filmov
tv
Είδα τον Λένιν

Показать описание
Ποίηση: ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
Από τη συλλογή: «Το σπαθί και το φιλί» (3/35)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
— Οι ανθρωπιστικές θεωρίες δεν ήρθαν να σώσουν τον άνθρωπο από το θάνατο. Ήρθαν να τον σώσουν απ' τη σκληρή ζωή· αλλά αν ένα ποσοστό ανθρώπων γλιτώσει απ' τη σκληρότητα, τότε ένα άλλο θα στερηθεί τη χλιδή. Να η φρενίτιδα. Πήγαν να εμποδίσουν τον ουμανισμό με τις αστυνομίες. Αυτό τον βοήθησε να ξεσκαλώσει απ' τις βιβλιοθήκες και να περάσει στα στόματα των ανθρώπων. Απέναντι σ' αυτά οι εξουσίες ανακάλυψαν άλλη μια φορά την αστυνομία.
Ο Πασαλίβας έχωσε την κεφάλα του πιο κοντά και τέντωσε τις αυτάρες του σα να 'φταιγαν αυτές που δεν τα 'νιωθε όλα. Περίμενε να σταματήσει για μια στιγμή ο Μίλτης κι αμέσως του 'βαλε την ερώτηση που τον φαγούριζε.
— Μίλτη... λέει, σε διακόπτω. Είπες, νομίζω, «ουμανισμός», ε; Δε μου λες... μήπως είναι ο κομμουνισμός και του βγάλανε καινούρια ονομασία;
— Χμ... Βλέπω ότι τα ξέρεις τα γράμματα. Μπορεί να μην είναι η ίδια λέξη, αλλά πρέπει να έχει την ίδια έννοια. Το ξέρεις δα τι θα πει ουμανισμός; Η ελληνική λέξη ανθρωπισμός, μεταφρασμένη σε ξένη γλώσσα. (...) Οι πρόγονοί μας έφτιαξαν ένα σωρό λέξεις –συμπόνοια, συναντίληψη, αλληλεγγύη κ.λπ.– για να εκφράσουν αυτό που οι συγκαιρινοί το είπαν με μια λέξη. Αν όλες αυτές τις ιδιότητες δεν μπορέσει να τις συγκεντρώσει ο κομμουνιστής, τότε ρίχνει και την Ιδεολογία του και τον εαυτό του.
Πήρε το λόγο προσεχτικά ο Ιασμής.
— Στο ένα έκτο του κόσμου θριαμβεύει σήμερα ο κομμουνισμός. Άραγε... θριαμβεύει και ο ουμανισμός ή τις διχάσανε τι έννοιες;
— Φίλε μου... Η αλήθεια φτάνει από κει πολύ ταλαιπωρημένη. Απ' τη Μόσχα ως εδώ έχει να κάνει πολύ δρόμο και συναντά περισσότερα εμπόδια απ' όσα συνάντησε στο ταξίδι του ο Θησέας. Έτσι καταφέρνει στο τέλος, απ' τις πολλές παραμορφώσεις, να φτάσει ως εδώ αληθινό τέρας. Μα εμείς δεν επιτρέπεται να παραπλανηθούμε, δεν κάνει να θολώσουν το βλέμμα μας οι αθλιότητες που ξερνούν εις βάρος της πρώτης χώρας του Σοσιαλισμού οι λυσσαλέοι εχθροί της. Εμείς ξέρουμε τί είδους εξουσία υπάρχει εκεί. Και –ακόμη– ποια είναι η καταγωγή της. Μ' άλλα λόγια ξέρουμε ότι εκεί έχει θεμελιωθεί για πρώτη φορά στον κόσμο μια ουμανιστική πολιτεία. Γιατί, δε μπορεί, δεν επιτρέπεται αλλιώς. Κι αν ακόμη –πράμα αδύνατο– δεν είναι, πρέπει να γίνει!
