Σωτήρης Ρούσσος, Πώς άλλαξε το αφήγημα ο Νετανιάχου βάζοντας στο κάδρο το Ιράν.

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν τα διεθνή μέσα τις επόμενες κινήσεις του Ισραήλ. Το σημαντικό είναι όμως να καταλάβουμε τι έχει γίνει έως τώρα και πως οδηγηθήκαμε στην απαράδεκτη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ. Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κύριος Σωτήρης Ρούσσος εξηγεί πώς φτάσαμε έως εδώ και μιλάει για την επόμενη μέρα

Μεταξύ άλλων ο Κύριος καθηγητής σημειώνει,

. Κοιτάξτε πρώτα από όλα θα έλεγα ότι οι Ηνωμένες πολιτείες και η Δύση πιάστηκαν εξαπίνης από αυτό που έκανε το Ισραήλ, νομίζω ότι το Ισραήλ το έκανε χωρίς την συγκατάθεση των Ηνωμένων Πολιτειών και βεβαίως είναι πάρα πολύ δύσκολο, ξέρετε η Δύση έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο, ένα τρόπο που συγκροτείται, συγκροτείται γύρω από τις προτεραιότητας ασφαλείας που θέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκάθαρα αυτά, για τις Ηνωμένες Πολιτείες λοιπόν, το βασικό, η βασική προτεραιότητα ασφάλειας στην Μέση Ανατολή είναι η ασφάλεια του Ισραήλ και γύρω από αυτήν την αντίληψη κινούνται και όλες οι υπόλοιπες χώρες, με μεγαλύτερες, με λιγότερες ή περισσότερες ενστάσεις καμιά φορά. Όχι μόνο αυτό θα έλεγα ότι ο Νετανιάχου και η κυβέρνηση του έκανε κάτι τέτοιο, για να αλλάξει εντελώς το πλαίσιο της, του πολέμου στη Γάζα. Το Ισραήλ είχε φτάσει σε ένα στρατηγικό και έχει φτάσει σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο στη Γάζα. Δεν μπορούσε να επιτεθεί στη Ράφα γιατί οι Αμερικανοί είχαν στυλώσει τα πόδια, να το πούμε έτσι, δεν είχε εναλλακτικά σενάρια σοβαρά και το πού θα πώς θα προφυλάξει τους, το ένα το ενάμιση περίπου εκατομμύριο αμάχων στην Γάζα, στην Ράφα, δεν είχε εναλλακτικά σχέδια για την εξασφάλιση της ανθρωπιστικής βοήθειας, άρα βρισκόταν σε μία, δεν είχε απελευθερώσει τους ομήρους, βρισκόταν σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο και επειδή αυτό το “εμείς εναντίον Χαμάς, Παλαιστινίων” δεν έβγαινε, έπρεπε να αλλάξει το πλαίσιο, έπρεπε να αλλάξει όλο το πλαίσιο για το οποίο συζητάμε και για να αλλάξει όλο αυτό το πλαίσιο έπρεπε να πάει στο Ιράν. Άρα λοιπόν ήταν αν θέλετε προεξοφλημένη η αντίδραση του Ιράν, αυτή η άλλη δεν το γνωρίζω, πάντως η κλιμάκωση με το Ιράν ήταν προεξοφλημένη, συνεπώς η κίνηση ήταν σχεδιασμένη και για αυτόν τον λόγο δηλαδή και για τα, πέρα από τα επιχειρησιακά αποτελέσματα που είχαν σκοτώνοντας πολύ σημαντικούς αξιωματικούς που είχαν ρόλο στην ενίσχυση της Χεζμπολάχ, πέρα από αυτό υπήρχε ένα στρατηγικό σχέδιο, το στρατηγικό σχέδιο είναι να αλλαχτεί, να αλλάξουν άρδην το πλαίσιο που γινόταν αυτή η σύγκρουση και από πλαίσιο Ισραήλ, Χαμάς, Παλαιστίνη να γίνει πλαίσιο Ισραήλ, ΙΡΑΝ. Στο πλαίσιο Ισραήλ, Ιράν δεν υπάρχει καμία, δεν μπορεί να δημιουργηθεί καμία ένσταση ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε σε βασικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μιλάω για, μιλάω για τα μεγάλα κράτη, ούτε γενικότερα της Ευρώπης για να βάλω μέσα και την, και το Ηνωμένο Βασίλειο για να πω όλης της Ευρώπης. Άρα λοιπόν δεν, αυτό ήταν μία αν θέλετε επιτυχία μία ευφυής κίνηση του Ισραήλ τουλάχιστον όσον αφορά την, θα το δούμε βέβαια κατά πόσο, αλλά σε πρώτη φάση ήταν μία ευφυής κίνηση, διότι ακριβώς μετέφερε το πεδίο της σύγκρουσης.

