filmov
tv
Σαββατόβραδο - Δημήτρης Μητροπάνος

Показать описание
Σαββατόβραδο (1961)
Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2009 ο Δημήτρης Μητροπάνος έδωσε την πρώτη του προσωπική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού αφιερωμένη σε μια αναδρομή στα 40 χρόνια της καλλιτεχνικής του διαδρομής.
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
1. Στέλιος Καζαντζίδης
2. Κώστας Χατζής
3. Γλυκερία
4. Δημήτρης Μητροπάνος
Μοσχοβολούν οι γειτονιές
βασιλικό κι ασβέστη,
παίζουν τον έρωτα κρυφά
στις μάντρες τα παιδιά.
Σαββάτο βράδυ μου έμορφο
ίδιο Χριστός Ανέστη,
ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
κλαίει κάπου μακριά.
Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να ’ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χά-, κι ο Χάρος να ’ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.
Οι άντρες σχολάν’ απ’ τη δουλειά
και το βαρύ καημό τους
να θάψουν κατεβαίνουνε
στο υπόγειο καπηλειό.
Και το φεγγάρι ντύνει, λες,
με τ’ άσπρο νυφικό του
τις κοπελιές που πλένονται
στο φτωχοπλυσταριό.
Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να ’ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χά-, κι ο Χάρος να ’ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.
Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2009 ο Δημήτρης Μητροπάνος έδωσε την πρώτη του προσωπική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού αφιερωμένη σε μια αναδρομή στα 40 χρόνια της καλλιτεχνικής του διαδρομής.
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
1. Στέλιος Καζαντζίδης
2. Κώστας Χατζής
3. Γλυκερία
4. Δημήτρης Μητροπάνος
Μοσχοβολούν οι γειτονιές
βασιλικό κι ασβέστη,
παίζουν τον έρωτα κρυφά
στις μάντρες τα παιδιά.
Σαββάτο βράδυ μου έμορφο
ίδιο Χριστός Ανέστη,
ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
κλαίει κάπου μακριά.
Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να ’ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χά-, κι ο Χάρος να ’ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.
Οι άντρες σχολάν’ απ’ τη δουλειά
και το βαρύ καημό τους
να θάψουν κατεβαίνουνε
στο υπόγειο καπηλειό.
Και το φεγγάρι ντύνει, λες,
με τ’ άσπρο νυφικό του
τις κοπελιές που πλένονται
στο φτωχοπλυσταριό.
Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να ’ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χά-, κι ο Χάρος να ’ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.