filmov
tv
«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει 2021»: 100 χρόνια δίχως Μικρασία. Η παρουσία των Μικρασιατών στoν Ελλαδικό χώρο

Показать описание
«100 χρόνια δίχως Μικρασία. Η καταλυτική παρουσία των Μικρασιατών στoν Ελλαδικό χώρο»
Σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς.
Συμμετέχουν:
• Αρχοντία Παπαδοπούλου, Φιλόλογος, Ιστορικός, Πρόεδρος της Ενώσεως Μαγνησίας Μικράς και
• Θεόδωρος Μακρίδης, Έφορος του Μορφωτικού και Λαογραφικού Τμήματος, Β´ Αντιπρόεδρος της Ενώσεως Ποντίων Νικαίας-Κορυδαλλού.
Συντονίζει: ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Π. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, Φυσικός Msc, MEd.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει» την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021.
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Προλογίζοντας την εσπερίδα, ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Π. κ. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του οποίου οι εκδηλώσεις, όπως τόνισε, προσφέρουν λόγο αλήθειας και ζωής, αλλά και υγιή ψυχαγωγία σε χιλιάδες ανθρώπους. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή της πανδημίας, που τόσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη αυτόν τον λόγο παρηγορίας και αυτόν τον πνευματικό καταρτισμό.
«Η φετινή χρονιά υπήρξε ορόσημο για την πατρίδα μας, με την συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821. Όμως και η επόμενη χρονιά θα είναι ορόσημο για την ιστορία του νεότερου ελληνισμού, καθώς θα συμπληρωθούν 100 χρόνια από την κορύφωση της γενοκτονίας του μικρασιατικού ελληνισμού.»
Έτσι, κατά την διάρκεια του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», οι διαλέξεις που θα παρουσιάσει ο Σ.Ε.Π., θα είναι αφιερωμένες στις αλησμόνητες πατρίδες, ως προοίμιο του 2022.
Οι δράσεις αυτές που έχουν στόχο τους να δυναμώνει η εθνική μας μνήμη και να εμπλουτίζεται το ιστορικό μας περιεχόμενο, όπως τόνισε, αποτελούν το καλύτερο μνημόσυνο για όσους έζησαν τον πόνο της προσφυγιάς και του ξεριζωμού. Μια ουσιαστική πράξη ευγνωμοσύνης, προς όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην μικρασιατική γη, υπέρ ελληνισμού και ορθοδοξίας.
Θεόδωρος Μακρίδης
Ο κ. Μακρίδης σημείωσε πως το 1922, η προσπάθεια του ελληνικού κράτους να θέσει την δυτική Μ. Ασία υπό ελληνικό έλεγχο, είχε άδοξη κατάληξη. Ενώ την ίδια περίοδο συνέβησαν τα γεγονότα της γενοκτονίας των Αρμενίων, η καταστροφή της Σμύρνης και η γενοκτονία των Ελλήνων της ανατολής. Με την συνθήκη της Λωζάννης σφραγίστηκε η καταστροφή του χριστιανισμού της Μ. Ασίας.
Αξιοποιώντας την σχετική με το θέμα βιβλιογραφία, σημείωσε πως το σπουδαιότερο επίτευγμα του νέου ελληνικού κράτους, είναι η υποδοχή και αποκατάσταση σχεδόν 1.500.000 Μικρασιατών προσφύγων. Η εγκατάσταση τους στον ελλαδικό χώρο, διαμόρφωσε την σύγχρονη εικόνα του κράτους και σταθεροποίησε τα σύνορα της χώρας.
«Οι Μικρασιάτες φτάνοντας στον ελλαδικό χώρο, απέδειξαν την βαθιά τους πίστη, καθώς μετέφεραν ιερές εικόνες, εκκλησιαστικά κειμήλια, ευαγγέλια και έχτισαν τις πρώτες εκκλησίες.
Απέδειξαν επίσης το τεράστιο μορφωτικό τους επίπεδο, καθώς σε κάθε χωριό χτίστηκε κι ένα σχολείο, ενώ ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν δεκάδες προσφυγικοί αθλητικοί σύλλογοι. Απέδειξαν όμως πάνω απ’ όλα την αξία της συλλογικότητας, της προσφοράς και της αλληλεγγύης, καθώς δημιούργησαν δεκάδες σωματεία, ενώσεις και άλλου είδους συλλογικούς φορείς, προσπαθώντας να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα των παραδόσεων τους.»
