάστησης. Σε μια κρίσιμη καμπή του χρόνου, στο πέρασμα από το χειμώνα στην άνοιξη, οι άνθρωποι, με τις προεαρινές τελετουργίες και το ξέφρενο ξέσπασμα χαράς πανηγύριζαν την ετήσια αναγέννηση του κόσμου. Κάπως έτσι, κάποιοι έφτασαν στις σημερινές απόκριες και ο τελεστικός θίασος Διόνυσος Ελευθερεύς στα Φαλληφόρια.
«…δυο πρόσωπα είναι τα πιο σημαντικά στον κόσμο: η θεά Δήμητρα - είναι η Γη, πες την με όποιο όνομα εσύ θέλεις - το ένα, κι αυτή με τα ώριμα καρπίσματά της τρέφει τους θνητούς• το άλλο αυτός που ήρθε αργότερα• ο γιος της Σεμέλης, βρήκε κι έφερε για τους θνητούς το υγρό πιοτό του σταφυλιού». Ευριπίδης, Βάκχες, στ. 274-285.
Phalleforia festival has a religious context, the phallus as a religious symbol doesn't only refer to sexual (that is physical) fertility but also mind's and soul's vigor and cosmic cycle of life (like the Hindu Lingam). The profane aspect of such celebrations also has apotropaic meaning
Με ζωτικό ενθουσιασμό και σκωπτική ευπρέπεια ένας σύγχρονος αριστοφανικός θίασος, αποτελούμενος από Μαινάδες, φαλλοφόρους Σατύρους και Σειληνούς, μεθοκόπους, τον Θεό Πάνα και τον εξάρχοντα ηθοποιό Διόνυσο, θα συναντήσει στο μουσείο τους συμμετέχοντες, με τη συνοδεία άσκαυλων (γκάιντες), αυλών, κροτάλων, κυμβάλων και τυμπάνων.
Αρχέγονοι κωμαστικοί χοροί (κόρδακας), αυστοσχέδια σκωπτικά φαλλικά άσματα και διαδραστικά δρώμενα, θα συμπαρασύρουν παρευρισκόμενους και περαστικούς μέσα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, τα στενά της Πλάκας, τους Αέρηδες, την πλατεία Μοναστηρακίου και το Θησείο. Η πομπή θα καταλήξει έξω από το αρχαίο νεκροταφείο του Κεραμεικού, όπου θα πραγματοποιηθεί αποκαθήλωση των προσωπείων του θιάσου και η ευωχία θα μετατραπεί σε κατανυκτική ατμόσφαιρα – ιερό φόρο τιμής – ως είθισται στην Ελληνική παράδοση, σε νεκρούς και προγόνους.
Οι ρίζες
Φαλληφόρια ονομάζονταν μία αρχαία εορτή που επιτελούνταν στην Αττική στα πλαίσια των κατ’ αγρούς Διονυσίων. Οι ρίζες των Φαλληφορίων, διακλαδώνονται αρμονικά από τα βάθη των αιώνων έως το σήμερα, με κυρίαρχο στοιχείο τους, τη μέθεξη και τον ερωτισμό (διονυσιασμό), για τη διασφάλιση της ευκαρπίας και της ευγονίας της γης, το καλωσόρισμα δηλαδή της Άνοιξης.
Οι απαρχές της Διονυσιακής λατρείας, έχουν σχέση με την παραγωγική διαδικασία. Τις συναντάμε στα πρώτα χρόνια που ο άνθρωπος εγκαταστάθηκε σε συγκεκριμένες περιοχές και άρχισε να καλλιεργεί και να παρακολουθεί τον ετήσιο κύκλο της ανθοφορίας και της βλάστησης. Σε μια κρίσιμη καμπή του χρόνου, στο πέρασμα από το χειμώνα στην άνοιξη, οι άνθρωποι, με τις προεαρινές τελετουργίες και το ξέφρενο ξέσπασμα χαράς πανηγύριζαν την ετήσια αναγέννηση του κόσμου. Κάπως έτσι, κάποιοι έφτασαν στις σημερινές απόκριες και ο τελεστικός θίασος Διόνυσος Ελευθερεύς στα Φαλληφόρια.
«…δυο πρόσωπα είναι τα πιο σημαντικά στον κόσμο: η θεά Δήμητρα - είναι η Γη, πες την με όποιο όνομα εσύ θέλεις - το ένα, κι αυτή με τα ώριμα καρπίσματά της τρέφει τους θνητούς• το άλλο αυτός που ήρθε αργότερα• ο γιος της Σεμέλης, βρήκε κι έφερε για τους θνητούς το υγρό πιοτό του σταφυλιού». Ευριπίδης, Βάκχες, στ. 274-285.
Phalleforia festival has a religious context, the phallus as a religious symbol doesn't only refer to sexual (that is physical) fertility but also mind's and soul's vigor and cosmic cycle of life (like the Hindu Lingam). The profane aspect of such celebrations also has apotropaic meaning