Vesko x Alto x Mandu - Wasted Youth

Raps by Mandu, Alto, Vesko .

Recorded, Mixed & Mastered by ΝΤΣ @Lokall .

Artwork by Red, Tazi, Mυρτώ Μαργαρίτη .

_Lyrics_

Mandu :

στα μάτια μου δάκρυα όταν της μιλάω, στο στόμα πλατύ χαμόγελο,
γελά κορίτσι ώστε να γελάω, το αύριο φαίνεται αφόρητο
το δικό της είναι στ' αθόρυβο, το δικό μου είναι αφόρτιστο ,
τυχαία θα σε πετύχω, το 'χαμε πει πως το μέλλον μας θα ναι αόριστο.
Ανασφάλεια γεμάτος είχα από παιδί απ' την κορυφή ως τα νύχια και 'γω προσπαθώ κάθε νύχτα να ξεφύγω από τα δύχτια.
Οι σκέψεις αφήνουν γεύσεις από τσιγάρα και ξύδια, τσαλακωμένα παιδιά, 3 χρόνια μένω στα ίδια.
Δάκρυα, εμετοί και λερωμένο το σεντόνι,
στο ΄χα πει ξανά πως η υπομονή σκοτώνει,
ποσά χρόνια θα περάσουν για να φύγουνε οι πόνοι,
μην φοβάσαι αν χαθούμε, αυτό που ζούμε μας ενώνει.
Πώς να δεις το μονοπάτι αν η σκέψη σε τυφλώνει,
η ζωή είναι σχοινί και το διασχίζουμε όλοι μόνοι, μα δε ξέρω ισορροπία, και το γαμήδι τεντώνει.
Ελπίδες χαμένες που ψάχνω να βρω μα έχω φτάσει σε τέλμα,
αν έχω 2 δρόμους να πάρω για σένα ζωή μου το αφήνω στο κέρμα,
2 φράσεις βαμμένες στο δέρμα και 2 στίχοι μεσ' τό μυαλό,
οι δικοί μας να παίρνουν ρεπό και ταξίδια εξωτερικό.
Δεν έχω να δώσω σε μένα πολλά, μα έχω για σκέψη τροφή,
βασιλιάς του εαυτού όμως δεν ψήνω εντολές, προς τη στέψη αποτροπή.
Για όλες τις μέρες που οσό κι αν με κοίταζα ένιωθα μόνο ντροπή,
θα κάνω πάντα κουπί, περιμέντε την αντατροπή.

Alto :

Όλο γράφω και σκέφτομαι, οι μέρες περνάνε, μεθάω και μπαίνω σε λούπες.
Το πρωί τα ξεχνάω μα ακόμα θυμάμαι ακόμα τις λέξεις που μου πες.
Χορεύουμε drill μεσ' στο αμάξι μα όταν το γράφουμε πέφτουνε κλάματα,
Να χαζεύουμε δώρα και πράγματα, αγαπάμε και νιώθουμε γάματα.
Όλο μπλέκουμε πάλι στα ίδια, το ζούμε στα άκρα, ρισκάρουμε άπειρα.
Γελάσαμε, κλάψαμε, ζήσαμε γίναμε κάποιοι όταν φάγαμε άκυρα.
Μια τρίχα που γίνεται κάγκελο, όταν κάποιος δικός μας ραπάρει,
να φωνάζω τον στίχο του Μάνου, του Vesko, σηκώνω μαζί τους τα βάρη.
Δεν είναι ταινία μου είπε μα αν θέλω έχω τόσες να πω ιστορίες,
Αν ήταν ταινία θα τελείωνε ωραία, μα ζούμε μεσ' στις αδικίες.
Χασούρες, σκοτούρες και σούρες, συνεχώς για τις ίδιες αιτίες,
Όλο διώχνω το άγχος με τζούρες, και εκείνη με δικαιολογίες.
Αδερφάκι μου ζόρια τραβάς, η μάνα σου τώρα τα μαύρα φορά,
οι ανθρώποι δεν φεύγουν αν δεν τους ξεχνάς, χαμόγελα από κάπου κοιτά,
οι αναμνήσεις και οι συμβουλές στο μυαλό τατουάζ, αυτό δεν ξεχνά,
έλα πάμε να πιούμε το βράδυ ποτό, ρίξε λίγο στο χώμα ξ α ν ά.
Κάθε χρόνο χειρότερα κι όμως το βλέπεις ακόμα το γέλιο δεν φεύγει,
το συκώτι δεν ξέρω αν είναι καλά, μα η καρδιά μας ακόμα τ' αντέχει.
Όταν πέφτουν αστέρια το εύχομαι, να μην δω για απεξάρτηση φίλο να τρέχει,
και όταν σε χάσε κάποιος κατάλαβε τότε εσένα θα ήθελε να έχει .
Απ' τον έρωτα μέχρι τον πόνο θα αρκεί μια στιγμή μονάχα για να αλλάξει,
το να με σκοτώνει της φαίνεται χόμπι, μ' ακόμα γελάω όταν κοιτάξει
Δεν πήγε ταξίδι ο φίλος Μαρόκο να φέρει την τσόκο που μας είχε τάξει,
μα τον νιώθω από τότε να χαμογελά πιο πολύ και να νιώθει εντάξει.

Vesko :

Ποτήρια με κρασιά, τα μπλέκω με διαβόλους,
δύο ρίζλα κόλλα γύρνα το απ' όλους.
Η κουλτούρα είν' απλή, όχι όλα για όλους,
κάτσε δίπλα πες μου γι' όλους σου τους φόβους.
Wasted Youth, Live Fast Die Young,
Rolling only, with the worlds' number one.
Φόρτωσε τ' αμάξι, κατεβάζω ολόκληρη ομάδα
καυλωμένη για να στείλει τον καράφλα στην πηγάδα.
Εξώφυλλα που κάναμε τζιβάνα και μπλούζες custom balaclava.
Οι σκέψεις μου, τα θέλω μου σαν δίπολο,
θα γράφω κάθε νύχτα μέχρι να μην έχω αντίπαλο,
γάμα τον αντίλογο, το μέλλον μας αμφίρροπο,
τα λόγια μου είναι κάλυκες, το στόμα μου περίστροφο.
Πάρε δύο cans, καβάτζωσε το πράμα,
δεν το κάνω για το φαίνεσθαι, το κάνω για την καύλα.
Απ' ότι φαίνεται έτσι τελειώνει, στο κάδο ό,τι μας ενώνει.
Στοκάρω τις τρύπες που μ' έχουν πληγώσει
και σε ό,τι με κόβει του κόβω την κόψη.
Το να με σκοτώνει της φαίνεται χόμπι,
τα μάτια δεν κλείνουν σαν να 'μουνα ζόμπι,
ανεκπλήρωτοι στόχοι, ανεξέλεγκτοι πόνοι,
μου λείπουν οι λόγοι να 'μαι 'δω ακόμη.
Ποιος ξέρει το αγόρι, ποιος ξέρει το ζόρι;
Δες με, δεν πέφτω, ακόμα ανασαίνω,
μ' όσο οξυγόνο μου μένει ανεβαίνω.
Σιγοσβήνω και αυτό δεν το ελέγχω,
μου λείπει να θέλω να έρθει το μέλλον.