Baktım Ağladım, Mustafa Sırtlı

#BAKTUM #AĞLADUM (#KÖY #DESTANI)

Bugün köye çiktum, eski evuma,
Kapidan içeri baktum ağladum..
Anam babam geldi gene akluma,
Dertli yureğumi yaktum ağladum...

Rutubetli, çürük eski halilar,
Ne eskemi kalmiş, ne de palilar,
Paslanmiş kuzina, islak çalilar,
Nemli kibritleri çaktum ağladum...

Her tarafi sarmiş örümcek aği,
Ahirinde kalmiş siğirun baği,
Ateşluğun bitmiş küli, ocaği,
Zinciri yukari taktum ağladum...

Duvarda asili babamun 'mes'i,
Kedilere kalmiş tavuk kümesi,
Karşiladi beni yağmurun sesi,
Kirilmiş camlara baktum ağladum...

Baktuğum yerlere gözlerim daldi,
Hatira eşyalar yillari çaldi,
Bomboş odalarun sesleri kaldi,
Oturduğum yerden kaktum ağladum...

Herkes bir tarafa ayrilmiş gitmiş,
Sahipsuz kalinca çati akitmiş,
Köydeki hayatum ne çabuk bitmiş,
Bütün anilari yiktum ağladum...

Yillar önce burda kimler yaşarmiş,
Evun etrafini dikenler sarmiş,
Demek ki kaderde ayriluk varmiş,
Kahrumdan boynumi buktum ağladum...

Maziyi anlatsam kelime yetmez,
Çocukluk günlerim aklumdan gitmez,
Köyüme hasretim ebedi bitmez,
Yüreğumden bir of! çektum ağladum...

Sanki bu ev bana feryat ediyor,
Baba ocağı bu! "Gitme kal" diyor,
Şehirun çilesi beni bekliyor!
Kapidan dişari çiktum ağladum!

Kabir taşlarini otlar kapatmiş,
Bütün rahmetliler yan yana yatmiş,
Habu yalan dünya bizi aldatmiş!
Mezarun başina çoktum ağladum...

Köyümden ayrildum dertli, yarali,
Kaderum gülmedi, bahtum karali,
Çok zoruma gitti dünyanun hali,
Yaşumi yollara doktum ağladum...
*
29/06/2009
Yazan: Şair Adem İmdat Kesici