Lyrics
Και τριγυρνάμε μες στη νύχτα σαν αλήτες κλειδωμένοι μέσα μας σαν ισοβίτες προβλήματα κουνούπια και οικογένειας οι σίτες
τσιμπημένες μουδιασμένες καληνύχτες
Έχουμε χαλάσει με ότι έχουμε ανάψει
Την όψη της αγνότητας πια έχουμε διαγράψει Και όσο το μυαλό μου ψάχνει τρόπους να αποδράσει ο εαυτός μου στον καθρέφτη απειλεί πως θα τον σπάσει
πού χάθηκες μου λες; Πάει ο χαβαλές
κόπηκε ο θόρυβος που έφερναν οι επιδρομές
σε πάρκα και πλατείες και πολυκατοικίες
με γείτονες ρουφιάνους που φέρναν αστυνομίες
Οπότε πάλι ξημερώματα στο τμήμα
-Πιτσιρίκο πια Ξεκόλλα θα μπλέξεις και είναι κρίμα
-Πατερα οταν σε κοίταξα έτρεμε κάθε μου βήμα
Γιατί έχω μπει στον πόλεμο που είσαι θύτης και θύμα
αν δεν καεί η σβάστιγκα δεν μπαίνω μες στο μνήμα
θα πάρω αμπάριζα τον καθέ μπάσταρδο με σήμα
αλλιώς θα φύγω δεν με σηκώνει πια το κλίμα σιχαμάρα εμπόδια σε κάθε βήμα
....
Λες Η ζωή είναι παιχνίδι ευφυίας?
Τολμάς να λες αλήθεια με συνέπειες να βλέπεις Προς το τέλος της ευθείας
άνευ λόγου και αιτίας πληγώνουμε σωστούς ανθρώπους λόγω μαλακίας
κάπου εδώ Συγγνώμη να σου πω
Έπρεπε κάπως να σκεφτώ πιο λογικά
εγώ που στη ζωή μου μπούχτισα τρικλοποδιά να καταλήγω ολο λάθος να σου φέρομαι συχνά
να αλλάξει Προσπαθώ για αυτό και μένω εδώ
τα βράδια που κοιμάσαι στέκομαι και σε κοιτώ να μη χάσω τα λεπτό σου να σε έχω στο πλευρό μου
κι έτσι απλά να προχωρώ μπροστά
πρώτη φορά που ένιωσα πως κάτι πάει σωστά μα το κατέστρεψα, όπως και τα υπόλοιπα
που ίδρωσα και έχτισα
μα δακρυσμένος τα Αποχαιρέτησα
μία νύχτα, όλα καταλήγουν σε μία νύχτα
οι ενοχές και οι εμμονές πάνω μου απλώς αν δίχτυα
στα νύχια της σε πιάνει μία μουδιασμένη νύστα στιγμή δεν σε ξεχνώ τα φώτα σβηστά
ποτέ δεν ξεχνώ τα μάτια κλειστά
ελα και βάλε με και εσυ ξανα μεσα στη μαύρη λίστα