Στόχος του μοναχού: Η ενσάρκωση της αγάπης

Μοναχός θα πρέπει να είναι η ενσάρκωση της αληθινής, της ευαγγελικής αγάπης. Στάρετς π. Σεραφείμ (Baradell) της Σκήτης της Παναγίας Σμολένσκ του Βαλαάμ

Στάρετς Σεραφείμ (Baradell) της Ιεράς Μονής Βαλαάμ της Ρωσίας,
μαθητής του Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ

Σεραφείμ (Μπαράελ) Βαλαάμ Ρωσίας- Батюшки Серафим Барадель-Смоленский скит Валаамского монастыря- fr. Seraphim Baradell-OuA”Πολλοί έρχονται να βρουν καταφύγιο. Κόσμος που είναι τελείως απεγνωσμένος. Η αποστολή μας εδώ είναι βέβαια η νυκτερινή προσευχή για τον κόσμο, αλλά και να δεχόμαστε κάθε άνθρωπο όπως κι αν είναι. Χωρίς να τον κρίνουμε. Νομίζω ότι το βλέμμα μας, αν είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου του Θεού, πρέπει να βλέπει πάνω από όλα. Αυτό που είναι πιο πολύτιμο: Τον άνθρωπο που υποφέρει . Να βλέπουμε σε κάθε άνθρωπο, κάθε υπόσταση, κάθε ον τον πόνο του. Και κάθε μα κάθε άνθρωπος έχει τον πόνο του, τον σταυρό του΄.

Ασφυκτιούμε από την κοσμική αγάπη, αλλά την αληθινή αγάπη, την ευαγγελική αγάπη, που συγχωρεί, που ξέρει να υπομένει, που ξέρει να είναι τρυφερή, δεν την συναντούμε πολύ συχνά. Κι αυτή την αγάπη είναι που διψάει, που έχει ανάγκη ο κόσμος, έστω κι ασυνείδητα.

Αυτό που θα έπρεπε να είναι ο μοναχός είναι η ενσάρκωση αυτής της αγάπης. Της αγάπης που συμπαθεί, της αγάπης που συγχωρεί, της αγάπης που δέχεται, της αγάπης που γιατρεύει.”