ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ - Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ | Official Video Release © 2019

preview_player
Показать описание
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ - Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ | Official Video Release © 2019
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Στίχοι: Κ.Χ Μύρης

Στα πίσω χρόνια τα πικρά
οπού φωτιά δεν είχε
ο κόσμος στις βαθιές σπηλιές
τ’ αλέτρι δεν κατείχε.

Μα μιαν αυγή, μια Κυριακή
μια `πίσημον ημέρα
γεμίσανε τα φυσερά
λυτρωτικόν αέρα.

Κατέβηκεν ο Γίγαντας
μ’ ένα δαδί στο χέρι
έριξε φώτα στις σπηλιές
και χάρηκε τ’ ασκέρι.

Πήραν φωτιά τα σύδεντρα
τα σίδερα ελυγίσαν
η γης οργώθηκε καλά
και τα φυτά εκαρπίσαν.

Πρωί πρωί τον πιάσανε
το γίγαντα και πάνε
στον Καύκασο ξημέρωνε
τρία πουλιά περνάνε.

Πουλιά μου διαβατάρικα
τι βλέπετε στις στράτες,
τι κουβαλάει ο γίγαντας
στις σιδερένιες πλάτες;

Μπροστά πηγαίνει ο σιδεράς
με το σφυρί στο χέρι,
ξωπίσω του ο κλειδαράς
της μοναξιάς του ταίρι.

Ο πιο μικρός ο πιο σκυφτός
ο πιο σκληρός στο πλάι
αυτός κρατάει τα σύνεργα
γελάει μα δε μιλάει.

Καρφώσανε το γίγαντα
στο βράχο του Καυκάσου
τρία πουλάκια πέρασαν
και του `λεγαν: Στοχάσου

Ο Σταύρος Βιτώρος, όταν αποφάσισε να αυτοπροσδιοριστεί, διάλεξε τη λέξη αλλά περισσότερο την έννοια “Αγκούτσακας”. Βάφτισε τον εαυτό του και την εφημερίδα του, με το όνομα του απρόσιτου και αφιλόξενου θάμνου, δηλώνοντας εξ` αρχής τις προθέσεις του: θα σας αγκυλώνω. Η εφημερίδα “Αγκούτσακας”, ίσως η πιο πρωτόγονη έκδοση του σύγχρονου κόσμου, έγινε εδώ και χρόνια, το αγκαθωτό χρονογράφημα των Ανωγείων. Ο Σταύρος, κάποιες φορές μέσα από αυτήν, αδίκησε ακόμα και τον εαυτό του, υποκύπτωντας στον πειρασμό της πικρής χολής, κουρασμένος από τη δύσκολη, πονεμένη και μοναχική ζωή του. Όμως, με αυτό το βιβλίο, που δύσκολα θα μπορούσε να γίνει χωρίς την επίμονη αγάπη του Σταύρου Τζανή, έχουμε την τύχη να δούμε βιβλιοδετημένη, μια ποιητική αυτοβιογραφία που δε θα μπορούσαμε ούτε να φανταστούμε. Και κάπου εκεί, την ώρα της ανάγνωσης, μας περιμένει μετά την έκπληξη μια ντροπή, γιατί δεν μπορέσαμε να νιώσουμε πιο νωρίς, την αυθεντική ποιητική καρδιά αυτού του ατσούμπαλου γίγαντα. Ο Σταύρος Βιτώρος, ζει σε ένα περιθώριο που όλοι εμείς δεν θα αντέχαμε ούτε για λίγα λεπτά της ώρας. Σε αυτόν το γκρεμό, που όλες οι πέτρες αιμορραγούν μελαγχολία, αντί να τυλιχτεί τη μιζέρια και το μαρασμό, γράφει ασταμάτητα για τα μικρά γεγονότα που περνούν από μπροστά του και τα μεγάλα βάρη που σέρνουν. Από αυτήν την άκρη της ζωής, που του χαρίζει εκτός από πόνο και μια τράπεζα από συναισθήματα, ως αυθεντικός ποιητής της σχολής Ανωγείων και παλιός εργάτης της άρσης ασήκωτων βαρών, τα μεταποιεί σε μεγάλη τέχνη.

Βασίλης Ν. Δραμουντάνης

Αποκλειστικά δικαιώματα: Αεράκης - Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι & Σείστρον © 2019
Exclusive rights: Aerakis - Cretan Musical Workshop & Seistron © 2019
Рекомендации по теме