Mikeius: Homo Deus - Reality Checks #13

preview_player
Показать описание

Θα μπορέσουμε ποτέ να κάνουμε upload τον εγκέφαλό μας σε έναν υπολογιστή;
Πόσο έλεγχο της ζωής μας εκχωρούμε στις σύγχρονες μηχανές;
Τι ανθεκτικότητα έχουμε αν καταρρεύσει ένα σύγχρονο κομμάτι της τεχνολογίας μας;
Υπάρχει τοίχος μεταξύ βιολογικού και ψηφιακού κόσμου;
Ποιοι είναι οι σύγχρονοι ντετέκτιβ ηθών;

Μιλάμε με τον Mike για τον αν θα μπορέσουμε ποτέ να ανεβάσουμε τον εγκέφαλό μας σε έναν υπολογιστή, τον έλεγχο που έχουν οι σύγχρονες συσκευές στις ζωές μας, τo πόσο ανθεκτικοί είμαστε σαν πολιτισμός σε μια πιθανή κατάρρευση ενός κομματιού της τεχνολογίας μας και τι τελικά θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα System Collapse. Αναρωτιόμαστε ποιοι είναι οι σύγχρονοι ντετέκτιβ ηθών και πόσο άρρηκτα συνδεδεμένη είναι η φιλοσοφία με το stand up comdedy. Α και φυσικά προβλέψαμε την πτώση των Facebook/Instagram/Whatsapp. Το ακούσατε πρώτοι εδώ!

Links από αυτά που συζητήθηκαν:

Chapters:
0:00 Intro
02:08 Matrix Resurrections
10:35 9/11 και Αφγανιστάν
13:20 Matrix 2021 - Νέες ιδέες
15:45 Late night FM DJ voice - Φωνή 4 στα μπάσα
16:20 Pass me the donut dude!
21:33 AI και Άνθρωπος (Man or Machine)
29:00 Ανθρώπινη ευφυΐα και ένστικτα σε υπολογιστή
31:30 Μεταφράζονται όλα σε αλγόριθμους και δεδομένα(;)
42:00 Γενετικοί αλγόριθμοι (Machine Learning)
44:30 Self driving οχήματα
48:15 Υπάρχει τοίχος μεταξύ βιολογικού και ψηφιακού κόσμου(;)
1:00:40 Human Cyborgs ως φυσιολογική εξέλιξη
1:03:35 Εκχωρούμε έλεγχο σε μηχανές(;)
1:06:40 Έπεσε το Internet; (Prophecy Confirmed!)
1:07:40 Bronze Age Collapse
1:10:00 Ρίξαμε το Instagram!
1:10:30 System Collapse Theory
1:11:50 Αλλάζεις κάτι, αλλάζεις τα πάντα
1:20:50 Προδότης ή ήρωας(;)
1:25:45 Sleeping Giant effect
1:29:10 Κομμουνισμός και ιστορία
1:36:20 Whataboutism
1:38:15 Κοινωνικό ύφασμα
1:46:00 Fight or flight
1:49:10 Πτήσεις προ 9/11
1:52:10 Χάρτινα καλαμάκια (Το οικολογικό μήνυμα της εκπομπής)
1:52:45 Stand-Up Comedy και Φιλοσοφία
1:54:00 Σύγχρονοι ντετέκτιβ ηθών
2:10:00 Big Business - Νέα εκπομπή!
2:13:30 Bad jokes were made for us ή γιατί μας κάνανε cancel
2:15:50 Επενδύσεις και Χρηματοικονομικά by Mikeius
2:23:00 Outro

Η ζωή είναι πολύ περίπλοκη, για αυτό δημιουργούμε μικρόκοσμους για να ζούμε. Και είναι απόλυτα θεμιτό αρκεί να κάνουμε συχνά Reality Checks.

