Κτίρια τη νύχτα - Ένα όνειρο

Από το άλμπουμ "ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ" (2016)

Αυτή είναι η φωνή μου τώρα,
αλλά πριν φτάσουμε ως εδώ
είμαι στον πίσω δρόμο
εκεί που βλέπει ο ακάλυπτος
τη στάση του 047.
Το πλοίο φεύγει,
σηκώνει την πόρτα του γκαράζ,
πηδάω να προλάβω
πάνω απ’ τα πηχτά νερά του Πειραιά.
Κάτω από αυτά
οι τρομακτικές λαμαρίνες του πλοίου
μπορούν να με σκοτώσουν
επειδή απλώς τις κοιτάζω.
- π ε φ τ ω -
αλλά αυτό είναι όνειρο
(κι ας μη με πιστεύει κανείς).

Μπορώ να ξυπνήσω τώρα
και να βρω κάτω απ’ το κρεβάτι
το κουτί με τα πρώτα μου playmobil:
τους γιατρούς,
τους ασθενείς
και το χειρουργείο.