Ekonomide Görünüm - 19 Aralık 2016 (Erkan Güral)

Ekonomide Görünüm'de Serdar Kuter ve konuğu, Türkiye Genç İş Adamları Konfedirasyonu Genel Başkanı aynı zamanda Kütahya Seramik Yönetim Kurulu Başkanı Erkan Güral ile Türkiye'nin Ekonomisi değerlendirildi...

#Habertürk
#Haber
#Gündem

[meliksahbuyuksvac]

Öncelikle Erkan GÜRAL Bey'e, biraz tebessüm biraz da şaşkınlık ile bir kaç cevap vermek isterim;

Her ne kadar sektörlerimiz farklı olsalar da, "iş beğenmeme" ve "mülakkat konuşmaları" hakkında kendi tecrübelerimi aktarmak isterim. Henüz 3 senelik işsiz bir İç Mimar'ım; okul sonrası askerlik ve arkasından sıcağı sıcağına çalışmaya başladım. 2 sene her şey güzel gitti, yeni bir mezuna göre çalışma şartlarım maaşım güzeldi. Şirketler artık, inşaat sektöründe süreli sözleşmeli olarak çalışan almaya başladıklarından dolayı inşaat bitiminde çalıştığım yerden ayrıldım.

Aynı anda hedefim daha iyi bir iş ve uzun vadeli olmasıydı. Ancak mülakatlarda karşılaştığım sorular adeta şok ediciydi. Ben "araba veriyor musunuz ?" sorusunu bırakın, akbil verseler razı durumda biriyim. Yemek ya yoldan birini verseler bile razı biriyim. Lakin gelin görün ki özgeçmişimde 2 senelik tecrübe yazmasına rağmen, mülakattaki personel sizin kendi gözünüzde de değerini düşürmeniz için 5 senelik tecrübe arıyormuşcasına sorular soruyorlar. Bu yaşadığım 1 değil, 2 değil defalarca kez oldu. Maaş konusuna hiç girmiyorum bile, asgari ücretin biraz üzerinde tekliflerle adeta sizi sektörden uzak tutmaya çalışıyor gibiler.

Evet, kabul ediyorum iş beğenmeme sorunu belli sektörlerde var ancak tüm işsizleri buna bağlamak açıkcası beni şaşırttı. Etrafımda benim gibi yüzlercesini size gösterebilirim. Hatta diplomamı ayaklar altına almamak adına, asgari ücretle ve gururla tezgahtarlık yapmış biri olarak söylüyorum bunları. Ve Türkiye'de asıl sorunu size belirteyim, normal bir firmanın bir ofis müdürünün altında 100 bin tl'lik araba, elinde 4 bin tl'lik bir telefon varken; bu müdürün günlük yemeği bile 100 tl'nin altına düşmezken, maaşı 20 bin tl'nin üzerindeyken, lütfen gençlerden başarılı olmalarını beklemeyin.

Türkiye'deki sorun, genç insanlara başarı, gelecek ve pozisyon şansı sunulmaması sorunudur. Elbette meslekte 20 yıllık bir müdürün benimle mukayesesi olamaz ancak anlatmak istediğim kaba tabirle sizinle mülakatta at pazarlığına girip 100 tl'lik yol parası hesabına giren biri varsa, çalışan adayının "sizde araba var mı ?" sorusu bana göre haklıdır.

Yaşadığım için söylüyorum, proje müdürü karşıma oturdu; benim öz geçmişimi 2 yıllık emeğimin olduğu dosyaları + 4 yıllık üniversite projelerimi bir kenara atıp elindeki telefonla yol paramın hesabını yapmaya başladı. Burada bir firmayı lekelemek için isim vermeyeceğim ancak firmanın ismini duysanız şaşırdınız buna da eminim.

Firmanız için çalışan bulamamanız hakkında bir kaç genel tabir kullanacağım. Malesef ki hiç birimiz lise çağlarımızda hangi mesleğe yöneleceğimiz konusunda öneri, rehberlik, yol gösterici birini bulamıyoruz. Çoğumuz şans eseri bölümlere girip mezun oluyoruz. Bu ülkede şuan en çok ihtiyaç olan mesleklerden birisi "kaynak ustalığı" dır ama ustalık, çıraklık bu ülkede hala kötü, cahillerin yaptığı bir meslekmiş gibi tanıtılıyor. İnşaatta görev almış bir mimar olarak, ustanın emeğini iyi bilirim. Lakin bunu ben kendi gözlerimle görerek öğrendim ve çoğu insandan bunu görmelerini bekleyemem.

Eğer eğitim sistemi, ülkenin ne kadar doktora, ne kadar mühendise, ustaya, çırağa ihtiyacı olduğunu belirler ve her dönemde üniversite bölümlerini buna göre ayarlayıp, lise çağındaki gençleri yeteneklerine göre yönlendirirse ülkede işsizlik sorunu o zaman kalkar.

Uzun yazımı da yine kendi tecrübemle kapatmak isterim; yurt dışına Avrupa'ya Amerika'ya gidip, üniversite mezunu biri olarak kendinizi tanıttığınızda insanların size ne kadar saygıyla baktığını fark edersiniz. Ülkemizde ise; bir üniversite mezununa "potansiyel işsiz" gözüyle bakılmaktadır. Suç, bu ülkenin gençlerinde değil; onlara yol gösterecek ağabeylerinin olmamasından kaynaklanmaktadır.