ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ ΜΑΝΑΡΩΛΗΣ - ΡΙΖΙΤΙΚΟ ΓΕΥΓΕΣΑΙ ΓΙΕ ΜΟΥ - ΡΙΖΙΤΙΚΑ, Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ Αγώνων 1981 RIZITIKO SONG

-Γεύγεσαι γιε μου, γεύγεσαι, χαροκοπάς και πίνεις
κι οι Τούρκοι σε πλακώσανε, κι οι Τούρκοι σε πλακώνουν.
-Πρόβαλε μάνα μου να δεις πόσες χιλιάδες είναι
κι΄ αν είναι δυο, να γεύγωμαι, κι αν είναι τρεις να πίνω
μ΄ αν είναι περισσότεροι να βάλω τ΄ άρματά μου.

Ο Χαρίδημος Μαναρώλης (το διαβάσαμε και Μαναρόλης) από τους Λάκκους Χανίων, τραγουδώντας αυτό το τραγούδι βραβεύτηκε με το Β΄ βραβείο σε Αγώνες Ριζίτικου στα Ανώγεια το 1981. Στη φωτογραφία του. που βρήκα στο site που αναφέρεται, κατά σύμπτωση ο Χ. Μαναρώλης είναι στην εξέδρα εκείνης την εκδήλωσης!. Λόγω φθοράς της ταινίας της κασέτας, το Ριζίτικο στο βίντεο δεν ολοκληρώνεται.. Ένα άλλο πρόβλημα, είναι το ότι λόγω διαφορετικής ταχύτητας εγγραφής κι αναπαραγωγής (για πολλούς λόγους) σε κάθε τραγούδι κασέτας που είχα γράψει εγώ δηλ. που δεν είναι δισκογραφικής εταιρείας, σήμερα πρέπει να γίνεται ρύθμιση ώστε ο ήχος να προσεγγίζει τον αρχικό.. Στους Λάκκους Χανίων κατοικούν απόγονοι των Βυζαντινών αρχοντόπουλων, όπως και σε πολλές άλλες επαρχίες της Κρήτης οι κάτοικοι είναι απόγονοι "Βυζαντινών" που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Κρήτη επί Νικηφόρου Φωκά κι αργότερα, γι΄αυτό εκ παραδόσεως είναι γνήσιοι εκφραστές των τραγουδιών αυτών, των Ριζίτικων, που εκτός από την γνωστή ετυμολογία (που άδονται στις υπώρειες, στις Ρίζες των Λευκών Ορέων) πρότεινα και μια άλλη ετυμολογική προσέγγιση: Όπως λέμε:Τραγούδια Νησιώτικα, Ηπειρώτικα, Ρεμπέτικα, Δημοτικά (του Δήμου, του λαού), Λαϊκά, Χανιώτικα, Κισσαμίτικα, κλπ. κλπ. έτσι χαρακτηρίζονται ως Ριζίτικα τα τραγούδια της ρίζας μας, της γενιάς μας, παραδοσιακά τα χαρακτηρίζουμε σήμερα, πατροπαράδοτα, που περιέχουν και θέματα σχετικά με τις ρίζες και την καταγωγή όσων τα διασώζουν από πατέρα σε γιο και τα τραγουδούν ως τις μέρες μας (θέματα σχετικά με Αντριανούπολη της Θράκης, την Πόλη, την Αγια Σοφιά, τον Κωνσταντή - Κων/νος Παλαιολόγος που εδικονίζετο στα ξένα, τον Διγενή Ακρίτα, που ψυχομαχεί, που παλεύει με το Χάροντα, θέματα απρόσμενα για κάποιον αμέτοχο των ιστορικών λεπτομερειών, όπως: Αρμένου γιος, Βασιλιάς και Μαυριανός, εκατοδυο Αρχοντόπουλα, οι Σέρβοι κι οι Σαρακηνοί..., του Σερβο-Γιάννη ο γιος ζητά του Διγενή την κόρη, η στράτα τω Μουσούρω (βυζαντινός άρχοντας που μετοίκησε στην Κρήτη), Άρχοντες του Σαλονικιού (Θεσσαλονίκης), κάτω στη Δάφνη ποταμό, και "χίλια δυο" θέματα σχετικά με τις Βόρειες επαρχίες της Ελλαδικής επικράτειας επί Βυζαντίου, θέματα, αφού τα τραγούδια αυτά διαιωνίζουν τη μουσική