Ντερμπεντέρισσα (1935)- Γ. Μηττάκη (Μ. Θεοδώρου, Μ. Τσάμας)

Ντερμπεντέρισσα (1935)
Σύνθεση: Μ. Θεοδώρου
Στίχοι: Μ. Τσάμας (Μάτσας)
Ερμηνεία: Γ. Μηττάκη
Δίσκος Odeon GA-1900
Στην άλλη πλευρά "Άγιε μου Σώστη"

Ένα από τα λίγα προπολεμικά τραγούδια με στίχους μας μεταφέρουν την εικόνα μίας γυναίκας που δε συμβαδίζει με τα τότε κοινωνικά πρότυπα.
Ζεί τη ζωή της χωρίς αναστολές, απολαμβάνει ηδονές δίχως να τη νοιάζει!
Βέβαια....οι στίχοι είναι(;) γραμμένοι από άντρα :)

Είμαι ντερμπεντέρισσα, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ,
βλάμισσα, σερέτισσα, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ,
βρε, ‘γώ δεν τσαντίζομαι, δε δίνω δεκαράκι
και δεν έχω στην καρδιά, νταλγκάδες και μεράκι.

Είμαι αλανιάρισσα, πω, πω, πω, πω, πω,
φίνα ματσαράγκισσα, πω, πω, πω, πω, πω,
όλα τα ανθίζομαι, για ντέρτια σαν μου λένε
και γελώ με την καρδιά, για μένανε σαν κλαίνε.

Βλάμισσα, σερέτισσα, βρε κι όξω οι καημοί,
θέλω εγώ, να ζήσω τη ζωή
κι όταν, βρε, χορτάσω πια την κάθε ηδονή,
δε με νοιάζει κι αν με ‘βρουν νεκρή.'

-Γειά σου Γεωργία να χαρώ το καταπινάρι σου!

Όξω τα τσαντίσματα, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ,
πάψε τα γλυκίσματα, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ, ωχ,
σώπα, μη μαραίνεσαι, μικρό μου, εσύ, μορτάκι
και μη βάζεις στην καρδιά, για ‘μένανε φαρμάκι.

Μες στην αγκαλίτσα μου, πω, πω, πω, πω, πω,
έλα στη φωλίτσα μου, πω, πω, πω, πω, πω,
έλα να γλεντήσουμε, απόψε, βρε, το βράδυ
και να νοιώσεις πως μεθά, της βλάμισσας το χάδι

Βλάμισσα, σερέτισσα, βρε κι όξω οι καημοί,
θέλω εγώ, να ζήσω τη ζωή
κι όταν, βρε, χορτάσω πια την κάθε ηδονή,
δε με νοιάζει κι αν με ‘βρουν νεκρή.'