(...) από την πλευρά του το Ιράν βέβαια έστειλε και αυτό δύο, τρία μηνύματα, ότι πρώτων τολμώ, είναι η μόνη δύναμη ξέρετε τα τελευταία 35 χρόνια, το μόνο κράτος, κράτος, μιλάω για κράτος όχι για μη κρατικό δρώντα που τολμά να επιτεθεί στο Ισραήλ, θα έλεγα λοιπόν ότι το τρίτο, πρώτο ήταν, στοιχείο ήταν ότι είμαστε εδώ, τολμάμε, το δεύτερο στοιχείο είναι ότι δεν είμαστε τρελοί μουλάδες, αλλά είμαστε ορθολογικοί παίκτες, δηλαδή αυτό που κάνουμε το κάνουμε στην βάση του ισοζυγίου κόστους, οφέλους, αυτό είναι πολύ σημαντικό επίσης ως μήνυμα του Ιράν και το τρίτο μήνυμα του Ιράν ήταν ότι, ότι τα πολύ σύγχρονα και τα πάρα πολύ ακριβά όπλα, έχουν σχετική υπεροπλία και μάλιστα στο οικονομικό επίπεδο έγινε, γίναν κάποιοι υπολογισμοί που έδειξαν ότι τα όπλα που καταστράφηκαν, που χρειάστηκε το Ισραήλ δηλαδή πύραυλοι που έσκασαν και όλα αυτά, στοίχησαν περίπου 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ αντιθέτως όλη η επιχείρηση σε επίπεδο υλικού πάντα, μιλάμε έτσι, του Ιράν στοίχισε 35 εκατομμύρια, δηλαδή αν χρειάζεσαι ενάμιση δισεκατομμύριο για να αντικρούσεις τα 35 εκατομμύρια, τότε έχεις κάποιο πρόβλημα στο, στην αποτρεπτική σου δύναμη.

▶ Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα
___________________________

___________________________
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο παρακάτω link

[Μιασταλιάιστορίακαιεπικαιρότητ]

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν τα διεθνή μέσα τις επόμενες κινήσεις του Ισραήλ. Το σημαντικό είναι όμως να καταλάβουμε τι έχει γίνει έως τώρα και πως οδηγηθήκαμε στην απαράδεκτη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ. Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κύριος Σωτήρης Ρούσσος εξηγεί πώς φτάσαμε έως εδώ και μιλάει για την επόμενη μέρα