Podcast Host:
Γιώργος Ζαχαρόπουλος (Georgios Zacharopoulos), Harvard University Researcher

# Audio Streaming/Download
_______________________________________________________
# Credits
- Video Editing: Γιώργος Ζαχαρόπουλος (Georgios Zacharopoulos)
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Η παλέτα χρωμάτων είναι διαφορετική γτ λογικά είναι στο 8ο Matrix στο τέλος της 3ης ταινίας έχει αυτά τα χρώματα... Επίσης στο τρέιλερ στις γρήγορες εικόνες δείχνει μια αράχνη ρομπότ να κουραρει τν Νίο ίσως δεν πεθανε τελικά...

jason
Автор

Δεν ξέρω πόσοι θα το δουν εδώ αλλά ίσως αξίζει τον κόπο. Σκεφτόμουν να προσφέρω δωρεάν 1:1 sessions με όσους είναι στον ευρύτερο τομέα της πληροφορικής και ψάχνουν για εργασία, είτε παιδιά (15-18 ετών) που είναι ακόμα στη φάση του τι θα ήθελαν να ακολουθήσουν και θα ήθελαν συμβουλές/υποστήριξη.

Έχω κάποια εμπειρία στον τομέα και των δύο γιατί έχω ασχοληθεί πολύ με α) να ανακαλύψεις κάτι που απολαμβάνεις αξιοποιώντας τα skills σου και β) πώς να πλασάρεις τον εαυτό σου ώστε να εξαργυρώσεις το maximum της αξίας σου.

Όποιος θέλει ας μου στείλει στο Instagram ή ακόμα καλύτερα στο LinkedIn. Links και για τα δύο στην περιγραφή. Για αρχή μπορώ να κάνω 5 ολιγόλεπτα sessions (fist come, first serve) και ίσως περισσότερα στο μέλλον.

Cheers!

giorgiozacharo
Автор

Δύο ώρες βίντεο για επιστροφή με τη δεύτερη σεζόν... Ό, τι καλύτερο...

Heorgath
Автор

Εξαιρετικοί και οι δύο.Απο τις σπάνιες φορές που παρακολουθώ μια κουβέντα και δε θα προσέθετα πολλά πράγματα.Γιώργο θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες, μη σου πω και μέρες! :P

billy
Автор

Φίλε ό, τι λες για την κουλτούρα και το ψάξιμο στο 2:07:00 είναι απλά η αριστερά σε μία πρόταση. Όλη τους η ύπαρξη, όλα τους τα ερεθίσματα, περιστρέφονται γύρω από το πόσο λίγοι θα τους καταλάβουν, χωρίς όμως να λένε τελειωμένες πίπες, ώστε να είναι έστω και λίγο relevant. Είναι όλοι μαζεμένοι γύρω από δομές, οι οποίες χαρακτηρίζουν την αντίθεσή τους με τους υπόλοιπους, σε διαφορετικές μορφές κάθε φορά. Και φυσικά αν μαζευτούν πάνω από 20 θα διασπαστούν.

makisxatzimixas
Автор

Fun fact, το matrix ήταν δύο ταινίες, αλλά τα στούντιος τους ανάγκασαν να σπάσουν τη δεύτερη ταινία σε δύο (γι αυτό και βγήκαν την ίδια χρονιά). Τους βόλεψε βέβαια, γιατί πέθανε και η ηθοποιός που έκανε την oracle στο πρώτο. Έχοντας δει αρκετές φορές ταινίες, εκεί που κατέληξα πως τα θέματα της τριλογίας είναι τα εξής:
-Πρώτη ταινία: Τι είναι πραγματικότητα και τι όχι;
-Δεύτερη ταινία: Λογική ή συναίσθημα;
-Τρίτη ταινία: (με επιρροή το 13th floor και κλείνοντας τον κύκλο του πρώτου) Ο πραγματικός κόσμος, είναι τελικά πραγματικός, ή υπάρχουν κι άλλες πραγματικότητες;
Δηλαδή είδα οτι η πρώτη και η τρίτη ταινία είχαν μια συνάφεια μεταξύ τους, αλλά στη δεύτερη, που θεωτηρικά θα έπρεπε να ήταν η "γέφυρα" της τριλογίας, η θεματολογία άλλαξε αρκετά. Σαν γενική ιδέα είχε την δική της αξία, αλλά μου φάνηκε κάπως ασύνδετη με την τριλογία.

