Bela - Mûsîbet - Şer I Gotinên Pêşiyan I Kürtçe Atasözleri 41

BELA-MUSÎBET-ŞER
1. Ez hêdî dimeşim bela digihê min, ez zû dimeşim ez digihêm bela.
2. Bela nabêje ez têm.
3. Çû dermanê mîzê gû lê esirî.
4. Heta av li hev nekeve, zelal nabe.
5. Heta xera nebe, çênabe.
6. Ev lêlê ye, hîn lolo maye.
7. Her çendî jê reviyam, her dîsa tê geriyam.
8. Eva elîfbê ye, hê pir li pê ye.
9. Dema ba û bager rabin, pêşî lê nayê girtin!
10. Belayê xelkê ji çol û çiyan tê, ya me belengazên Xwedê ji ber lingan tê.
11. Bela nezanan, ji ya zaliman xerabtir e.
12. Dibêjin tu li rê, qeza û bela li rê.
13. Bela mirovekî xerab li gundekî, ya gundekî li heft gundan dikeve.
14. Bi dûvê şêr nelîze.
15. Ecelê bizinê tê, nanê şivên dixwe.
16. Bê xwedîyê vî kerî, tim gur tîne ber derî.
17. Serê ço bi gû ye, binê ço bi gû ye.
18. Ecelê kûçikê tê, diçe bi dîwarê camîyê de dimîze.
19. Pê li dûvê se neke, ku te gez neke.
20. Carna nanê mirov dibe bela serê mirov.
21. Ecelê mişkê hat, dev qûna pisîkê kir.
22. Dema hingavtina kerê tê, nanê cotyarî dixwe.
23. Bila şîn di malan de be, şer ne di malan de be.
24. Serê neêşe ne hewceyî desmalê ye. (Yano bela sebeb serê xwe dixin belayê/ihtiyaç)