Μεταξύ άλλων ο Κύριος καθηγητής σημειώνει,

. Κοιτάξτε πρώτα από όλα θα έλεγα ότι οι Ηνωμένες πολιτείες και η Δύση πιάστηκαν εξαπίνης από αυτό που έκανε το Ισραήλ, νομίζω ότι το Ισραήλ το έκανε χωρίς την συγκατάθεση των Ηνωμένων Πολιτειών και βεβαίως είναι πάρα πολύ δύσκολο, ξέρετε η Δύση έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο, ένα τρόπο που συγκροτείται, συγκροτείται γύρω από τις προτεραιότητας ασφαλείας που θέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκάθαρα αυτά, για τις Ηνωμένες Πολιτείες λοιπόν, το βασικό, η βασική προτεραιότητα ασφάλειας στην Μέση Ανατολή είναι η ασφάλεια του Ισραήλ και γύρω από αυτήν την αντίληψη κινούνται και όλες οι υπόλοιπες χώρες, με μεγαλύτερες, με λιγότερες ή περισσότερες ενστάσεις καμιά φορά. Όχι μόνο αυτό θα έλεγα ότι ο Νετανιάχου και η κυβέρνηση του έκανε κάτι τέτοιο, για να αλλάξει εντελώς το πλαίσιο της, του πολέμου στη Γάζα. Το Ισραήλ είχε φτάσει σε ένα στρατηγικό και έχει φτάσει σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο στη Γάζα. Δεν μπορούσε να επιτεθεί στη Ράφα γιατί οι Αμερικανοί είχαν στυλώσει τα πόδια, να το πούμε έτσι, δεν είχε εναλλακτικά σενάρια σοβαρά και το πού θα πώς θα προφυλάξει τους, το ένα το ενάμιση περίπου εκατομμύριο αμάχων στην Γάζα, στην Ράφα, δεν είχε εναλλακτικά σχέδια για την εξασφάλιση της ανθρωπιστικής βοήθειας, άρα βρισκόταν σε μία, δεν είχε απελευθερώσει τους ομήρους, βρισκόταν σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο και επειδή αυτό το “εμείς εναντίον Χαμάς, Παλαιστινίων” δεν έβγαινε, έπρεπε να αλλάξει το πλαίσιο, έπρεπε να αλλάξει όλο το πλαίσιο για το οποίο συζητάμε και για να αλλάξει όλο αυτό το πλαίσιο έπρεπε να πάει στο Ιράν. Άρα λοιπόν ήταν αν θέλετε προεξοφλημένη η αντίδραση του Ιράν, αυτή η άλλη δεν το γνωρίζω, πάντως η κλιμάκωση με το Ιράν ήταν προεξοφλημένη, συνεπώς η κίνηση ήταν σχεδιασμένη και για αυτόν τον λόγο δηλαδή και για τα, πέρα από τα επιχειρησιακά αποτελέσματα που είχαν σκοτώνοντας πολύ σημαντικούς αξιωματικούς που είχαν ρόλο στην ενίσχυση της Χεζμπολάχ, πέρα από αυτό υπήρχε ένα στρατηγικό σχέδιο, το στρατηγικό σχέδιο είναι να αλλαχτεί, να αλλάξουν άρδην το πλαίσιο που γινόταν αυτή η σύγκρουση και από πλαίσιο Ισραήλ, Χαμάς, Παλαιστίνη να γίνει πλαίσιο Ισραήλ, ΙΡΑΝ. Στο πλαίσιο Ισραήλ, Ιράν δεν υπάρχει καμία, δεν μπορεί να δημιουργηθεί καμία ένσταση ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε σε βασικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μιλάω για, μιλάω για τα μεγάλα κράτη, ούτε γενικότερα της Ευρώπης για να βάλω μέσα και την, και το Ηνωμένο Βασίλειο για να πω όλης της Ευρώπης. Άρα λοιπόν δεν, αυτό ήταν μία αν θέλετε επιτυχία μία ευφυής κίνηση του Ισραήλ τουλάχιστον όσον αφορά την, θα το δούμε βέβαια κατά πόσο, αλλά σε πρώτη φάση ήταν μία ευφυής κίνηση, διότι ακριβώς μετέφερε το πεδίο της σύγκρουσης.

(...) από την πλευρά του το Ιράν βέβαια έστειλε και αυτό δύο, τρία μηνύματα, ότι πρώτων τολμώ, είναι η μόνη δύναμη ξέρετε τα τελευταία 35 χρόνια, το μόνο κράτος, κράτος, μιλάω για κράτος όχι για μη κρατικό δρώντα που τολμά να επιτεθεί στο Ισραήλ, θα έλεγα λοιπόν ότι το τρίτο, πρώτο ήταν, στοιχείο ήταν ότι είμαστε εδώ, τολμάμε, το δεύτερο στοιχείο είναι ότι δεν είμαστε τρελοί μουλάδες, αλλά είμαστε ορθολογικοί παίκτες, δηλαδή αυτό που κάνουμε το κάνουμε στην βάση του ισοζυγίου κόστους, οφέλους, αυτό είναι πολύ σημαντικό επίσης ως μήνυμα του Ιράν και το τρίτο μήνυμα του Ιράν ήταν ότι, ότι τα πολύ σύγχρονα και τα πάρα πολύ ακριβά όπλα, έχουν σχετική υπεροπλία και μάλιστα στο οικονομικό επίπεδο έγινε, γίναν κάποιοι υπολογισμοί που έδειξαν ότι τα όπλα που καταστράφηκαν, που χρειάστηκε το Ισραήλ δηλαδή πύραυλοι που έσκασαν και όλα αυτά, στοίχησαν περίπου 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ αντιθέτως όλη η επιχείρηση σε επίπεδο υλικού πάντα, μιλάμε έτσι, του Ιράν στοίχισε 35 εκατομμύρια, δηλαδή αν χρειάζεσαι ενάμιση δισεκατομμύριο για να αντικρούσεις τα 35 εκατομμύρια, τότε έχεις κάποιο πρόβλημα στο, στην αποτρεπτική σου δύναμη.

[alexandros.g]

Εξαιρετική ανάλυση και άλλο ένα παράδειγμα, μετά τον Ζελένσκι της Ουκρανίας, για το πως η κακή επιλογή ηγετών μπορεί να καταστρέψει μια χώρα. Γιατί μην νομίζετε ότι τόσο καιρό που το Ισραήλ πολεμάει την Χαμάς δεν σκοτώνονται Ισραηλινοί.