Księga Barucha. Wprowadzenie

Księga, która jest de facto zbiorem różnych modlitw i poematów o treści religijnej, przypisywana jest sekretarzowi Jeremiasza, Baruchowi. Przypuszcza się, że powstała ona w II w. przed Chr. po hebrajsku. Księga nie przetrwała po hebrajsku. Vlg i niektóre rękopisy LXX włączają w jej treść także apokryficzny List Barucha, który zasadniczo występuje w LXX jako osobna księga. Księga Barucha składa się z kilku części: narracyjne wprowadzenie, według którego dzieło powstało w Babilonii na wygnaniu (1,1-14); pokutna modlitwa wygnańców (1,15-3,8); hymn o uosobionej Mądrości (3,9-4,4), która jest tożsama z Torą; psalm pocieszenia (4,5-5,9).