παράδοση της ρίζας μας, που δεν είναι άλλη παρά η πανάρχαια Ελληνική μουσική παράδοση, που μεταλαμπαδεύτηκε ήδη από τον Μ. Αλέξανδρο σ΄όλες τις παραμεσόγειες χώρες και όχι μόνο. Και βέβαια κάτοικοι των βορείων επαρχιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, επί Νικηφόρου Φωκά και με τα 12 αρχοντόπουλα πριν από 1000 χρόνια εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, μεταφέροντας τα τραγούδια τους. Και βέβαια Κρήτες πολέμησαν στην Πόλη το 1453, άδοντες τα Ριζίτικα, μεταφέροντας κατά την επιστροφή τους, τους σκοπούς στην Κρήτη.Από τη Μίλατο της Κρήτης, Κρήτες είχαν αποικίσει κατά την αρχαιότητα στη Μίλητο της Μ.Ασίας, η οποία επεξέτεινε τις αποικίες ατον Εύξεινο Πόντο. Κρήτες συμμετείχαν ως τοξότες στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου, Κρητικός ήταν ο Ναύαρχος του στόλου του Μ. Αλεξάνδρου, ο Νέαρχος, μόνο προς τιμή των Κρητών απ΄ όλους τους λαούς που τον ακολούθησαν, ο Μέγας Αλέξανδρος, ονόμασε πόλη που ίδρυσε, την Κρητώνπολη ή Κρητόπολη. Και οι Βορειοελλαδίτες, Μικρασιάτες, Μακεδόνες, Πόντιοι κι άλλοι Χριστιανοί του Βυζαντίου, όπως Αρμένιοι συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Κρήτης από τους Άραβες με αρχηγό το Νικηφόρο Φωκά. Δεν είναι δυνατό από μνήμης να απαριθμηθούν οι δεσμοί αίματος Βόρειου και Νότιου Ελληνισμού. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! το ότι μετά την άλωση της Πόλης το 1453 η Κρήτη έγινε το κέντρο της βυζαντινής εκκλησιαστικής και κοσμικής μουσικής και εν γένει παράδοσης, αφού λόγιοι, μουσικοί, Βυζαντινοί κατέφυγαν στην Κρήτη που τότε ήταν Ενετοκρατούμενη; Τη συγχώνευση των Ενετών με τους Έλληνες, ώστε και σήμερα επώνυμα όπως Μπαντουβάς και Τζενάκης να θυμίζουν Πάδοβα και Γένοβα; Την μεταλαμπάδευση της Κρητικής μουσικής και πολιτιστικής κουλτούρας στα Επτάνησα, και σε άλλα νησιά, όπως στη Μήλο, στη Νάξο, στην Πάρο, κ.λπ. κατά τη μαζική μετανάστευση Κρητών εκεί, όταν αργότερα η Κρήτη κατελήφθη από τους Τούρκους; Εξηγείται πολλαπλά η αγάπη των Κρητών για τη Μακεδονία κι εν γένει για τη βόρεια Ελλάδα ώστε να δώσουν το "παρών" , το αίμα και τη ζωή τους για την ελευθερία της; Σταματώ. Ευχαριστώ. Σημειώνω ότι το αμάν, αμάν ωχ αμάν, που κατά παράδοσιν άδει ο Χαρίδημος Μαναρώλης στη μαντινάδα σε αργό σκοπό συρτού, ( 0:19 - 0:37 ) θεωρώ κι εγώ πως δεν είναι όπως νομίζεται, λέξη Τούρκικης προελεύσεως, αλλά είναι λέξη που κατά πολλούς ετυμολογείται από το αμήν, το Εβραϊκό και παγκόσμιο, όπως λέμε και: ναι, αμέ! (γιατί όχι και σε συνδυασμό, όπως σκέφτομαι, με το οίμοι των Ελλήνων). #Ριζίτικα #Ριζιτικα #ριζιτικα #ριζίτικα #rizitika #rizitika #rizitiko #Rizitiko #Ριζίτικο #Ριζίτικο #ριζιτικο #ριζίτικο #ΡΙΖΙΤΙΚΟ #ΡΙΖΙΤΙΚΑ