Ενώ ολοκληρώνοντας συμπλήρωσε πως, με δικές τους προσπάθειες ανέδειξαν το θέμα της γενοκτονίας και αγωνίστηκαν σκληρά, ώστε το ελληνικό κράτος να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από τους Τούρκους.
Αρχοντία Παπαδοπούλου
Οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες, τόνισε η κα Παπαδοπούλου, φτάνοντας εδώ δεν έγιναν αποδεκτοί από μεγάλο μέρος των αδελφών Ελλήνων, σε μια Ελλάδα που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση που στοίχισε σε πολλές ζωές και βρισκόταν με μία αιμορραγούσα οικονομία.
Ήρθαν εδώ χωρίς να προλάβουν να κλάψουν τους νεκρούς τους, γιατί έπρεπε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να ψάξουν να βρουν δουλειά και προσπάθησαν να στήσουν τις δουλειές που είχαν.
Το ελληνικό κράτος έκανε την αστική αποκατάσταση, τοποθετώντας τους πρόσφυγες σε αστικές περιοχές. Οι προσφυγικοί συνοικισμοί που στήθηκαν στις αστικές περιοχές, είχαν δομηθεί εκτός της δομημένης πολεοδομικά πόλεως, κοντά στην οποία εγκαταστάθηκαν.
Είναι ενδεικτικό, σημείωσε η κα Παπαδοπούλου, ότι η Νέα Κοκκινιά, που αργότερα ονομάστηκε Νίκαια, στήθηκε στον σκουπιδότοπο στα βόρεια του Πειραιά. Είναι τραγικό και μεγαλειώδες συνάμα, συνέχισε, να παρακολουθήσουμε, πως στήθηκε αυτός ο συνοικισμός, όπου 900 γυναίκες έχτιζαν σπίτια μαζί με τους άντρες.
Παράλληλα, έγινε και η αγροτική αποκατάσταση, για όσους θέλησαν να παραμείνουν στην ύπαιθρο χώρα, αλλά όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, ότι κι αν δόθηκε, αποπληρώθηκε.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΕΔΩ:
Σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς.
Συμμετέχουν:
• Αρχοντία Παπαδοπούλου, Φιλόλογος, Ιστορικός, Πρόεδρος της Ενώσεως Μαγνησίας Μικράς και
• Θεόδωρος Μακρίδης, Έφορος του Μορφωτικού και Λαογραφικού Τμήματος, Β´ Αντιπρόεδρος της Ενώσεως Ποντίων Νικαίας-Κορυδαλλού.
Συντονίζει: ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Π. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, Φυσικός Msc, MEd.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει» την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021.
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Προλογίζοντας την εσπερίδα, ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Π. κ. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του οποίου οι εκδηλώσεις, όπως τόνισε, προσφέρουν λόγο αλήθειας και ζωής, αλλά και υγιή ψυχαγωγία σε χιλιάδες ανθρώπους. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή της πανδημίας, που τόσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη αυτόν τον λόγο παρηγορίας και αυτόν τον πνευματικό καταρτισμό.
«Η φετινή χρονιά υπήρξε ορόσημο για την πατρίδα μας, με την συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821. Όμως και η επόμενη χρονιά θα είναι ορόσημο για την ιστορία του νεότερου ελληνισμού, καθώς θα συμπληρωθούν 100 χρόνια από την κορύφωση της γενοκτονίας του μικρασιατικού ελληνισμού.»
Έτσι, κατά την διάρκεια του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», οι διαλέξεις που θα παρουσιάσει ο Σ.Ε.Π., θα είναι αφιερωμένες στις αλησμόνητες πατρίδες, ως προοίμιο του 2022.
Οι δράσεις αυτές που έχουν στόχο τους να δυναμώνει η εθνική μας μνήμη και να εμπλουτίζεται το ιστορικό μας περιεχόμενο, όπως τόνισε, αποτελούν το καλύτερο μνημόσυνο για όσους έζησαν τον πόνο της προσφυγιάς και του ξεριζωμού. Μια ουσιαστική πράξη ευγνωμοσύνης, προς όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην μικρασιατική γη, υπέρ ελληνισμού και ορθοδοξίας.