Αλλά... ο Ιασμής δεν είχε έρθει εδώ για να μάθει αυτά που άκουε. Αυτά τα ήξερε, τα πίστευε. Ήταν κι αυτός σύμφωνος εκ των προτέρων ότι δε θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς. Μα... εδώ;
— Κύριε Μίλτη... του λέει. Εγώ είμαι πελαγωμένος όχι για όσα γίνονται εκεί, αλλά για όσα γίνονται εδώ. Υπάρχουν άξαφνα κάποιοι που λένε ότι εκεί προδόθηκε η Επανάσταση. Κι ότι αυτοί που την πρόδωσαν ισχυρίζονται ότι είναι κομμουνιστές. Αλλά κι αυτοί που λένε ότι την πρόδωσαν κι αυτοί ισχυρίζονται πως είναι κομμουνιστές. Και κάποιοι άλλοι, τρίτοι, ισχυρίζονται ότι κι αυτοί που την πρόδωσαν κι οι άλλοι που λένε πως την πρόδωσαν ή δεν την πρόδωσαν είναι όλοι προδότες και ότι οι μόνοι σωστοί κομμουνιστές είναι αυτοί. Ποιοι είναι οι κομμουνιστές;
Ο Μίλτης γέλασε.
— Όλοι οι ταβερνιάρηδες λένε ότι το μόνο γνήσιο κρασί είναι το δικό τους· ποιο είναι το γνήσιο κρασί; Για να το μάθεις, δε θα μπορέσεις, παρά αν πας στη πηγή. Δηλαδή στο αμπέλι, στο ληνό. Γιατί να ψάχνουμε να βρούμε ποιος είναι ο καλύτερος Λενινιστής, αφού έχουμε τον Λένιν; Φυσικά δεν έχουμε πια τον Λένιν, μα έχουμε τα κείμενά του. Όταν οι πρόγονοί μας ρωτούσαν «Διδάσκαλε, τί ποιήσω;», έπαιρναν την απάντηση: «Εν τω Νόμω τί γέγραπται;». Λοιπόν... ο Λένιν τί γράφει; Γιατί να ρωτάτε τον έναν και τον άλλον, αφού έχουμε τα κείμενά του; Αυτά θα μας πουν όχι μόνο ποιος είναι ο αληθινός κομμουνιστής, αλλά και πώς πρέπει να είναι!
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ «Της γης οι αντρειωμένοι»
Από τη συλλογή: «Το σπαθί και το φιλί» (3/35)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
— Οι ανθρωπιστικές θεωρίες δεν ήρθαν να σώσουν τον άνθρωπο από το θάνατο. Ήρθαν να τον σώσουν απ' τη σκληρή ζωή· αλλά αν ένα ποσοστό ανθρώπων γλιτώσει απ' τη σκληρότητα, τότε ένα άλλο θα στερηθεί τη χλιδή. Να η φρενίτιδα. Πήγαν να εμποδίσουν τον ουμανισμό με τις αστυνομίες. Αυτό τον βοήθησε να ξεσκαλώσει απ' τις βιβλιοθήκες και να περάσει στα στόματα των ανθρώπων. Απέναντι σ' αυτά οι εξουσίες ανακάλυψαν άλλη μια φορά την αστυνομία.
Ο Πασαλίβας έχωσε την κεφάλα του πιο κοντά και τέντωσε τις αυτάρες του σα να 'φταιγαν αυτές που δεν τα 'νιωθε όλα. Περίμενε να σταματήσει για μια στιγμή ο Μίλτης κι αμέσως του 'βαλε την ερώτηση που τον φαγούριζε.
— Μίλτη... λέει, σε διακόπτω. Είπες, νομίζω, «ουμανισμός», ε; Δε μου λες... μήπως είναι ο κομμουνισμός και του βγάλανε καινούρια ονομασία;
— Χμ... Βλέπω ότι τα ξέρεις τα γράμματα. Μπορεί να μην είναι η ίδια λέξη, αλλά πρέπει να έχει την ίδια έννοια. Το ξέρεις δα τι θα πει ουμανισμός; Η ελληνική λέξη ανθρωπισμός, μεταφρασμένη σε ξένη γλώσσα. (...) Οι πρόγονοί μας έφτιαξαν ένα σωρό λέξεις –συμπόνοια, συναντίληψη, αλληλεγγύη κ.λπ.– για να εκφράσουν αυτό που οι συγκαιρινοί το είπαν με μια λέξη. Αν όλες αυτές τις ιδιότητες δεν μπορέσει να τις συγκεντρώσει ο κομμουνιστής, τότε ρίχνει και την Ιδεολογία του και τον εαυτό του.
