''SAVVATOVRADO STIN KAISARIANI'' - ''ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ΄΄

Μουσικό Σχολείο Βόλου - ''ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ''
Από την εκπομπή ''Στην Υγειά μας'' / Σπύρος Παπαδόπουλος / ΝΕΤ / 08.05.2010

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας || Κώστας Μακεδόνας

Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι
πίσω απ' το μαγέρικο του Ντελη-βοριά

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και γλυκό γλυκό ψωμί

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωμά σου μάτια
που γιομαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή
ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί

''SATURDAY NIGHT AT KAISARIANH''
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Stavros Xarchakos
First Performance: Grigoris Mpithikotsis
Other Performances: Giorgos Ntalaras || Kosta Makedonas

The afternoon seemed standing
As an old car in the uphill
Every afternoon at our old joint
Behind the cooking-house of Deli-vorias

Everything resembled heaven and homemade bread
Everything resembled heaven and sweet-sweet bread

You knew the steps, I discerned the sounds
We were lighting fires with a dead voice
At nights we were writing graffiti on the walls
We were falling crying, down with the Germans

Everything resembled heaven and homemade bread
Everything resembled heaven and bitter-bitter bread

I wonder what they envied in your pale eyes
Which are filled at early night with morning sweetness
They came and set, your deep eyes
Some Saturday Night at Kaisariani

Everything became thunder - Sea saltiness
Everything became thunder and bitter-bitter bread


''SAMEDI SOIR A KAISARIANI''
L'après-midi semblait s'être arrêté
Comme un vieux fiacre en amont
Chaque après-midi à notre refuge
Derrière la cantine de Deli-Voria

Tout semblait un ciel et du pain, fait maison
Tout semblait un ciel et du pain tout doux

Tu connaissais les pas, tu distinguais les sons
Et nous allumions des feux à voix basse
Et les nuits nous écrivions des consignes sur les murs
Nous crevions et nous braillions: A bas les Boches!

Tout semblait un ciel et du pain, fait maison
Tout semblait un ciel et du pain tout amer

Furent-ils jaloux de tes tendres yeux
Qui emplissaient le crépuscule d'une matinale douceur
Et finirent-ils par endormir tes yeux profonds
Un Samedi soir à Kaisariani...

Et tout devint une foudre saumure de l'océan
Et tout devint une foudreet du pain âpre et amer