filmov
tv
THC (TownHConnections) - Ό,τι Δίνεις Παίρνεις

Показать описание
Album - Πάντα Μια Αγάπη
Track - 7
Lyrics:
Γράφω πάντα με στόχο τα κομμάτια μου μέσα στα κομμάτια μου
γνωρίζοντας το σενάριο συγγραφέας είναι τα μάτια μου
όσα βλέπω ό,τι ζω ζωντανός σε νεκρών χορό
δε παρασύρομαι απλώς απλώνω του μυαλού μου τον ειρμό
σαν ένα σύνθημα που βλέπεις γραμμένο σ’ένα πανό
η μετουσίωση της σκέψης σε ρίμα ήταν γραφτό
κακία δύσκολα κρατώ αν μας βλάψεις να προσέξεις την εξαίρεση
κανόνας ό,τι δίνεις παίρνεις, κάνοντας προσεκτικές κινήσεις
μένεις σταθερός σ’αυτά που λες σ’αυτά που κάνεις
το παιχνίδι έχει δύο όψεις κερδίζεις ή χάνεις εκεί
όπου το χρήμα πάντοτε μετρούσε πλέον όμως μας μετράει
έχε το νου σου κάθε πράξη πάντα θα σ’ακολουθάει
έχω το μέτωπό μου καθαρό αυτό είναι που μετράει
πάντα, ζούσα με πάθος την ηλικία μου
γούσταρα γι’αυτό και δε με πείραξε ποτέ
όταν με φώναζαν μικρό
είχα μάθει κι έπαιζα συνέχεια με τα παιχνίδια μου
τα χώματα από την αλάνα στη φόρμα στολίδια μου
στ’αρχίδια μου το σχολείο κακός μαθητής
αληθινές ιστορίες που αν ζεις στο δρόμο θα τις δεις
μια τσάντα στην πλάτη γεμάτη από αναμνήσεις
τ’ακουστικά στ’αυτιά στιγμές γεμάτες συγκινήσεις
κάποιοι πίσω από τα κάγκελα
να το σκεφτείς μην προσπαθήσεις
άλλοι πέταξαν μακριά σαν πουλιά στις αποδημήσεις
έτσι τά’φερε η ζωή δεν είναι όλα φίλε απλά και εύκολα
γυρνάει το ρολόι γρήγορα, όχι αναίμακτα
τα αίματα από τις πληγές γίναν αίμα στους δρόμους
διδαχές που αφήνεις πίσω σου σαν δεις τους αστυνόμους
νόμος και τάξη πλέον ανήκουν στο παρελθόν
το παρών και το μέλλον σε ταμπελάκια τιμών
ο τολμών επιβιώνει ρητό κι εμείς θα μείνουμε εδώ
κι αν δε με γουστάρεις μία δε σε πάω εκατό
ξέρω ακούγετε κοινό όμως έτσι ειναι η πραγματικότητα
στα ανθρώπινα μυαλά κυριαρχεί στειρότητα
γαμιέτε η ανθρωπότητα εξάλου όλα τα γάμησε
σιχάθηκα το είδος μου αφού πρώτα με μάδησε
έτσι πάει ναι..
Track - 7
Lyrics:
Γράφω πάντα με στόχο τα κομμάτια μου μέσα στα κομμάτια μου
γνωρίζοντας το σενάριο συγγραφέας είναι τα μάτια μου
όσα βλέπω ό,τι ζω ζωντανός σε νεκρών χορό
δε παρασύρομαι απλώς απλώνω του μυαλού μου τον ειρμό
σαν ένα σύνθημα που βλέπεις γραμμένο σ’ένα πανό
η μετουσίωση της σκέψης σε ρίμα ήταν γραφτό
κακία δύσκολα κρατώ αν μας βλάψεις να προσέξεις την εξαίρεση
κανόνας ό,τι δίνεις παίρνεις, κάνοντας προσεκτικές κινήσεις
μένεις σταθερός σ’αυτά που λες σ’αυτά που κάνεις
το παιχνίδι έχει δύο όψεις κερδίζεις ή χάνεις εκεί
όπου το χρήμα πάντοτε μετρούσε πλέον όμως μας μετράει
έχε το νου σου κάθε πράξη πάντα θα σ’ακολουθάει
έχω το μέτωπό μου καθαρό αυτό είναι που μετράει
πάντα, ζούσα με πάθος την ηλικία μου
γούσταρα γι’αυτό και δε με πείραξε ποτέ
όταν με φώναζαν μικρό
είχα μάθει κι έπαιζα συνέχεια με τα παιχνίδια μου
τα χώματα από την αλάνα στη φόρμα στολίδια μου
στ’αρχίδια μου το σχολείο κακός μαθητής
αληθινές ιστορίες που αν ζεις στο δρόμο θα τις δεις
μια τσάντα στην πλάτη γεμάτη από αναμνήσεις
τ’ακουστικά στ’αυτιά στιγμές γεμάτες συγκινήσεις
κάποιοι πίσω από τα κάγκελα
να το σκεφτείς μην προσπαθήσεις
άλλοι πέταξαν μακριά σαν πουλιά στις αποδημήσεις
έτσι τά’φερε η ζωή δεν είναι όλα φίλε απλά και εύκολα
γυρνάει το ρολόι γρήγορα, όχι αναίμακτα
τα αίματα από τις πληγές γίναν αίμα στους δρόμους
διδαχές που αφήνεις πίσω σου σαν δεις τους αστυνόμους
νόμος και τάξη πλέον ανήκουν στο παρελθόν
το παρών και το μέλλον σε ταμπελάκια τιμών
ο τολμών επιβιώνει ρητό κι εμείς θα μείνουμε εδώ
κι αν δε με γουστάρεις μία δε σε πάω εκατό
ξέρω ακούγετε κοινό όμως έτσι ειναι η πραγματικότητα
στα ανθρώπινα μυαλά κυριαρχεί στειρότητα
γαμιέτε η ανθρωπότητα εξάλου όλα τα γάμησε
σιχάθηκα το είδος μου αφού πρώτα με μάδησε
έτσι πάει ναι..