Ο Γιατρός του Κόσμου Γ. Μουζάλας μιλάει για την αποστολή στο Κομπάνι στην Π. Τσαπανίδου

Η Διερευνητική Αποστολή των Γιατρών του Κόσμου επιχείρησε τον Οκτώβριο του 2014 να πάει στο Κομπάνι, στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Αλλά στάθηκε αδύνατον, λόγω του πολέμου. Ο κίνδυνος ήταν τεράστιος καθώς οι μάχες γίνονταν προς την μεριά της αποστολής. Η Διερευνητική Αποστολή των Γιατρών του Κόσμου κατάφερε να κινηθεί στο Σορούτς και τα χωριά -περιοχές στην γραμμή των συνόρων με το Κομπάνι.
Το Σορούτς είναι η μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας (περίπου 100.000 κάτοικοι) δίπλα στα σύνορα με το Κομπάνι. Φτάνοντας στην άκρη της πόλης Σουρούτς, απείχαμε μόλις 500 μέτρα από τις μάχες στο Κομπάνι.
Το Σουρούτς δέχεται καθημερινώς τους πρόσφυγες από το Κομπάνι, νοσηλεύει τους αρρώστους και τους τραυματίες, θάβει τους νεκρούς του πολέμου... Η πλειοψηφία των κατοίκων του Σουρούτς (90%) όπως και του Κομπάνι, είναι Κούρδοι στην καταγωγή. Οι ίδιοι προσδιορίζονται ως Κούρδοι και στην εθνότητα. Πέραν αυτού, οι κάτοικοι των δυο περιοχών δένονται με τους γνωστούς πολυπλόκαμους συγγενικούς δεσμούς της Ανατολής.
Η Διερευνητική Αποστολή των Γιατρών του Κόσμου, με μεγάλη εμπειρία σε παρόμοιες αποστολές, βρέθηκε μπροστά σε μια έκπληξη. Ουδέποτε άλλοτε είδαμε μια τόσο μεγάλη δυστυχία να αντιμετωπίζεται με τόση αξιοπρέπεια και περηφάνεια. Όπου πήγαμε, στα στρατόπεδα προσφύγων και στα σύνορα, πουθενά δεν αντιμετωπίσαμε φαινόμενα επαιτείας, εξαθλίωσης, εγκατάλειψης του άλλου ή αυτοεγκατάλειψης.
Αντίθετα, βρεθήκαμε μπροστά σε μια πετυχημένη προσπάθεια συλλογικής διεκδίκησης βελτίωσης της κατάστασης. Η συμμετοχή και η εθελοντική προσφορά έχουν εξοστρακίσει από την πόλη και τους πρόσφυγες, τόσο την παραίτηση όσο και τη μιζέρια. Παντού, είδαμε αξιοπρεπείς και περήφανους ανθρώπους...