Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Ακρωτηρίου Σαντορίνης- Σύλλογος Ακρωτηριανών Θήρας (επίσημο video)

Για να αποκτήσετε τα 2 ακουστικά cd μας ,μπορείτε να επικοινωνήσετε :

-με τηλεφώνημα στο 2104321640

twitter: @sathiras

Για μας παράδοση είναι όλα όσα ήταν μέρος της ζωής του τόπου μας τo μελωδικό νανούρισμα της μάνας, τα παραμύθια, οι θρύλοι του παππού ,οι γιορτές, οι καντάδες , τα έθιμα ,η τοπική μας διάλεκτος , οι χοροί και οι σκοποί που συντρόφευαν τους πρόγονους μας σε κάθε λύπη και χαρά ,οι ενδυμασίες ,τα κεντήματα ,τα δίστιχα, τα παιχνίδια και φυσικά τα κάλαντα.
Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική λέξη «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα, η οποία διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα «καλώ». Είναι συνδεδεμένα, κυρίως, με τις μεγάλες γιορτές του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια )και μέσα από τα αυτά οι «καλαντιστές» εξιστορούν τα γεγονότα των ημερών και παινεύουν τον οικοδεσπότη, την κυρά και το σπίτι.

Έτσι λοιπόν και στη Σαντορίνη την παραμονή των Χριστουγέννων της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων μικροί και μεγάλοι μόλις άκουγαν τη καμπάνα της εκκλησίας του χωριού να συμμένει νωρίς το απόγευμα , άρχιζαν να τραγουδούν τα παραδοσιακά κάλαντα. Ενίοτε σε ζεύγη ή και σε μεγαλύτερες ομάδες .Άλλοτε η μία ομάδα ανταγωνίζονταν την άλλη για το ποια θα πάρει περισσότερα φιλοδωρήματα και άλλοτε εφήρμοζαν τη μέθοδο της κονσέρβας δηλαδή οι ομάδες συνεργάζονταν μεταξύ τους και στο τέλος ισομοιράζαν τα φιλοδωρήματα τους. Όμως για ένα καλύτερο αποτέλεσμα , απαραίτητη ήταν και η μουσική συνοδεία. Οπότε τις περισσότερες φορές συνόδευαν το τραγούδι τους με βιολιά, λαούτα ,τσαμπούνες , τουμπάκια αλλά και με ακορντεόν και κλαρίνα τα οποία όμως με το πέρασμα του χρόνου εκλείψαν . Οι μικρές και μεγάλες ομάδες προσπαθούσαν να πουν όσο το δυνατόν περισσότερα και καλύτερα παινέματα, ώστε να πάρουν περισσότερο και καλύτερο φιλοδώρημα. , το οποίο τα πρώτα χρόνια ήταν γλυκά, , σταφίδες, σύκα ξερά, φουντούκια ,αμύγδαλα, καραμέλες και αργότερα όλα αυτά συνοδεύονταν και από κάποιο χρηματικό ποσό. Επίσης πολύ συχνό ήταν το φαινόμενο μετά από το κέρασμα με παραδοσιακά γλυκίσματα και ποτά όπως σουσαμόμελο, λουκουμάδες, γλυκό κουφέτο ,τηγανίτες, κρασί και τσικουδιά , τα κάλαντα να εξελίσσονται σε ένα μικρό γλέντι σε κάθε ένα σπίτι με τους οργανοπαίχτες να παίζουν τους σαντορινιούς σκοπούς του συρτού και του μπάλου και όλους τους παρευρισκόμενους να πιάνουν το χορό για το καλό της νέας χρονιάς.

Στο Ακρωτήρι διατηρείται και στις μέρες μας ζωντανό και αμείωτο το έθιμο να γυρίζουν τα παιδιά από πόρτα σε πόρτα τραγουδώντας τα κάλαντα του Ακρωτηρίου. Ένα έθιμο το οποίο οι πρωτεργάτες του Συλλόγου μετέφεραν και στη Πρωτεύουσα. Έτσι λοιπόν εδώ και σχεδόν 3 δεκαετίες τα μέλη μας από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς τραγουδούν τα κάλαντα στα μέλη και στους φίλους του Συλλόγου μας σε Αθήνα και σε Πειραιά.

Ο Σύλλογος Ακρωτηριανών Θήρας εδώ και 30 συναπτά έτη συμβάλλει ενεργά στη προσπάθεια για τη διάσωση, διατήρηση και προβολή της πλούσιας παράδοσης του νησιού μας με αγάπη και ελπίδα για το μέλλον. Σχεδόν 6 χρόνια μετά την πρώτη καταγραφή ενός μέρους της μουσικής μας κληρονομιάς ,ο Σύλλογος μας συνεχίζει αυτή τη προσπάθεια με την ηχογράφηση ενός πολιτιστικού θησαυρού του χωριού μας με σκοπό να τον παραδώσει αναλλοίωτο στις επόμενες γενιές! Η Σαντορίνη ζει κι αναπνέει μέσα από τα τραγούδια της, τα έθιμα και τις παραδόσεις της, γι αυτό κι εμείς διαλέξαμε συνοδοιπόρους και στο δεύτερο μουσικό μας ταξίδι γνήσιους εκφραστές της τοπικής μας παράδοσης που με μεράκι και ανιδιοτέλεια ένωσαν τις δυνάμεις τους με τις δικές μας. Θ’ ακούσουμε λοιπόν σε αυτή τη μουσική μας προσπάθεια , τον Αντώνη Πρέκα στο βιολί, τον Κυριάκο Πρέκα στο λαούτο αλλά και την Κωνσταντίνα Γιαννίση στο σαντούρι να συνοδεύουν μουσικά τα μέλη των χορευτικών τμημάτων του Συλλόγου μας τα οποία θα τραγουδήσουν τα παραδοσιακά Κάλαντα του Ακρωτηρίου Θήρας όπως τα έλεγαν τότε.
Ας αφεθούμε λοιπόν για τα επόμενα λεπτά στη μελωδία του νησιώτικου βιολιού και ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί ,και οι πιο παλαιοί με τη θύμιση αλλά και οι νεότεροι με τη φαντασία , να μεταφερθούμε έστω και νοερά στη παλιά και ακατέργαστη Σαντορίνη το απόγευμα της παραμονή της Πρωτοχρονιάς ,ας μπούμε σε μία ομάδα καλαντιστών και πόρτα-πόρτα ας ρωτήσουμε δυνατά μέσα από τη ψυχή μας… «Να τα πούμε;»