Ornithogalum narbonense ή Ορνιθόγαλο της Ναρμπόν

Το Ornithogalum narbonense είναι ένα από τα πιο κοινά είδη Ορνιθόγαλου στη λεκάνη της Μεσογείου. Το όνομα του είδους narbonense αναφέρεται στη γαλλική πόλη Narbonne. Στην αγγλική βιβλιογραφία είναι γνωστό ως "Narbonne star-of-Bethlehem". Στην Ελλάδα και για το μη εξειδικευμένο κοινό δεν υπάρχει διακριτικό κοινό όνομα. Κάποιος που γνωρίζει λίγο καλύτερα και δεν το ονομάσει γενικά αγριολούλουδο, μπορεί γενικά να το κατατάξει ως Ορνιθόγαλο ή Άστρο την Βηθλεέμ ή δάκρυ της Παναγίας, που όμως ισχύει περισσότερο για το Ornithogalum umbellatum, για το οποίο έχω γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση.
Είναι ένα πολυετές βολβώδες φυτό, ύψους 40-60 εκ. Τα φύλλα, ανά 4-6, αναπτύσσονται από το βολβό, σε σχήμα λόγχης, πολύ μακρύ, στενό, διοχετευμένο κάτω, μήκους 20-40 εκ. και πλάτους 8-15 χιλιοστών και παραμένουν μέχρι την ανθοφορία.
Τα αστεροειδή άνθη, χωρίς άρωμα, αναπτύσσονται όρθια, σε επιμήκεις όμορφες ταξιανθίες βότρεις σε σχήμα πυραμίδας, από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο.
Κάθε ταξιανθία περιέχει 25 έως 50 σπειροειδώς διατεταγμένα, ερμαφρόδιτα λουλούδια, τα οποία ανθίζουν πρώτα στο κάτω μέρος και στη συνέχεια προς την κορυφή. Τα λουλούδια κλείνουν ξανά πάνω στο στέλεχος καθώς αναπτύσσεται ο καρπός. Κάθε άνθος έχει ποδίσκο και βράκτιο λεπτό και μυτερό. Τα πέταλα του περιανθίου είναι λευκά γαλακτόχρωμα στο εσωτερικό τους, ενώ εξωτερικά έχουν στενές πράσινες λωρίδες σχήματος γλώσσας. Οι στήμονες έχουν λευκά και παχιά νήματα και σχηματίζουν ένα είδος λευκής κορώνας στο κέντρο του άνθους. Οι καρποί είναι κάψες ωοειδείς, με πολυάριθμα σπέρματα.
Αναπτύσσεται σε αμμώδη ή αργιλώδη εδάφη, σε δασικές εκτάσεις με αειθαλείς θάμνους, χαμηλά δέντρα, χωράφια και ξηρές περιοχές, σε βραχώδη εδάφη, αμπελώνες και ελαιώνες. Τα λουλούδια τα επικονιάζουν τα διάφορα έντομα. Οι σπόροι διαδίδονται από τον άνεμο. Οι βολβοί έχουν ωοειδή διάμετρο 2-2,5 εκ. καλύπτονται με γκρι-λευκό χιτώνα και βρίσκονται 10 έως 15 εκ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
Και το Ornithogalum narbonense, όπως όλα τα Ορνιθόγαλα είναι επικίνδυνο για τους ανθρώπους και τα ζώα. Το συγκεκριμένο φυτό το φωτογράφησα στις 5 Μαΐου 2020 στην περιοχή της Κιάφας, στην Μάνδρα Αττικής.