Έννοια σου Αναστασιά - Μαρίτσα Βαρβάτου

Πέρα στη Χασιά η Αναστασιά,
παίρνει ένα λεβέντη κι άναψε το γλέντι.
Ενώ ο Νότης απ’ τα Σπάτα που αγαπά τη μαυρομάτα,
ντροπιασμένος τώρα κλαίει και με τη φλογέρα λέει.
Έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά,
θα ‘ρθω γιατί το ‘χω άχτι κι όλα θα τα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω κι ένα βράδυ θα σε κλέψω,
έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά.

Στήνουνται τα αρνιά μέσ’ τη γειτονιά,
κι άνοιξαν βαρέλι που ‘χε κοκκινέλι.
Κι άντρες στου χωριού τη βρύση το χορό έχουνε στήσει,
πάλι ακούγεται από πέρα μια φωνή μέσ’ τον αέρα.

Έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά,
θα ‘ρθω γιατί το ‘χω άχτι κι όλα θα τα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω κι ένα βράδυ θα σε κλέψω,
έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά.

Κλαρίνο - Βαγγέλης Κοκκώνης
Κιθάρα - Αποστόλης Βαρβάτος
Τουμπερλέκι - Αλέκος Βαρβάτος
Αρμόνιο - Βασίλης Θεοδωρόπουλος