tasosdaris
Автор

Λοιπόν, πρέπει να γράψω αυτό γιατί αν δεν το γράψω δεν θα μπορέσω να συγκεντρωθώ για να δω το υπόλοιπο βίντεο και είναι κρίμα γιατί μου αρέσει πολύ.
Ακόμα και να καταφέρουμε να εξομοιώσουμε πλήρως έναν άνθρωπο με ένα "ρομπότ", να μπορούμε δηλαδή να ελέγξουμε κάθε μυ ξεχωριστά και όλες τις λειτουργίες η τις αντιδράσεις προφορικές ή στο πρόσωπο και στο σώμα του, το ρομπότ δεν θα γίνει ποτέ άνθρωπος γιατί δεν θα το νιώσει ποτέ. Δηλαδή εσύ θα δεις μία αντίδραση θυμωμένη, θα ειπωθούν τα θυμωμένα λόγια, θα κινηθούν οι συγκεκριμένοι μύες που θα δημιουργήσουν την θυμωμένη έκφραση στο πρόσωπό του και στο σώμα του αλλά το ρομπότ εκείνη τη στιγμή δεν θα νιώθει θυμωμένο απλά θα σου προβάλλει, θα σου βγάζει σαν έξοδο το αποτέλεσμα των εισόδων που έβαλες. Θα αντιδράσει σε αυτά που του λες με θυμό γιατί είναι προγραμματισμένο σε συγκεκριμένες κινήσεις δικές σου να αντιδράσει έτσι. Δεν πρόκειται ποτέ να νιώσει σφίξιμο στο στομάχι του. Τα δικά μας συναισθήματα αποτυπώνονται πάνω στο πρόσωπό μας, στο λόγο και στις πράξεις μας. Δηλαδή το νιώθεις και βγαίνει από μέσα προς τα έξω σαν αντίδραση σε ένα ερέθισμα. Το ρομπότ ξέρει ότι όταν πάω να του πετάξω μία καρέκλα επιθετικά πχ πρέπει να αντιδράσει με τον τρόπο που έχει προγραμματιστεί να αντιδράσει. Δεν νιώθει μέσα του την καρδιά του να χτυπάει πιο δυνατά, τη θερμοκρασία του να ανεβαίνει η να ζαλίζεται η να θολώνει κτλ.
Μπορεί να είναι προγραμματισμένο να μου πει "και εγώ" όταν του πω "είμαι ερωτευμένη μαζί σου" αλλά μέσα του δεν θα νιώθει πεταλούδες στο στομαχι του.

annaparaskeva
Автор

Βλεποντας το επεισοδιο ενα χρονο μετα, ο τυπος ξερει τοσο καλα ποσο στοκοι εχουμε γινει που προεβλεψε οτι η Trinity θα ειναι "the one" sto Matrix ! Γαμα τα μπραφ, δεν πειραζει, μην ξανακανεις, βγες και κανε σοφτ προβλεψεις !

TechTokerGr
Автор

Απο τη μια ο ενας στην προσπαθεια του να κανει μια φαινομενικα απλη ερωτηση, χρησιμοποιεί 4-5 δευτερευουσες προτασεις, αλλαζει 2-3 φορες γνωμη για το πως θελει να το εκφρρασει, μασαει τις λεξεις του και βιαζεται να μιλησει, εν τελει καταληγοντας να ακουγεται σαν γκομενοσυζητηση που ξεκιναει απο ενα θεμα και αλλάζει 18 φορες κατευθυνση και απο την αλλη εχουμε εναν που διαβασε 5 βιβλια βιολογιας και ανεπτυξε τοσο απολυτη γνωμη σε καποια θεματα λες και πηρε τις 10 απαραβατες εντολες, μη δεχομενος την παραμικρη αντιθετη αποψη η πιθανοτητα να κανει εστω και λιγο λαθος, χτυπωντας σε καθε επιχειρημα του τα ποδια του σαν πιθικος και φωναζοντας ΝΟ και ΝΟ.

TonyStark-onzq
Автор

Δείτε το Τρίτη 4:45 από ταινίες της δεκαετίας του 10, και το Αυστηρώς Ακατάλληλο μου αρέσει, ενώ βέβαια υπάρχει πάντα και το Έτερος Εγώ. Υπάρχουν ταινίες! Σίγουρα όμως ασπάζομαι εν μέρει αυτά με την τέχνη για τις μάζες..!!