Θεόδωρος Μακρίδης
Ο κ. Μακρίδης σημείωσε πως το 1922, η προσπάθεια του ελληνικού κράτους να θέσει την δυτική Μ. Ασία υπό ελληνικό έλεγχο, είχε άδοξη κατάληξη. Ενώ την ίδια περίοδο συνέβησαν τα γεγονότα της γενοκτονίας των Αρμενίων, η καταστροφή της Σμύρνης και η γενοκτονία των Ελλήνων της ανατολής. Με την συνθήκη της Λωζάννης σφραγίστηκε η καταστροφή του χριστιανισμού της Μ. Ασίας.
Αξιοποιώντας την σχετική με το θέμα βιβλιογραφία, σημείωσε πως το σπουδαιότερο επίτευγμα του νέου ελληνικού κράτους, είναι η υποδοχή και αποκατάσταση σχεδόν 1.500.000 Μικρασιατών προσφύγων. Η εγκατάσταση τους στον ελλαδικό χώρο, διαμόρφωσε την σύγχρονη εικόνα του κράτους και σταθεροποίησε τα σύνορα της χώρας.
«Οι Μικρασιάτες φτάνοντας στον ελλαδικό χώρο, απέδειξαν την βαθιά τους πίστη, καθώς μετέφεραν ιερές εικόνες, εκκλησιαστικά κειμήλια, ευαγγέλια και έχτισαν τις πρώτες εκκλησίες.
Απέδειξαν επίσης το τεράστιο μορφωτικό τους επίπεδο, καθώς σε κάθε χωριό χτίστηκε κι ένα σχολείο, ενώ ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν δεκάδες προσφυγικοί αθλητικοί σύλλογοι. Απέδειξαν όμως πάνω απ’ όλα την αξία της συλλογικότητας, της προσφοράς και της αλληλεγγύης, καθώς δημιούργησαν δεκάδες σωματεία, ενώσεις και άλλου είδους συλλογικούς φορείς, προσπαθώντας να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα των παραδόσεων τους.»
Ενώ ολοκληρώνοντας συμπλήρωσε πως, με δικές τους προσπάθειες ανέδειξαν το θέμα της γενοκτονίας και αγωνίστηκαν σκληρά, ώστε το ελληνικό κράτος να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από τους Τούρκους.
Αρχοντία Παπαδοπούλου
Οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες, τόνισε η κα Παπαδοπούλου, φτάνοντας εδώ δεν έγιναν αποδεκτοί από μεγάλο μέρος των αδελφών Ελλήνων, σε μια Ελλάδα που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση που στοίχισε σε πολλές ζωές και βρισκόταν με μία αιμορραγούσα οικονομία.
Ήρθαν εδώ χωρίς να προλάβουν να κλάψουν τους νεκρούς τους, γιατί έπρεπε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να ψάξουν να βρουν δουλειά και προσπάθησαν να στήσουν τις δουλειές που είχαν.
Το ελληνικό κράτος έκανε την αστική αποκατάσταση, τοποθετώντας τους πρόσφυγες σε αστικές περιοχές. Οι προσφυγικοί συνοικισμοί που στήθηκαν στις αστικές περιοχές, είχαν δομηθεί εκτός της δομημένης πολεοδομικά πόλεως, κοντά στην οποία εγκαταστάθηκαν.
Είναι ενδεικτικό, σημείωσε η κα Παπαδοπούλου, ότι η Νέα Κοκκινιά, που αργότερα ονομάστηκε Νίκαια, στήθηκε στον σκουπιδότοπο στα βόρεια του Πειραιά. Είναι τραγικό και μεγαλειώδες συνάμα, συνέχισε, να παρακολουθήσουμε, πως στήθηκε αυτός ο συνοικισμός, όπου 900 γυναίκες έχτιζαν σπίτια μαζί με τους άντρες.
Παράλληλα, έγινε και η αγροτική αποκατάσταση, για όσους θέλησαν να παραμείνουν στην ύπαιθρο χώρα, αλλά όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, ότι κι αν δόθηκε, αποπληρώθηκε.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΕΔΩ:
Комментарии