πατηρ Ευθύμιος Τρικαμηνάς 3-9-16 : Επιτρεπεται το διαζυγιο; Η Ζευξομοιχεια ;

[ΟΡΘΟΔΟΞΗΖΩΗ]

Περί Οικονομίας

Ἀπό τόν Χρυσορρήμονα ἅγιο εἰς τήν περίπτωσι αὐτή διδασκόμεθα τά ἑξῆς. Οἱ Ἰουδαῖοι δέν ἀνέχοντο νά ἀκούσουν τό κήρυγμα ἀπό κάποιον ἀπερίτμητο. Ὁ Παῦλος λοιπόν γιά νά τούς προσεγγίση κάνει αὐτή τήν Οἰκονομία καί περιτέμνει τόν Τιμόθεο, μολονότι αὐτό εἶχε ἀπαγορευθῆ ἀπό τήν Ἀποστολική Σύνοδο (Πραξ. 15, 1-31). Αὐτό τό ἔκανε μέ πολλή σύνεσι καί πρός τό συμφέρον τῶν πολλῶν. Ὁ σκοπός του ἦτο ἡ οἰκοδομή τῆς Ἐκκλησίας καί τό ἀποτέλεσμα ἦτο ὅτι «ἐπερίσσευον τῷ ἀριθμῷ καθ’ ἡμέραν», δηλαδή ὁ ἀριθμός τῶν πιστῶν κάθε ἡμέρα ἐμεγάλωνε.

Ἄς κάνωμε τώρα αὐτούς τούς ἀνθρωπίνους συλλογισμούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι διάχυτοι εἰς
τίς ἡμέρες μας. Ἄν ὁ Παῦλος ἐσκέπτετο ὅτι ἡ διδασκαλία του, ἡ ὁποία μάλιστα μέ ἀγῶνα
κατωχυρώθηκε ἀπό τήν Ἀποστολική Σύνοδο, ἦταν ὅτι δέν ἐχρειάζετο πρός σωτηρία ἡ
περιτομή, αὐτός λοιπόν θά ἐτοποθετοῦσε στούς στενούς του συνεργάτες τόν Τιμόθεο, χωρίς νά τοῦ κάνη περιτομή, καί ὅσοι ἤθελαν ἀπό τούς Ἑβραίους ἄς πίστευαν καί ὅσοι δέν ἤθελαν ἤ ἐσκανδαλίζοντο ἀπό αὐτό ἄς ἔμεναν στήν πλάνη των. Ἡ Ἀκρίβεια αὐτή ἀσφαλῶς θά ἐστεροῦσε πολλούς πιστούς ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἡ Ἐκκλησία μέ τήν Ἀκρίβεια αὐτή δέν θά οἰκοδομεῖτο. Διά τῆς Οἰκονομίας λοιπόν αὐτῆς καί μάλιστα σέ θέμα εἰς τό ὁποῖο ὑπῆρχε Συνοδική ἀπόφασις τῶν Ἀποστόλων, εὐκόλυνε τρόπον τινα την ἐπιστροφή τῶν Ἐβραίων πρός τόν Χριστό. Ἀπό τήν διδασκαλία, ἐν κατακλεῖδι, αὐτή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τοῦ Χρυσορρήμονος ἁγίου κατανοοῦμε ὅτι οἱ Οἰκονομίες γίνονται γιά νά βοηθήσουν τήν σωτηρία καί κυρίως τήν ἐπιστροφή τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν πλάνη, τήν αἵρεσι κλπ.

Ἄν τώρα κάποιος ἰσχυρισθῆ ὅτι ἐγώ κατ’ οἰκονομίαν θά παραμείνω στούς Οἰκουμενιστές Ἐπισκόπους καί στόν πνευματικό μου ἤ θά τούς μνημονεύω κλπ. ἐδῶ ἀσφαλῶς δέν πρόκειται περί Οἰκονομίας ἀλλά περί πλάνης, διότι αὐτή ἡ θεωρούμενη
Οἰκονομία δέν ὁδηγεῖ πρός σωτηρία, πρός ἐπιστροφή ἀπό τήν πλάνη καί τήν αἵρεσι, ἀλλά ἀπεναντίας σέ δεσμεύει ἄρρηκτα μέ τήν πλάνη καί τήν αἵρεσι καί σέ τοποθετεῖ μονίμως στόστόμα τοῦ λύκου. Τό ἴδιο ἰσχύει βεβαίως καί γιά τίς θεωρίες τοῦ «ἄχρι καιροῦ», τοῦ «κοινοῦ ποτηρίου», κλπ., διότι ὅλες αὐτές οἱ θεωρίες ἕνα σκοπό καί ἀποτέλεσμα ἔχουν, τήν παραμονή ἐσαεί καί εἰς αἰῶνας αἰώνων εἰς τό στόμα τοῦ λύκου.