ΤΕΜΠΗ: Το αόρατο ΨΥΧΙΚΟ ΣΟΚ και ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ! #τέμπη

preview_player
Показать описание
Σε αυτό το βίντεο θα μάθεις για το πώς μια μαζική τραγωδια αφήνει ένα αόρατο ψυχικό αποτύπωμα που μπορεί να σε επηρεάζει ασυνείδητα για αρκετό καιρό μετά, και πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό. Εδώ θα σου δείξω πώς οι μαζικές τραγωδίες μας αλλάζουν, ακόμα και αν νομίζουμε ότι πέρασαν και δεν μας αγγίζουν πλέον. Και – το πιο σημαντικό – τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό.

📚 Mπορείς να παραγγείλεις το βιβλίο μου "ΜΑΘΕ ΑΓΑΠΗΣΕ ΖΗΣΕ", των εκδόσεων Key Books, με έκπτωση 10% κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:

📚Mπορείς να παραγγείλεις το βιβλίο μου "Σου αξίζει να ευτυχήσεις", των εκδόσεων Key Books, με έκπτωση 10% κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:

💗 Follow me on Facebook: @Agnes Alice Mariakaki

Disclaimer: το περιεχόμενο σε αυτό το κανάλι έχει αποκλειστικά εκπαιδευτικό στόχο και δεν αποτελεί θεραπευτικό μέσο. Το σύνολο του περιεχομένου του καναλιού δεν αντικαθιστά την ιατρική, ψυχιατρική ή ψυχολογική βοήθεια και υποστήριξη, και η αλληλεπίδραση με το κανάλι και τη δημιουργό δεν έχει στόxο να αποτελεί μέρος θεραπευτικού σχήματος. Οι πληροφορίες και το περιεχόμενο των βίντεο είναι καθαρά για ενημέρωση!

Aπαgορεύεται η αναδημοσίευση αποσπασμάτων ή ολόκληρων βίντεο για οποιοδήποτε λόγο χωρίς γραπτή άδεια.

Στα σχόλια μπορείτε να δημοσιεύετε την άποψη σας σχετικά με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το βίντεο. Υβριστικά ή προσβλητικά σχόλια, όπου εντοπίζονται, θα διαγράφονται.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Καλημέρα, κυρία Μαριακάκη. Σας ευχαριστούμε πολύ για μία ακόμη φορά. Πριν από περίπου 35 χρόνια, ταξίδευα πολύ συχνά, με τον "Μουτζούρη", όπως λέγαμε τότε το τρένο Αθήνα-Θεσ/νίκη, λόγω σπουδών στο ΑΠΘ. Έχω τόσες πολλές αναμνήσεις από τις άπειρες καθυστερήσεις και τον απίθανο κόσμο που είχα γνωρίσει στις πολλές ώρες που διαρκούσε το ταξίδι. Ποτέ όμως δεν είχα φοβηθεί για τη ζωή μου. Τώρα όλα έχουν αλλάξει. Λίγο πριν το τραγικό γεγονός είχα ξανακάνει τη διαδρομή με την 18χρονη κόρη μου. Ήμουν χαρούμενη που μοιραζόμουν μαζί της την ίδια εμπερία. Τώρα τρέμω. Σκέφτομαι ότι από καθαρή τύχη δεν ήμασταν εμείς τα θύματα μιας προδιαγεγραμμένης τραγωδίας. Αλλά εκτός από το αίσθημα της βαθιάς λύπης και ανασφάλειας, υπάρχει και το αίσθημα της οργής. Γιατί αποκαλύπτεται ότι δεν τους ενδιαφέρουμε ως πολίτες. Αυτό το είχαμε καταλάβει, αλλά τώρα είναι πλέον εντελώς απροκάλυπτο! Μας βλέπουν ως ανθρωπάκια, νούμερα, ψηφοφόρους. Και αυτό πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξει! Όσο εσωτερική συγκρότηση και να έχουμε, χρειαζόμαστε μία κοινωνία που να μας επιτρέπει να ζούμε με αξιοπρέπεια. Αυτό μας το έχουν στερήσει: δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη!

mariabanini
Автор

Πολύ οργή, θλίψη, και θυμό για αυτά που γίνονται στη χώρα μας... λυπάμαι..
Καλό υπόλοιπο Κυριακής ❤

pitsakarouni
Автор

"τι μπορώ να κάνω σήμερα για να νοιαστω για τον εαυτό μου και όσους αγαπω?" - Να βρω όσους νιώθουν σαν κι εμένα και να βγω στο δρόμο μαζί τους για να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν!

kostisv
Автор

Χτυπήσατε φλέβα. Ετσι ακριβώς αισθάνονται οι άνθρωποι με στοιχειώδη ανθρωπιά. Μας βοηθάτε να μην μας καταπιεί ο πόνος κ το αδικο.🌹

katerinakretsi
Автор

Καλημέρα.Ο άδικος χαμός, ο τεράστιος αγιάτρευτος πόνος των συγγενών, η αδιαφορία και η ατιμωρησία των υπευθύνωνκαι η κοροιδία, πονάνε ΠΟΛΥ!!! 😂❤❤❤

litsazaf
Автор

Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσουν και να ηρεμήσουν. Μια ζωή θα έχουν εφιάλτες όλοι. Είναι σκληρές καταστάσεις. Όσο και να ξεχάσεις πάντα κάτι θα πυροδοτεί.

anastasiakyriakidou
Автор

Κυρία Αγνή μου με σοβαρότητα και επιστημονικά προσεγγίσατε αυτό το σοβαρό θέμα. Πραγματική βοήθεια για τους ανθρώπους 😊😊

stellafurkioti
Автор

Είναι τόσο ανακουφιστικό που ένας ειδικός καταπιάνεται με αυτό το θέμα! Η φωτιά στο Μάτι με καθήλωσε σε θλίψη για εβδομάδες, έκλαιγα, το στομάχι μου ηταν κόμπος και ας μην είχα κάποιον δικό μου άνθρωπο ή γνωστό άμεσα στα θυματα.. Τώρα με τα Τέμπη παλι επηρεαστηκα πολυ.

