Μεθυσμένα Ξωτικά - Σχίσμα

preview_player
Показать описание
Κυκλοφόρησε το '96 στο δεύτερο δίσκο των Free Yourself. Οι Free Yourself ξεκίνησαν ως πανκ ροκ-μπάντα το 1993 στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας. Ήταν οι Μίλτος, Σπύρος, Δημήτρης και Kay. Οι τρεις Έλληνες είναι παιδιά εργατών-μεταναστών στη Γερμανία και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή της Ρηνανίας, μια περιοχή όπου διέμεναν και διαμένουν αρκετοί μετανάστες από διαφορετικές χώρες. Λειτουργούσαν αυτοοργανωμένα, με περιοδείες σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια σε Γερμανία και Ευρώπη και διασυνδέσεις στον αυτόνομο χώρο. Τα τραγούδια τους μιλούν (είτε στα γερμανικά, είτε στα ελληνικά, είτε στα εγγλέζικα) για την εργατιά των γονιών τους στις φάμπρικες, τη μετανάστευση όπως τη βίωναν μέσα από την καθημερινότητα τους, την εξουσία, αλλά και την ελευθερία, την τάση για φυγή, για συναισθηματισμό, για την αντίσταση στον κομφορμισμό, συχνά με ύφος υπαρξιακής αναζήτησης. Βλέπουμε λοιπόν μια παρέα μεταναστών δεύτερης γενιάς να εξωτερικεύει τις σκέψεις της και τα συναισθήματά της, να τραγουδάει στην εμιγκρέδικη γλώσσα της ουρλιάζοντας κατάμουτρα πως «είμαστε εδώ είτε σας αρέσει είτε όχι», σε όσους θέλουν ακόμη να τους βλέπουν σαν φιλοξενούμενους. Και όλο αυτό να το κάνει όχι κυνηγώντας σαν λιγούρι τα καπιταλιστικά έπαθλα που προσφέρονται σε όποιον προσκυνήσει την κοινωνία της εκμετάλλευσης, αλλά αυτοοργανωμένα και ενάντια στην κοινωνία αυτή.

Σε αυτή την ηχογράφηση τις κιθάρες έπαιξε ο Adam Zatse.

Όλα τα τραγούδια της "Ψειριστικής" με τα κείμενα που τα συνοδεύουν στο:

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Τι να πω, τι να πρωτοπεί κανείς. Για την έμπνευση αυτής της διασκευής, για τη σύνθεση, για την εκτέλεση; Ή για το οπτικό ντύσιμο που ταιριάζει ωραία με τους στίχους; Ένα μεγάλο μπράβο. Όλες οι διασκευές της "Ψειριστικής" είναι μία και μία!

ΥΓ. Νιώθω ότι η κιθάρα τραγουδάει από μόνη της.


ΥΓ.2. ¨Οπως αποδείχθηκε και εκ των υστέρων, ο αγώνας των 300 μεταναστών απεργών πείνας ήταν αγώνας που έπρεπε να αφορά αν όχι όλους, τουλάχιστον πολύ ευρύτερες κοινωνικές ομάδες. Μετά τους 300 ακολούθησε όξυνση της επίθεσης στα δικαιώματα μας. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων είναι ένα απο τα πιο ισχυρά (αν όχι το πιο ισχυρό) όπλα απέναντι στην εξουσία αλλά και συνάμα το πρώτο βήμα γενικευμένης πρακτικής εναντίωσης σε αυτήν. Συντροφικά. :)

reveur