Babamın Siyah Ayakkabıları Sevginin Renkli İzleri

Şimdi size bunu ifade etmiyor olabilirler Ama mutlular Ve bunu ileride fark edecekler Benim babam Bu belki daha önce dinlemişsinizdir Benim babam her pazar günü akşam biz çocukken kapının önüne bir gazete kağıdı sererdi Seksen doğumluyum ben O dönem bizim ayakkabılarımız hep siyahtı Bir de nadiren kahverengi Siyah ayakkabıyla gidilirdi okula işe Babam o dört çift siyah ayakkabıyı kapının önüne dizerdi Eldivenlerini geçirirdi Önce itina ile o ayakkabıların bir tozunu alırdı Daha sonra bu süngeri boyaya batırırdı ayakkabısını böyle ince ince hepimizin dört çifte ayakkabısını boyardı Sonra beyaz bir cila vardır hatırlayanlar hatırlar O beyaz cilaya elini daldırır o ayakkabıların hepsini tek tek parlatır boy sırasına göre ayakkabılığa dizerdi Her akşam bizimle oyunlar oynamadı Çok stresli yoğun bir iş yaşantısı vardı Amma ve lakin o ayakkabıları boyayarak bize çok önemli bir mesaj verdi Dedi ki ey ailem benim için kıymetlisiniz benim için değerlisiniz önemlisiniz Haftaya temiz ayakkabılarla başlanır Okula giderken temiz gidilir İşe giderken temiz gidilir Temizliğiniz saygınlığınız benim için çok önemli Çünkü ben sizi seviyorum." dedi Mutlu muyduk Çok mutluyduk Ama bir kere de dönüp babam şunu sormadı Saniye yavrum Her pazar akşam ayakkabılarını boyuyorum çocuğum mutlu musun Sormadı Ya da başıma da kalkmadı Bir teşekkür et sürekli ben bunu yapıyorum bir teşekkür etmiyorsun demedi Sadece yaptı sadece senelerce bunu yaptı Ve ben bugün bu sahneye çıktım ve diyorum ki evet mutluydum Gerçekten çok mutluydum Çünkü bunu hissettiren ebeveynlerim vardı Her istediğimi almasalar da her gün gözlerimin içine bakıp etkili iletişim kuramasalar da bazen işleri benden önce gelse de hayatın içindeki küçük anlarla bana sevildiğimi değerli olduğumu hissettirdiler İşte sizler de hissettiriyorsunuz O yüzden bu salonun bu koltuklarında oturuyorsunuz Mutlular endişelenmeyin