Πήρε το λόγο προσεχτικά ο Ιασμής.
— Στο ένα έκτο του κόσμου θριαμβεύει σήμερα ο κομμουνισμός. Άραγε... θριαμβεύει και ο ουμανισμός ή τις διχάσανε τι έννοιες;
— Φίλε μου... Η αλήθεια φτάνει από κει πολύ ταλαιπωρημένη. Απ' τη Μόσχα ως εδώ έχει να κάνει πολύ δρόμο και συναντά περισσότερα εμπόδια απ' όσα συνάντησε στο ταξίδι του ο Θησέας. Έτσι καταφέρνει στο τέλος, απ' τις πολλές παραμορφώσεις, να φτάσει ως εδώ αληθινό τέρας. Μα εμείς δεν επιτρέπεται να παραπλανηθούμε, δεν κάνει να θολώσουν το βλέμμα μας οι αθλιότητες που ξερνούν εις βάρος της πρώτης χώρας του Σοσιαλισμού οι λυσσαλέοι εχθροί της. Εμείς ξέρουμε τί είδους εξουσία υπάρχει εκεί. Και –ακόμη– ποια είναι η καταγωγή της. Μ' άλλα λόγια ξέρουμε ότι εκεί έχει θεμελιωθεί για πρώτη φορά στον κόσμο μια ουμανιστική πολιτεία. Γιατί, δε μπορεί, δεν επιτρέπεται αλλιώς. Κι αν ακόμη –πράμα αδύνατο– δεν είναι, πρέπει να γίνει!
Αλλά... ο Ιασμής δεν είχε έρθει εδώ για να μάθει αυτά που άκουε. Αυτά τα ήξερε, τα πίστευε. Ήταν κι αυτός σύμφωνος εκ των προτέρων ότι δε θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς. Μα... εδώ;
— Κύριε Μίλτη... του λέει. Εγώ είμαι πελαγωμένος όχι για όσα γίνονται εκεί, αλλά για όσα γίνονται εδώ. Υπάρχουν άξαφνα κάποιοι που λένε ότι εκεί προδόθηκε η Επανάσταση. Κι ότι αυτοί που την πρόδωσαν ισχυρίζονται ότι είναι κομμουνιστές. Αλλά κι αυτοί που λένε ότι την πρόδωσαν κι αυτοί ισχυρίζονται πως είναι κομμουνιστές. Και κάποιοι άλλοι, τρίτοι, ισχυρίζονται ότι κι αυτοί που την πρόδωσαν κι οι άλλοι που λένε πως την πρόδωσαν ή δεν την πρόδωσαν είναι όλοι προδότες και ότι οι μόνοι σωστοί κομμουνιστές είναι αυτοί. Ποιοι είναι οι κομμουνιστές;
Ο Μίλτης γέλασε.
— Όλοι οι ταβερνιάρηδες λένε ότι το μόνο γνήσιο κρασί είναι το δικό τους· ποιο είναι το γνήσιο κρασί; Για να το μάθεις, δε θα μπορέσεις, παρά αν πας στη πηγή. Δηλαδή στο αμπέλι, στο ληνό. Γιατί να ψάχνουμε να βρούμε ποιος είναι ο καλύτερος Λενινιστής, αφού έχουμε τον Λένιν; Φυσικά δεν έχουμε πια τον Λένιν, μα έχουμε τα κείμενά του. Όταν οι πρόγονοί μας ρωτούσαν «Διδάσκαλε, τί ποιήσω;», έπαιρναν την απάντηση: «Εν τω Νόμω τί γέγραπται;». Λοιπόν... ο Λένιν τί γράφει; Γιατί να ρωτάτε τον έναν και τον άλλον, αφού έχουμε τα κείμενά του; Αυτά θα μας πουν όχι μόνο ποιος είναι ο αληθινός κομμουνιστής, αλλά και πώς πρέπει να είναι!
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ «Της γης οι αντρειωμένοι»