Η Κυριακή της Ορθοδοξίας: Ο Θρίαμβος της Μισαλλοδοξίας

preview_player
Показать описание
#religion #θρησκεία #history #ιστορία
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

«Η Κυριακή της Ορθοδοξίας: Ο Θρίαμβος της Μισαλλοδοξίας»

Κάθε πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής, η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ένα γεγονός που υποτίθεται ότι σηματοδοτεί τον «θρίαμβο της αλήθειας» επί της αίρεσης. Όμως, όπως πάντα συμβαίνει με τις θρησκευτικές νίκες, αυτός ο θρίαμβος ήταν απλώς η επικράτηση μιας ομάδας δογματικών φανατικών επί μιας άλλης.

Το ιστορικό της ημέρας ανάγεται στο 843 μ.Χ., όταν αποκαταστάθηκε η λατρεία των εικόνων μετά από τις εικονομαχικές διαμάχες που είχαν διχάσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Όμως, το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ οι εικόνες αυτές καθαυτές, αλλά η τάση της Εκκλησίας να βυθίζεται σε ατέρμονες θεολογικές διαμάχες για το ποια εκδοχή του παραλογισμού θα επικρατήσει. Από τη μια, οι εικονομάχοι, που θεωρούσαν τις εικόνες είδωλα. Από την άλλη, οι εικονολάτρες, που επέμεναν ότι όχι, δεν τις λατρεύουν—απλώς τις προσκυνούν με έναν τρόπο που, τυχαία, μοιάζει πολύ με λατρεία.

Αυτή η σύγκρουση, που βύθισε την αυτοκρατορία σε έναν αιώνα θεολογικών εμφυλίων, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια αναμέτρηση μεταξύ δύο στρατοπέδων που έβλεπαν ποιος θα επιβάλει την ερμηνεία του. Όταν οι εικονολάτρες τελικά επικράτησαν, δεν θριάμβευσε καμία «ορθοδοξία»—θριάμβευσε απλώς η δική τους εκδοχή της δεισιδαιμονίας. Και το γιόρτασαν, φυσικά, όχι με συγχώρεση και αγάπη, αλλά με διώξεις και εκκαθαρίσεις των ηττημένων.

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι αυτή η γιορτή δεν σηματοδοτεί το τέλος του δογματικού φανατισμού, αλλά την επισημοποίησή του. Η «Κυριακή της Ορθοδοξίας» είναι, στην πραγματικότητα, η Κυριακή της μισαλλοδοξίας, όπου η Εκκλησία κάθε χρόνο επιβεβαιώνει το δικαίωμά της να καθορίζει ποια δοξασία είναι η σωστή και ποια πρέπει να καεί στην πυρά—κυριολεκτικά ή μεταφορικά.

Και αν νομίζετε ότι αυτή η νοοτροπία ανήκει στο παρελθόν, απλώς ακούστε το «Συνοδικό της Ορθοδοξίας», που αναγιγνώσκεται την ημέρα αυτή. Είναι μια μακροσκελής τελετουργική καταδίκη αιρετικών, πραγματικών και φανταστικών, που θυμίζει περισσότερο θρησκευτική δικαστική απόφαση παρά γιορτή της αλήθειας. Γιατί αν η «Ορθοδοξία» ήταν τόσο αυταπόδεικτη, δεν θα χρειαζόταν αναθέματα, ούτε αφορισμούς, ούτε κρατική επιβολή για να επιβιώσει.

Αυτός δεν είναι θρίαμβος της αλήθειας. Είναι ο θρίαμβος της εξουσίας πάνω στη λογική. Ένας θρίαμβος που, δυστυχώς, συνεχίζει να γιορτάζεται...

@TheUnbelieverGr

TheUnbelieverGr