Ο Ψαραντώνης αθωώνει τον Σωκράτη!

Σε μια πολύ παράξενη συνεύρεση του Ψαραντώνη με την Μαρία Μαραγκού, τον Χάρη Αλεξάκη, τον Μιχάλη και τον Άγγελο Σπάρταλη, ο Ψαραντώνης δικάζει και αθωώνει τον Σωκράτη. Πως έγινε τώρα αυτό?

Την Παρασκευή 18 Δεκέμβρη 2015, στο παλιό κτίριο του Ειρηνοδικείου Αγίου Νικολάου Κρήτης, εγκαινιάστηκε η έκθεση της αφεντιάς μου με τίτλο «Η απολογία του Σωκράτη στο Kaufbeuren», σε επιμέλεια Μαρίας Μαραγκού, υπό την αιγίδα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης και του Δήμου Αγίου Νικολάου Κρήτης. Η παρουσία στα εγκαίνια του Ψαραντώνη -ο οποίος μου έχει αγάπη και όποτε μπορεί έρχεται στις εκθέσεις μου σε Κρήτη και Αθήνα- με ενέπνευσε να στήσω αυτή την αυτοσχέδια παράσταση που δεν κράτησε περισσότερο από 10 λεπτά, έκανε όμως μεγάλη εντύπωση στον κόσμο και διαφήμισε πολύ την έκθεση.

Στα εγκαίνια της έκθεσης λοιπόν, την ώρα που είχε έρθει η σειρά μου να μιλήσω στον κόσμο, μετά που μίλησε ο Αλεξάκης και η Μαραγκού, και καθώς παρατηρούσα τον Αντώνη που κοιτούσε με δέος την τεράστια ελαιογραφία που είχαμε στήσει, σκέφτηκα τι ωραίο που θα ήταν να ανέβαινε στο έδρανο σαν δικαστής και τότε θυμήθηκα ότι στην τελευταία σελίδα του καταλόγου της έκθεσης είχαμε δύο παραγράφους από την απολογία του Σωκράτη στα Αρχαία και στα Νέα Ελληνικά. Έτρεξα λοιπόν και έδωσα έναν κατάλογο στον πατέρα μου τον Μιχάλη και του είπα να μελετήσει το Αρχαίο κείμενο όσο πιο γρήγορα μπορούσε γιατί σε δύο λεπτά θα τον έβαζα να το απαγγείλει.

Έτσι και έγινε. Αφού είπα μία-δυο σύντομες κουβέντες στον συγκεντρωμένο κόσμο, κάλεσα εντελώς απροειδοποίητα πρώτα τον Ψαραντώνη να ανέβει στο έδρανο σαν Δικαστής, κι έπειτα την Μαρία Μαραγκού σαν Δημόσιο Κατήγορο και τον Χάρη Αλεξάκη σαν Συνήγορο Υπεράσπισης. Στη συνέχεια, κάλεσα τον πατέρα μου σαν Σωκράτη να ανέβει στο εδώλιο του κατηγορουμένου και αρκετούς ενόρκους μεταξύ των οποίων την Σοφία Καραμανώλη, την Δέσποινα Καρνιαδάκη, την Πελαγία Σπανάκη, τον Μανώλη Θραψανιώτη και τον Γιάννη Σιγανό. Εκτός από τον πατέρα μου που λίγο-πολύ το περίμενε, οι υπόλοιποι και ειδικά ο Ψαραντώνης ντραπήκανε, αλλά στο τέλος μου κάνανε όλοι το χατίρι.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα παιχνίδι μεταξύ φίλων, χωρίς πολλές-πολλές καλλιτεχνικές αξιώσεις, παράλληλα όμως, μια πολύ ξεχωριστή στιγμή στη ζωή μου, που η ανάμνηση της με γεμίζει ζέστη. Πρόβλεψη για τεχνικά μέσα δεν υπήρχε φυσικά, οι κάμερες που αποθανάτισαν το γεγονός βρίσκονταν στο χώρο συμπτωματικά και είναι του Νίκου Κοϊνάκη, του Αντρέα Χατζημαρκάκη και του Γιώργου Πατεράκη. Τους ευχαριστώ θερμά μαζί με τον Λουκά Μεσσηνέζη και την Σοφία Χαραλάμπους. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ και στον Βασίλη Σαλούστρο για την αγάπη του και την υποστήριξη του.

Να είστε όλοι τυχεροί.
Άγγελος Σπάρταλης, 18 Ιανουαρίου 2016

(C)2015-2016 wish you luck films
*περιέχει απαγγελία Αρχαίου Ελληνικού Κειμένου