DarkIzzBack
Автор

H λέξη κλειδί σε αυτή τη συζήτηση (στο μεγαλύτερο μέρος αυτής τέλος πάντων) είναι η Τυχαιότητα. Ο εκ δεξιών υποστηρίζει ότι η τυχαιότητα όχι μόνο κάνει τη διαφορά αλλά και ότι χωρις αυτήν δεν υφίσταται η ζωή έτσι όπως την ξέρουμε. Ο εξ ευωνύμων το αντιλαμβάνεται αυτό αλλά ακομη προσπαθεί να φτιαξει ένα τρισδιάστατο τεχνητό ον που δε θα κρινεται η υπαρξή του από την τυχαιότητα. Δηλαδή η αρχέγονη δύναμη αυτή που καθορίζει την εξέλιξη όλου του σύμπαντος να πάψει να υπαρχει έτσι γιατί έτσι... Γιατί ένας ανθρώπινος εγκεφαλος το 2023 αποφάσισε να το πει. Για να είναι όλα ¨ελεγχόμενα" και να μην υπάρχει τυχαίτητα. Θες ότι δε το λέει ένας εγκεφαλος αλλά πολλοί; οκ. Πολλοι εγκέφαλοι πριν κάποια χρόνια π.χ. είπαν πάμε να οργανώσουμε την Αραβική Άνοιξη μεσω facebook -έτσι στα ξαφνικα γιατι τώρα έχουμε το τεχνολογικό μέσο να επικοινωνήσουμε μαζικά ένα κοινωνικό πρόβλημα και γρήγορα-- και όπου πάει. Χωρις μελέτη, χωρίς κάποια βάση, χωρις κάποια εικόνα για την επόμενη μέρα. Δεν ήρθε η επανασταση μέσα απο κάποια κοινωνική ωρίμανση γενεών αλλά από την ευκολία της τεχνολογίας. Γιναν και πιονια στα χέρια μυστικων υπηρεσιών, και δες που πήγε το όλο εγχείρημα. Δεν υπάρχει πιο επικινδυνος τρόπος συλλογισμού από αυτόν. Στην εμμονή δε σε νοιαζει και πολύ η συνέπεια μιας πράξης ή ενος στόχου στο σύνολο όσο ο στόχος αυτός καθ αυτός στο μυαλό σου. Και επειδή γίνεται όλο και πιο εμφανες ότι όσο εξελίσσεται η τεχνολογία τόσο πιο "Θεοι" νιώθουμε, σκεφτείτε αυτό: αν υπάρχει Θεός, είναι το λιγότερο 13, 7 δισεκατομμυρίων ετών και του πήρε πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια για να φτιάξει τον εγκέφαλο του μέσου ανθρώπου του 21ου αιωνα που νομίζει ότι μπορεί να το παίξει Θεος. Και δεν το λεω ειρωνικά αυτό. Ναι όντως μπορει πια ο άθρωπος να αρχισει δειλά δειλά να το παίζει Θεος. Αλλά ταυτόχρονα στα δισεκατομμύρια χρόνια γεννετικής εξέλιξης που κουβαλάει πάνω του πρέπει να είναι το πιο ηλιθιο ον αν τολμήσει και το κάνει. Γιατί η μεγαλύτερη κατάκτηση -κατ εμέ- που έχουμε καταφέρει ως όντα με ικανότητα φαντασίας περαν από κάθε άλλο ον στην Ιστορία, είναι ότι καταλαβαίνουμε απολυτα τη θεμελειώδη διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης. Στο λέει η φύση σου. Σκεψου ό, τι θες, φαντασιώσου ό, τι θες, κανενα πρόβλημα. No harm done. Πρόσεχε πάρα πολύ τι πράττεις. Γιατι στην πράξη, τις περισσότερες φορές επιστροφη δεν υπάρχει.

vasral
Автор

Πόσο πιο υψηλό επίπεδο θα είχε η κουβέντα εάν ο τύπος στις ερωτήσεις του είχε αρχή μέση και τέλος και δεν χρειαζόταν κάθε φορά να κάνει επεξηγήσεις mikeius.... Και να προσπαθεί να κλείνει παρενθέσεις....

sliamp
Автор

Ωραια το podcast και ενδιαφερον η θεματολογια, συνεχιστε την καλη δουλεια παιδια με ειχατε απο την αρχη μεχρι το τελος.(just leaving a comment για εξισσοροπιση καρματος απο ολα τα αρνητικα σχολια απο τους keyboard warriors😅)

kostasfoto
Автор

Τα προβλήματα τα λύνεις ένα ένα, όχι όλα μαζί, γιατί θα χαθείς!

