Για να αγαπήσουν τα παιδιά τα βιβλία III - Βιβλιοσκώληκες για Γονείς ep.6

Το καλοκαίρι έφτασε και ήρθε η ώρα να κάνετε τα παιδιά σας να αγαπήσουν τα βιβλία!

-------------------------------------------------------------------------
Οι φίλοι σας σας τη σπάνε, αποκαλύπτοντας την πλοκή του βιβλίου; Πάρτε τους μια κούπα Spoileralert!
-------------------------------------------------------------------------

Δείτε τα υπόλοιπα επεισόδια "Βιβλιοσκώληκες για Γονείς" εδώ:

----------------------------------------­---------------------------------

----------------------------------------­--------------------------------

[cece_mich]

Αγαπώ πάρα πολύ αυτή τη σειρά των βίντεο! Με κάνει κάπως περήφανη που οι γονείς μου έδειξαν τον κόσμο των βιβλίων από πολύ μικρή και νομίζω ότι χρωστάω ένα μεγάλο μέρος του χαρακτήρα μου σε αυτό. Μου είχανε βγάλει κάρτα για όλες τις βιβλιοθήκες της περιοχής μας, με πήγαιναν συχνά σε βιβλιοπωλεία, και δεν ξέρω αν έγινε σκόπιμα ή κατά λάθος, πάντως εκεί κοντά στα 8-9 μου χρόνια έβρισκα αφημένα στο κομοδίνο μου παιδικά βιβλία, παραμύθια, και βιβλία της μαμάς μου με ποιήματα (η μαμά μου είναι νηπιαγωγός btw) και κάθε μεσημέρι μετά το σχολείο τα διάβαζα και τα είχα μάθει απέξω. xD Πολλές αναμνήσεις!! Εκεί στα 10-11 ξεκίνησα και με πιο μεγάλα βιβλία, Χάρι Πότερ, Ιστορία Χωρίς Τέλος κλπ. Χαχαχα σόρρι που ακούγομαι σαν σπασικλάκι, -αλλά είμαι- απλά έχω φτάσει σε μια ηλικία που εκτιμώ το καλό που έκαναν οι γονείς μου για μένα τότε. :)

[radawald]

Αν και είναι λίγο tricks όλα αυτά, συνειδητοποιώ πως και εγώ στο σπίτι ως παιδί απλά είχα διαθέσιμη μια μεγάλη βιβλιοθήκη με παιδικά βιβλία στο κατάλληλο ύψος για εμένα. Κάποια στιγμή ενδιαφέρθηκα ακριβώς γιατί υπήρχε χωρίς να με προτρέψει κανένας. Είναι απαραίτητα τα όρια στις άλλες δραστηριότητες που κάνουν τα παιδιά και τα απορροφούν, όπως τηλεόραση και βιντοπαιχνίδια. Όχι απαγόρευση αλλά σίγουρα ένα όριο, ώστε να ασχολούνται και με άλλα πράγματα.

Ωραίο κανάλι και παρουσίαση.

[KthoniaEcate]

Ο πατέρας μου είναι μεγάλος βιβλιοσκώληκας και στα παιδικά μου χρόνια τον θυμάμαι σε καθημερινή βάση με ένα βιβλίο στο χέρι. Στο σπίτι είχαμε ένα δωμάτιο-βιβλιοθήκη αποκλειστικά αφιερωμένο στο διάβασμα και αυτό που δέσποζε στα δωμάτια εμού και του αδερφού μου ήταν οι τεράστιες βιβλιοθήκες μας που κυριολεκτικά έφταναν μέχρι το ταβάνι!Πριν καν πάω σχολείο και μάθω να διαβάζω οι γονείς μου μού είχαν πάρει ένα παιδικό κασετοφωνάκι και πολλές κασέτες με ηχογραφημένα παραμύθια, όπερες (Ο Μαγεμένος Αυλός πχ) και μπαλέτα (όπως το Πουλί της Φωτιάς). Καθόμουν μόνη στο δωμάτιό μου και άκουγα συνεπαρμένη για ώωωρες!Πιστεύω πως αυτές οι κασέτες καθώς και η συνεχής εικόνα του βιβλίου στο άμεσο περιβάλλον μου συνέβαλαν εν πολλοίς στη σχέση που ανέπτυξα με το διάβασμα (καθώς και οι δήθεν απαγορεύσεις αργότερα όπως είπες κι εσύ!!Χεχε! Σ'εμένα έπιανε πολύ αυτή η τακτική!)!! :D