Από τις Κοσμογονίες των Μύθων στov Αριστοτέλη . Η Κοσμογονία του Πλάτωνα Μέρος 3o

Η Κοσμογονία του Πλάτωνα Μέρος 3ο
Ο Πλάτων στο έργο του, Τίμαιος, εκθέτει τις απόψεις του ως φυσικός φιλόσοφος. Ο διάλογος αυτός, είναι ένα από τα πλέον σημαντικά έργα του στο οποίο αναπτύσσονται οι απόψεις του σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και την σύστασή του. Για το λόγο αυτό φέρει και τον υπότιτλο «Περί φύσεως». Είναι ένα έργο στο οποίο αναπτύσσει τις κοσμολογικές και τις ανθρωπολογικές του θέσεις.
Κανένας άλλος Πλατωνικός διάλογος και πιθανόν κανένα άλλο φιλοσοφικό κείμενο δεν διαβάστηκε τόσο όσο ο Τίμαιος. Αν και η επικαιρότητα του Τίμαιου υπέστη σοβαρό πλήγμα με την επικράτηση της σύγχρονης φυσικής από τον 17ο αιώνα και μετά, για 2000 χρόνια ο Τίμαιος ήταν στην ουσία όλος ο Πλατωνισμός , το καταφύγιο του μυστικιστή και του μαθηματικού, το μανιφέστο της τελεολογίας .
Κατά τον Πλάτωνα, ο κόσμος μας δημιουργήθηκε από τον Δημιουργό, τον μεγάλο Αρχιτέκτονα, από υλικά που προϋπήρχαν κατά μίμηση ενός τέλειου μη υλικού σχεδίου. Το αρχικό αυτό υπόδειγμα συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία της τελειότητας, της αρμονίας και της ωραιότητας από τον Κόσμο των Ιδεών, ο οποίος είναι αιώνιος και αμετάβλητος. Και τα υλικά αυτά δεν είναι άλλα από τα 4 στοιχεία.
Ο Πλάτων προσπαθεί να μοντελοποιήσει τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ύλη και διατυπώνει θεμελιακούς νόμους, σύμφωνα με τους οποίους συντελείται το γεγονός του μετασχηματισμού των στοιχείων της φύσης. Κάνοντας ένα χρονικό άλμα στο σήμερα, όλη η θεωρεία της χημείας βασίζεται στην μαθηματικοποίηση αυτών των αλλαγών που συμβαίνουν στις χημικές αντιδράσεις. Και εδώ βρίσκεται η μεγαλοφυΐα του .