ΠαύλοςΣωτηρακόπουλος
Автор

Θελω να δω μια μέρα τον Mikeius στο podcast του Joe Rogan.

burningquestion
Автор

Και διερωτώμαι! ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ δημιουργήθηκε ολη αυτη η τεχνολογία που δημιούργησε τον ανθρωπο τοσο σε hardware οσο και software! Και αυτο ειναι το main argument μου στο αν υπαρχει θεος!

tony_dms
Автор

Στο παράδειγμα μαγειρικής (διάβασμα βιβλίων συνταγών vs. μαγείρεμα) περίμενα πως και πως να αναφερθεί η ποιότητα του "emergence" = το ότι μέσα από την πολυπλοκότητα αναδύονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που αποδίδουμε εμείς οι άνθρωποι σε ένα AI*. Επίσης, το "μαγείρεμα" που αναπτύσσεται ως παράδειγμα κοντά στο 50ο λεπτό, αποτελεί πρόκληση συνθετικής ικανότητας, δηλαδή απαιτεί γνώση συνταγών (που αναφέρθηκε), αλλά και γνώση χρήσης συσκευών, γνώση υλικών μαγειρικής κτλ. αλλά η ΣΥΝΘΕΤΙΚΉ ικανότητα αποτελεί εγγενές χαρακτηριστικό των ΑΙ και ήδη παρατηρείται ότι το "μαγείρεμα" όπως θα το ήθελε ο Μιχάλης, στο μέλλον θα είναι εφικτό. Εξηγούμαι παρακάτω:

Η "αίσθηση" πχ της βαρύτητας ή της θερμοκρασίας και το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το ανακάτεμα και την δύναμη που ασκείται πχ σε μια κουτάλα ανάδευσης κατά το μαγείρεμα είναι μια σημαντική γνώση αλλά δε χρειάζεται να υπάρχει καταγεγραμμένη ΕΙΔΙΚΑ για το μαγείρεμα. Η "αίσθηση" της βαρύτητας θα μας βοηθήσει να κρατάμε την κουτάλα σωστά αλλά δε χρειάζεται να την σκεφτόμαστε γιατί έχουμε ήδη στο μυαλό μας μια έτοιμη θεώρηση. Δηλαδή έχουμε μια προ-υπολογισμένη εξίσωση για την οποία εκπαιδευτήκαμε σε άσχετη δραστηριότητα, εκτός μαγειρέματος αλλά μας βοηθά παντού πλέον, και φυσικά την έχουμε ανάγκη και ανατρέχουμε σε αυτή πάντα, ακόμα και όταν μαγειρεύουμε. Τυπικά δηλαδή εμείς οι άνθρωποι έχουμε αποκτήσει μια "αίσθηση" για το πως επηρεάζει την καθημερινότητα η βαρύτητα και μπορούμε νοητικά να την ΠΡΟΕΚΤΕΙΝΟΥΜΕ σε μια σειρά από υποτιθέμενες δράσεις μας, πχ. αν πέσουμε από το παράθυρο. Δε χρειάζεται να το κάνουμε, μας αρκεί που έχουμε μάθει μέσα από άλλα παραδείγματα είτε καθημερινά δικά μας είτε των προγόνων μας (DNA). Έτσι λοιπόν ένα ΑΙ τύπου μάγειρας, για να πιάσει μια κουτάλα και να μη μας νοιάζει πως θα την πιάσει και πως θα την χρησιμοποιήσει, μας αρκεί να έχουμε φροντίσει νωρίτερα να του έχουμε δώσει πρόσβαση σε έτοιμη (γενικευμένη για την περίπτωση) γνώση σε ικανοποιητικά αρκετούς σχετικούς τομείς ώστε να καλύπτεται το σύνολο των ΣΧΕΤΙΚΩΝ δραστηριοτήτων που θέλουμε να έχει. Το πρόβλημα που έχουμε σήμερα είναι ότι για να μπορέσει ένα ΑΙ να μαγειρέψει θα χρειαστεί να έχει προ-δημιουργήσει αρκετά συγγενικά συμπεριφορικά πρότυπα. Να έχει αποκτήσει μνήμες δηλαδή που θα περιέχουν την "αίσθηση" της βαρύτητας, της θερμοκρασίας, των μαγειρικών υλικών κτλ. τα οποία θα είναι έτοιμα αποτελέσματα άλλων εκπειδεύσεων που έχει λάβει με αφορμή γενικότερες προκλήσεις όπως ακριβώς συμβαίνει και με εμάς καθώς μεγαλώνουμε και καταφέρνουμε να συνδυάζουμε γνώσεις για να κάνουμε κάτι νέο, το οποίο όμως αποδομείται σε πολλά μικρά προβλήματα πολλά εκ των οποίων έχουμε λύσει ήδη μέσα από παρελθοντικές προκλήσεις. Πρόσφατες εξελίξεις στη σχετική έρευνα δείχνουν ότι, εφόσον υπάρξουν διαθέσιμα τα ανάλογα συγγενικά συμπεριφορικά πρότυπα (κάτι σαν βιβλιοθήκες για όσους είναι προγραμματιστές) θα είναι δυνατόν να εισάγονται οι πλεονάζουσες πληροφορίες σε ένα ΑΙ έτσι ώστε αυτό μετά να μπορεί πχ να μαγειρέψει ακόμα και αν χρειαστεί να διαβάσει 100 συνταγές (και αυτές να αρκούν).

*Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τι χαρακτηρίζουμε οι άνθρωποι ως "μουσκεμένο" ή "υγρό" που δεν απαιτείται να γνωρίζουμε σε μικροκλίμακα υπατομική τι ακριβώς συμβαίνει με ακρίβεια αλλά - παρόλ 'αυτά καταφέρνουμε να αναγνωρίσουμε με επιτυχία αν κάτι είναι υγρό ή όχι και πόσο. Αυτό αναφέρθηκε και ως ικανοποιητική "γενίκευση". Όπως φαίνεται έως τώρα, με βάση τα αποτελέσματα που δίνει το GPT3, τα ΑΙ καταφέρνουν να προσομοιώνουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και να δημιουργούν μια διαλεκτική όπου εκφράζουν συναισθήματα, διπλωματικές απαντήσεις, αστειισμούς, ψεύδη κτλ. Όλο αυτό ονομάζεται "emergence" και αποτελεί απόρροια του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν. Έτσι, σήμερα, τα AI είναι ικανά να κατηγοριοποιούν φαινομενικά ίδιες οντότητες με τρόπο που να προσομοιώνει τον δικό μας και να διακρίνουν με επιτυχία τα νοήματα που έχουμε αποδώσει σε σε αφαιρετικές ιδέες όπως πχ. συναισθήματα.

CW_CW_CW_
Автор

Ελπίζω να μη φανεί ως hate comment.
Υπάρχουν τμήματα ενός AI που προγραμματίζονται πχ πως θα στήσεις το νευρωνικό δίκτυο, πως θα κάνεις πολλαπλά νευρωνικά να συνεργάζονται, κ.α. πιο λεπτομερή τεχνικά θέματα. Πέραν αυτών όμως, ένα AI "διδάσκεται" εκ του αποτελέσματος. Τουλάχιστον σε όσα αναφερθήκατε στα πρώτα 40 λεπτά της συζήτησης σας αφορούν το κομμάτι της εκμάθησης. Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δε ξέρουμε για την βιολογική νοημοσύνη, ωστόσο έχοντας ήδη εξομοιώσει το βασικό μηχανισμό της (νευρωνικά δίκτυα) και απαλλάσσοντας τον από αργές χημικές αντιδράσεις, εκφράσεις του τύπου "ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ" φαντάζουν στενόμυαλες.

DeadlyAlive...
Автор

Μikeus στο 36:00 λές πανω κάτω του λόγους που ο Tolkien δεν έκανε αθάνατους τους Ανθρώπους, αλλά μόνο τα Ξωτικά.

dms
Автор

Εγώ πιστεύω πάντως ότι πλέον οι πόλεμοι γίνονται με υπογραφές κάτω απ’το τραπέζι. Γενικά μου άρεσε πάρα πολύ η συζήτηση σε λίγο με τους αγγλικούς όρους αν μπορούσατε το μειώσετε κάτω πάντα ευχάριστη παρέα.

epopsony
welcome to shbcf.ru