filmov
tv
Παναγιώτης Πετράκης/Panayotis Petrakis ~Μυρτιά /Mirtia

Показать описание
Το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019 στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ Γλυφάδας 2019», Η Ελένη Βιτάλη & O Παναγιώτης Πετράκης χάρισαν μια μαγική βραδιά με τη Λαική Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης σε μια συναυλία αφιερωμένη στα πιο αγαπημένα λαϊκά, ζεϊμπέκικα αλλά και λυρικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη !
Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης"
Τατιάνα Παπαγεωργίου πιάνο
Γιάννης Ματσούκας, μπουζούκι
Ξενοφών Συμβουλίδης, όμποε – αγγλικό κόρνο - φλογέρες
Βαγγέλης Κονταράτος, κιθάρα
Αρτέμης Σαμαράς, βιολί, βιόλα
Λευτέρης Γρίβας, ακορντεόν
Θεόδωρος Κούελης, μπάσο
Νίκος Σκομόπουλος, ντραμς
Στέφανος Θεοδωράκης - Παπαγγελίδης, κρουστά
Διεύθυνση: Μαργαρίτα-Ασπασία Θεοδωράκη
Συντονισμός και υπεύθυνη οργάνωσης & παραγωγής : Sophie Hayes
Υποστήριξη: Αλεξάνδρα Σγουροπούλου
Ηχοληψία: Μιχάλης Αλεξάκης, Σάκης Καρασαρίνης
Χειριστής προβολικών: Βασίλης Αζίσης
Μυρτιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά.
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ.
Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης"
Τατιάνα Παπαγεωργίου πιάνο
Γιάννης Ματσούκας, μπουζούκι
Ξενοφών Συμβουλίδης, όμποε – αγγλικό κόρνο - φλογέρες
Βαγγέλης Κονταράτος, κιθάρα
Αρτέμης Σαμαράς, βιολί, βιόλα
Λευτέρης Γρίβας, ακορντεόν
Θεόδωρος Κούελης, μπάσο
Νίκος Σκομόπουλος, ντραμς
Στέφανος Θεοδωράκης - Παπαγγελίδης, κρουστά
Διεύθυνση: Μαργαρίτα-Ασπασία Θεοδωράκη
Συντονισμός και υπεύθυνη οργάνωσης & παραγωγής : Sophie Hayes
Υποστήριξη: Αλεξάνδρα Σγουροπούλου
Ηχοληψία: Μιχάλης Αλεξάκης, Σάκης Καρασαρίνης
Χειριστής προβολικών: Βασίλης Αζίσης
Μυρτιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά.
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ.
Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.