filmov
tv
'DER ERLKÖNIG'

Показать описание
"Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ"
("DER ERLKÖNIG" - Διαβάζοντας τον Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε)
Ποιός οδηγεί τόσο αργά
μέσα στη νύχτα τη βαθιά
άτι στον δυνατό αέρα;
Κοιτάζοντας προσεχτικά
θα δεις ένα πατέρα
στην αγκαλιά
του το παιδί του
μέστη βαριά
αναπνοή του,
με αγωνία το κρατά
ζεστό,
του είναι και μοναδικό,
δεν τελειώνει η αντοχή του.
- Γιε μου τι βλέπεις και φοβάσαι,
άγχη και φόβους άσε,
στην αγκαλιά μου σε κρατώ,
που σε φροντίζει είμ' εγω!
- Πατέρα, πατερούλη μου
έρχονται οι φόβοι ούλοι μου
το Βασιλιά των Ξωτικών που βλέπω
πως να τον παραβλέπω,
κάτι κακό προβλέπω.
Μαυριδερός σε άλογο
μαυριδερό, παράλογο
κι ένα μακρύ κατάλογο,
νάρχεται κατά πάνω μου
και πως εγώ καρδιά
που μου χτυπάει δυνατά
έτσι να μου θερμάνω μου;
Πες Του να φύγει να χαθεί,
ζεστή η αγκαλιά σου με κρατεί.
- Ομίχλη είναι γιόκα μου,
έλα να παίξουμε μαζί
η χρυσαφένια ρόκα μου
γυρίζει, ανάβει πλουμιστή
μαζί με τα λουλούδια μου
και όμορφα τραγούδια μου.
- Πατέρα μου δεν τον ακούς στις χίλιες υποσχέσεις του,
που επιμένει στο αυτί
να σιγοψιθυρίζει;
Εξήγα μου τις λέξεις του,
περίεργες ορέξεις του,
μήπως μου θέλει την ψυχη
και με περιγυρίζει;
- Είναι ο άγριος άνεμος ξερά τα φύλλα σέρνει
και μη σε παρασέρνει.
- Μου λέει για τις κόρες του
που κάπου εκεί στις ώρες του
με περιμένουν με αγκαλιές,
που επιμένει νάν' γλυκές
κι αυτός λέει θα τραγουδά
βάσανα η ψυχή μου να ξεχνά.
Πατέρα, πατερούλη μου, δεν βλέπεις πάρα 'κεί
του Μαύρου τούτου Βασιλιά κόρες με το πολύ
γλυκό χαμόγελο ν' απλώνουνε τα χέρια τους,
με θέλουν στα λημέρια τους;
- Γιέ μου, για δες καλύτερα
για που τρέχουμε ύστερα,
είναι τα δέντρα οι ιτιές
γκρίζες στο βάθος και μουντές.
- "Εγώ σε θέλω σ'αγαπώ
κι αν αρνηθείς εγώ θα βρω
στον τρόπο μου τον δυνατό
σ'ένα βασίλειο σκοτεινό
για πάντα εγώ να σε κρατώ!"
Πατέρα, πατερούλη μου, τώρα που με αγγίζει
τα πάντα μου ραγίζει
βαθειά να με πληγώνει,
η ζωή μου τελειώνει!...
Και ο πατέρας σαν τρελός
στην αγκαλιά του είναι ο γιός
νεκρός,
ζεστός,
φτάνει στο σπίτι του μ'ένα θαμπό
βλέμμα χαμένο σκοτεινό
και το παιδί στην αγκαλιά νεκρό...
("DER ERLKÖNIG" - Διαβάζοντας τον Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε)
Ποιός οδηγεί τόσο αργά
μέσα στη νύχτα τη βαθιά
άτι στον δυνατό αέρα;
Κοιτάζοντας προσεχτικά
θα δεις ένα πατέρα
στην αγκαλιά
του το παιδί του
μέστη βαριά
αναπνοή του,
με αγωνία το κρατά
ζεστό,
του είναι και μοναδικό,
δεν τελειώνει η αντοχή του.
- Γιε μου τι βλέπεις και φοβάσαι,
άγχη και φόβους άσε,
στην αγκαλιά μου σε κρατώ,
που σε φροντίζει είμ' εγω!
- Πατέρα, πατερούλη μου
έρχονται οι φόβοι ούλοι μου
το Βασιλιά των Ξωτικών που βλέπω
πως να τον παραβλέπω,
κάτι κακό προβλέπω.
Μαυριδερός σε άλογο
μαυριδερό, παράλογο
κι ένα μακρύ κατάλογο,
νάρχεται κατά πάνω μου
και πως εγώ καρδιά
που μου χτυπάει δυνατά
έτσι να μου θερμάνω μου;
Πες Του να φύγει να χαθεί,
ζεστή η αγκαλιά σου με κρατεί.
- Ομίχλη είναι γιόκα μου,
έλα να παίξουμε μαζί
η χρυσαφένια ρόκα μου
γυρίζει, ανάβει πλουμιστή
μαζί με τα λουλούδια μου
και όμορφα τραγούδια μου.
- Πατέρα μου δεν τον ακούς στις χίλιες υποσχέσεις του,
που επιμένει στο αυτί
να σιγοψιθυρίζει;
Εξήγα μου τις λέξεις του,
περίεργες ορέξεις του,
μήπως μου θέλει την ψυχη
και με περιγυρίζει;
- Είναι ο άγριος άνεμος ξερά τα φύλλα σέρνει
και μη σε παρασέρνει.
- Μου λέει για τις κόρες του
που κάπου εκεί στις ώρες του
με περιμένουν με αγκαλιές,
που επιμένει νάν' γλυκές
κι αυτός λέει θα τραγουδά
βάσανα η ψυχή μου να ξεχνά.
Πατέρα, πατερούλη μου, δεν βλέπεις πάρα 'κεί
του Μαύρου τούτου Βασιλιά κόρες με το πολύ
γλυκό χαμόγελο ν' απλώνουνε τα χέρια τους,
με θέλουν στα λημέρια τους;
- Γιέ μου, για δες καλύτερα
για που τρέχουμε ύστερα,
είναι τα δέντρα οι ιτιές
γκρίζες στο βάθος και μουντές.
- "Εγώ σε θέλω σ'αγαπώ
κι αν αρνηθείς εγώ θα βρω
στον τρόπο μου τον δυνατό
σ'ένα βασίλειο σκοτεινό
για πάντα εγώ να σε κρατώ!"
Πατέρα, πατερούλη μου, τώρα που με αγγίζει
τα πάντα μου ραγίζει
βαθειά να με πληγώνει,
η ζωή μου τελειώνει!...
Και ο πατέρας σαν τρελός
στην αγκαλιά του είναι ο γιός
νεκρός,
ζεστός,
φτάνει στο σπίτι του μ'ένα θαμπό
βλέμμα χαμένο σκοτεινό
και το παιδί στην αγκαλιά νεκρό...