AmandaKapa-jr
Автор

Καλημέρα σας.Με έχετε καλύψει απόλυτα.Ναι πλέον σε αυτή τη χώρα νιώθω οργή και θυμό.Προσπαθω να προχωρήσω σε ατομικό επίπεδο, να βοηθήσω τα παιδιά μου και τα άλλα παιδιά που διδάσκω, είμαι εκπαιδευτικος, αλλά δεν αντέχω κι όλα τα άλλα που είναι καθημερινά καταιγιστικα.Οταν ακούω βιβντεο σαν και το δικό σας μας, όντως με βοηθάω να ζω πιο συγκροτημενα και να έχω ψυχική ανεκτικότητα.. Σας ευχαριστώ πολύ, νιώθω ότι όλοι αξίζουμε κάτι καλύτερο σε αυτή τη χώρα...

mariamprati
Автор

Ακούγοντας μια κοπέλα που επέζησε κατάλαβα ότι κάτι σε μετατραυματικό στρες υπάρχει. Δύσκολο αυτό να ξεπεραστεί αν και όχι ακατόρθωτο και το εύχομαι να το ξεπεράσει αν και κανείς μας δεν θα ξεπεράσει το γεγονός ότι ζούμε σε μία χώρα που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία μπροστά στα λεφτά και αυτοί που τα πάντα τα έκαναν για την τσέπη τους κατηγορούν συγγενείς επειδή νομίζουν ότι όλοι έχουν τέτοιες προθέσεις. Κατηγορούν κι όλους εμάς ότι στηρίζουμε μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης λες κι έπρεπε να χειροκροταμε το τσίρκο. Είναι τραγικά αυτά που συμβαίνουν και δεν ξεχνιούνται με τίποτα.

midnightlover
Автор

Καθε φορά που αγκαλιάζω τον γιο μου...μα κάθε φορά. Σκέφτομαι τους γονείς που εχασαν τα παιδιά τους αδικα τοσο άδικα...τον αγκαλιαζω πιο σφιχτά κ τρομαζω στην ιδέα...ναι εχουν αλλάξει πολλά...δεν καταφερνω απλα να ειμαι καλά , οταν γυρω μου συμβαίνουν όλα αυτα τα απάνθρωπα

IOULIA-mc
Автор

στο μόνο που διαφωνώ είναι το θέμα εμπιστοσύνης στο κράτος. Όχι δεν θα έπρεπε να το εμπιστευόμαστε έτσι όπως είναι εδώ και δεκαετίες γιατί πραγματικά θέτουμε την ασφάλεια και τον εαυτό μας σε κίνδυνο.

hydrangea
Автор

Σ'ευχαριστούμε Αγνή που ξεμπερδεύεις το κουβάρι των συναισθημάτων μας ❤❤❤

ApostoliaKarathanasiou
Автор

Ευχαριστω Αγνη Αλικη μου...με βοηθησες πολυ να φυγω απο τη ΜΑΤΑΙΩΣΗ.
Ειμαι συνταξιουχος πια σιδηροδρομικος και αυτα που γραφω τα γραφω κλαιγοντας

ΜανταλεναΜιχαλοπουλου
Автор

Το αόρατο ψυχικό τραύμα 💔 πόσο εύστοχος ορισμός.. και για το μωράκι που κακοποιήθηκε επίσης νιώθουμε έτσι και για πολλά άλλα! ..και χρειαζόμαστε την ψυχική στήριξη.
Ευχαριστούμε για την ευγενική σου παρουσία και την ανεκτίμητη βοήθεια που μας προσφέρεις απλόχερα ❤️🌹

BrigitteLebens
Автор

Και πέρα από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, τη φρίκη όσων συνέβησαν και δυστυχώς συμβαίνουν ακόμα, το σημερινό επεισόδιό σας με βαζει να σκεφτώ: Συγγενικά μου πρόσωπα, που έζησαν παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν, σε ηλικία πολύ τρυφερή. Διακρίνω στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους έλλειψη εμπιστοσύνης και δυσπιστία προς τους γύρω τους... Άραγε να υπάρχει και άλλη εξήγηση για αυτό;! Ευχαριστώ για το φως που ανάψατε στη σκέψη μου.

anatog_
Автор

Σ'ευχαριστουμε που μοιράζεσαι τις γνώσεις σου με μας

mailindakoliou
Автор

Καλή Κυριακή, όμορφή μου συναίσθημα αφήνει ένα αποτύπωμα...προσπαθώ να γίνω ένα πιο ηθικό άτομο...δράση τώρα...ψυχραιμία,

voulisif
Автор

Δεν υπάρχει κανείς που έχει συγχωρέσει αυτό το τερατώδες έγκλημα και δεν κουνιέται φύλλο, κραυγές, τσιριδες, άλλοι με εσωτερική διαμαρτυρία, , , και στο φινάλε οι υπεύθυνοι μας κουνάνε και το δάχτυλο, τι κατάντια, πώς να τα σηκώσουμε όλα αυτά, Αγνή μας, δεν είναι πρώτη φορά δυστυχώς 😮

CuzinaGias
Автор

Καλημέρα, Αγνή, μου, τραύματα, δυσβακτα, Αγνή, μου!!!❤❤❤

ΚατεριναΔημοπουλου-πχ